tag:blogger.com,1999:blog-32370601523033885402024-03-13T14:36:35.733+02:00The mission of law is to protect propertyginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.comBlogger490125tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-49842666238487914492019-01-27T17:13:00.001+02:002019-01-28T20:45:46.816+02:00Περί κράτους δικαίου και δογματισμών<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-EB3wqNS_FIk/XE3C_HVeH0I/AAAAAAAAELU/tz-9xIXY7OwvfNLZz9R787dmRWTOIx9rwCLcBGAs/s1600/gtniasausf599e9ead20c20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="655" data-original-width="960" height="218" src="https://1.bp.blogspot.com/-EB3wqNS_FIk/XE3C_HVeH0I/AAAAAAAAELU/tz-9xIXY7OwvfNLZz9R787dmRWTOIx9rwCLcBGAs/s320/gtniasausf599e9ead20c20.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Σε αυτή την χώρα έχουμε τη τάση να τα ισοπεδώνουμε όλα. Επιλέγουμε δηλαδή «στρατόπεδα» και τα βλέπουμε όλα άσπρα ή μαύρα. Ως αποτέλεσμα αυτής της υπεραπλούστευσης είναι ο συγκεκριμενος τρόπος σκέψης να μας οδηγεί σε περιορισμούς, γιατί μας κάνει να λειτουργούμε μέσα σε πλαίσια. Έτσι υπαρχουν περιπτώσεις που ένα θέμα μας απασχολεί, αλλά δεν έχουμε τη διαλλακτικότητα να αντιληφθούμε τις οποίες θετικές ή αρνητικές προοπτικές. Επίσης, μας κάνει λιγότερο συνεργάσιμους και κωφεύουμε στην αντίθετη επιχειρηματολογία. Δεν είναι καθόλου εύκολο να βαδίζουμε με παρωπίδες. Σταματάμε να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και προσαρμοζόμαστε όλο και πιο δύσκολα σε αυτή. </span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οι Έλληνες πρέπει επτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως εκτός από το μαύρο και το ασπρο υπάρχει και η γκρίζα πραγματικότητα. Εάν λοιπόν απαγκιστρωθούμε από την αντίληψη πως είμαστε οι παντογνώστες και κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια, ίσως έτσι κατορθώσουμε να επαναπροσδιορίσουμε την θέση μας ως άτομα κι ως σύνολο ατόμων. Μόνο εάν ελευθερωθούμε από τους δογματισμούς μας θα γίνουμε αληθινα ευτυχισμένοι άνθρωποι, καλύτεροι με τους φίλους και γείτονες μας, αλλά και με τον ίδιο μας τον τόπο.</span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Για παράδειγμα η πρόσφατη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές είναι ελάχιστα τα προσδοκώμενα από την Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν στέγνωσε δηλαδή καλά καλά το μελάνι και ο Ζάεφ μιλάει για Έλληνες και Μακεδόνες, όπως άλλωστε κάνει τόσο καιρό μαζί με περισσότερες από 140 χώρες. Κι όσο αυθαίρετα αυτοαποκαλούνται σκέτο "Μακεδονία", άλλο τόσο αυθαίρετα οι από εδώ θα τους φωνάζουν "Σκόπια". Προφανώς υπάρχουν θετικά στην εν λόγω συμφωνία, αλλά ο γεωγραφικός προσδιορισμός μεταξύ άλλων που θεωρώ λάθος σε συνδυασμό με τα όσα μας έχουν συνηθίσει οι γείτονες μας, δημιουργούν ένα αρνητικό κλίμα. Καλό είναι λοιπόν να είμαστε αισιόδοξοι, αλλά ακόμη καλύτερα ας ξεχωρίζουμε το εφικτό από το προσδοκώμενο.</span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Επίσης, μέσα σε αυτή την ισοπέδωση ξεχνάμε βασικά πράγματα, όπως ότι το κράτος δικαίου είναι μια βασική φιλελεύθερη αξία που όταν καταλύεται πολύ εύκολα περνάμε σε ένα πατερναλιστικό και διεφθαρμένο κράτος. </span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Συγκεκριμένα, κανείς δεν φαίνεται να μιλάει για την εκατέρωθεν εξόφθαλμη κατάλυση του κράτους δικαίου. Οι δικοί μας πέρασαν μια επίπλαστη πλειοψηφία με την βοήθεια κάποιων «προθύμων» οπορτουνιστών και οι γείτονες μας εξανάγκασαν κάποιους που είχαν δικαστικά μπλεξίματα να υπερψηφίσουν. Όψιμοι δημοκράτες πανηγυρίζουν την Συμφωνία, αλλά αγνοούν πως για έναν φιλελεύθερο δημοκράτη το χειρότερο είδος βίας είναι η αυθαίρετη κρατική βία κάθε μορφής όπως και η παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων. </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ας επαναπροσδιορίσουμε λοιπόν τις προσδοκίες μας κι ας τις διαχωρίσουμε από τους πραγματικούς εφικτούς στόχους. Διαφορετικά, άθελα μας σπεύδουμε να υποδουλωθούμε πίσω από κολλεκτιβιστικές νοοτροπίες μακρυά από δημοκρατικές φιλελεύθερες αρχές.</span></div>
</div>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-68368419490681278502019-01-12T16:00:00.001+02:002019-01-12T16:15:49.608+02:00Στέφανος Μάνος: Μοναδική συνέπεια λόγων και έργων για Έλληνα Πολιτικό.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-SY-dcetWO3Y/XDny2Emb1oI/AAAAAAAAELA/s6QgEwP950EVzTWzTE2H-ze8s1XVzSv8gCLcBGAs/s1600/manos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="747" height="321" src="https://1.bp.blogspot.com/-SY-dcetWO3Y/XDny2Emb1oI/AAAAAAAAELA/s6QgEwP950EVzTWzTE2H-ze8s1XVzSv8gCLcBGAs/s400/manos.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Με αφορμή το 5ο συνέδριο της Δράσης αξίζει να θυμηθούμε ορισμένες στιγμές από την μακρά πορεία συνέπειας και ευθύνης του ιδρυτή της, Στέφανου Μάνου, ενός από τους ενεργότερους και δραστηριότερους πολιτικούς της χώρας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1977: «Από τις επιχειρήσεις στην πολιτική»: Ο Στέφανος Μάνος αφήνει μία επιτυχημένη καριέρα στην Αλλατίνη και κατεβαίνει στην πολιτική. Εκλέγεται βουλευτής και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον επιλέγει για το Υφυπουργείο Οικισμού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1978-79: «Μικρότεροι συντελεστές δόμησης εναντίον των τσιμεντουπόλεων»: Σε μια εποχή που κυριαρχούσε η λογική της τσιμεντοποίησης και υπήρχαν περιοχές στην Αθήνα με συντελεστή δόμησης μέχρι και 10 (πολυκατοικίες τέρατα με 10.000 τετραγωνικά μέτρα σε οικόπεδα ενός στρέμματος), ο Στέφανος Μάνος είναι ο πρώτος πολιτικός που έχει την τόλμη να καθιερώσει μέγιστο συντελεστή δόμησης (2.4) για τις νέες περιοχές που έμπαιναν στο σχέδιο πόλης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Ο πρώτος πεζόδρομος στην Ελλάδα»: Δημιουργεί, παρά τις αντιδράσεις, τον πρώτο πεζόδρομο στην Ελλάδα, στην οδό Βουκουρεστίου. Στη συνέχεια προχωρεί στην πεζοδρόμηση της Πλάκας και την προστασία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Σήμερα, δεν υπάρχει Δήμος που να μην έχει στο κέντρο του δίκτυο πεζοδρόμων που κάνουν ανθρώπινη τη ζωή στην πόλη. Κι όλα άρχισαν από την οδό Βουκουρεστίου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Μεταφορά συντελεστή δόμησης για να σωθούν τα διατηρητέα»: Μέχρι το 1979, πολλοί ιδιοκτήτες παλιών σπιτιών τα γκρέμιζαν μόλις υποπτευόταν ότι η διοίκηση επρόκειτο να τα κηρύξει διατηρητέα ή έβαζαν ρουσφέτι για να την σταματήσουν. Με την καθιέρωση της καινοτομίας της μεταφοράς συντελεστή δόμησης με το νόμο 880 / 79 του Στέφανου Μάνου, προστατεύτηκαν τα παλιά κτήρια, ενώ ταυτόχρονα μπόρεσαν οι ιδιοκτήτες να αξιοποιήσουν την περιουσία τους. Έτσι χιλιάδες ιστορικά κτήρια διασώθηκαν, καθώς η διοίκηση άρχισε με την παρότρυνση των ιδιοκτητών να τα χαρακτηρίζει διατηρητέα. Σήμερα 7.000 περίπου ιστορικά κτήρια που ομορφαίνουν τις πόλεις μας, έχουν διασωθεί από την καταστροφική μανία της τσιμεντοποίησης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Οι πρώτοι παιδότοποι στην Ελλάδα»: Ο Στέφανος Μάνος βάζει τη λέξη "παιδότοπος" στο ελληνικό λεξιλόγιo. Σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση δημιουργούνται 186 παιδότοποι στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας και τριπλασιάζεται ο μέχρι τότε διαθέσιμος χώρος για το παιχνίδι των παιδιών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Επτά αντίπαλες πόλεις γιατί Ελλάδα, δεν είναι μόνο η Αθήνα»: Ξεκινά το πρόγραμμα διοικητικής αποκέντρωσης με την εκπόνηση μελετών για τη δημιουργία 7 αντιπάλων της Αθήνας πολεοδομικών συγκροτημάτων (Θεσσαλονίκη, Βόλος-Λάρισα, Πάτρα, Ηράκλειο, Γιάννενα, Καβάλα, Πτολεμαϊδα-Κοζάνη), τα οποία με τη βοήθεια έργων υποδομής και κινήτρων για την εγκατάσταση πληθυσμού και δραστηριοτήτων, θα προσέλκυαν πληθυσμό που κατευθυνόταν ως τότε στην υδροκέφαλη Αθήνα. Η προσπάθεια εγκαταλείπεται στη μέση από τους διαδόχους του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Ξεκινά η προστασία των παραδοσιακών οικισμών»: Με νόμο του Στέφανου Μάνου ξεκινά η προστασία των παραδοσιακών οικισμών και ορίζει ο ίδιος τους πρώτους 400 (στα Ζαγόρια, στο Πήλιο, στις Κυκλάδες, κ.α.). Στα επόμενα είκοσι χρόνια, χαρακτηρίστηκαν και προστατεύτηκαν 700 περίπου οικισμοί σε όλη την Ελλάδα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Γκαράζ σε όλα τα νέα κτήρια»: Με το νόμο 960 / 79, καθιερώνει την υποχρεωτική κατασκευή θέσεων στάθμευσης σε όλα τα νέα κτήρια. Μέτρο που αν είχε εφαρμοστεί από τους προκατόχους και τους διαδόχους του, θα έσωζε τις μεγάλες πόλεις από την κυκλοφοριακή ασφυξία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Η πρωτεύουσα αποκτά Ρυθμιστικό Σχέδιο»: Μετά από εξαντλητικό διάλογο, ο Στέφανος Μάνος εκδίδει απόφαση που καθορίζει το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας μέχρι το 2000, στο οποίο το ελληνικό κράτος δεσμεύεται για πρώτη φορά να κατασκευάσει το μετρό της Αθήνας, το αεροδρόμιο στα Σπάτα και την Αττική Οδό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Νέος οικιστικός νόμος για ανθρώπινες πόλεις»: Με το νόμο 947 / 79, ο Στέφανος Μάνος αλλάζει την οικιστική νομοθεσία, που ίσχυε από τη δεκαετία του '20. Καθιερώνει τις εισφορές σε γη και χρήμα των ιδιοκτητών των περιοχών που μπαίνουν στο σχέδιο, έτσι ώστε οι πόλεις μας να έχουν κοινόχρηστους χώρους (πλατείες, πάρκα, σχολεία, κ.λπ.) και δίκτυα υποδομής (ύδρευση, αποχέτευση, κ.λπ.). Ο νόμος, όπως και οι ρυθμίσεις για τη μείωση του συντελεστή δόμησης και τις υποχρεωτικές θέσεις στάθμευσης στα γκαράζ, συναντά τεράστιες αντιδράσεις, αφού όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας, ελάχιστοι κοιτούν το γενικό όφελος που προκύπτει για το σύνολο από ένα σωστό μέτρο, όταν θίγονται τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα. Παρόλες τις αντιδράσεις ο Στέφανος Μάνος προχωρεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Η αληθινή ιστορία της Αλλατίνης»: Όταν οι μεταρρυθμίσεις Μάνου άρχισαν να ενοχλούν, οι πολιτικοί του αντίπαλοι διέδωσαν ότι ο λόγος που ασχολήθηκε με την πολιτική ήταν ότι απέτυχε στις επιχειρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι ο Στέφανος Μάνος έμεινε στη Γενική Διεύθυνση της Αλλατίνης από το 1968 μέχρι το 1977. Σε όλο αυτό το διάστημα, η επιχείρηση σημείωσε εκπληκτική ανάπτυξη (αύξησε το τζίρο της σε πραγματικές τιμές κατά 341%), διατηρώντας ταυτόχρονα σε όλη την περίοδο σημαντική κερδοφορία. Ο Στέφανος Μάνος δημιούργησε ένα νέο εργοστάσιο μπισκότων, με εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας και εισήγαγε για πρώτη φορά στην Ελλάδα καινοτομίες, όπως τα μπισκότα σε πακέτα και το αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Η Αλλατίνη αντιμετώπισε προβλήματα πολύ μετά την αποχώρηση Μάνου, όταν στη δεκαετία του 80, οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάγωσαν τις τιμές πώλησης των αλεύρων, ενώ αυξάνονταν αλματωδώς οι τιμές αγοράς του σιταριού. Τότε έκλεισαν οι περισσότερες βιομηχανίες αλεύρων. Η Αλλατίνη κατάφερε όμως να κρατηθεί ζωντανή για να γίνει στη συνέχεια μία υγιής επιχείρηση με ακμαία μετοχή στο ελληνικό χρηματιστήριο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1980-81: «Η Ελλάδα αποκτά Υπουργείο για το Περιβάλλον και τη Χωροταξία (Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.)»: Με εισήγηση του Στέφανου Μάνου, δημιουργείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, Υπουργείο για το Περιβάλλον και ο ίδιος ορκίζεται πρώτος Υπουργός Περιβάλλοντος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Αυστηροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί για τη βιομηχανία»: Το 1980 καθιερώνει αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς στη βιομηχανία. Κλείνει το ρυπογόνο σταθμό της ΔΕΗ στο Κερατσίνι και απομακρύνει το Γκάζι από το κέντρο της Αθήνας. Επίσης με Προεδρικό Διάταγμα, απαγορεύει την ίδρυση νέων μεγάλων βιομηχανιών στην Αττική, έτσι ώστε να σταματήσει η επιβάρυνση της ποιότητας ζωής στο λεκανοπέδιο και να διευκολυνθεί η ανάπτυξη της περιφέρειας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Πρώτη φορά λήζινγκ στην υπηρεσία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων»: Το 1981 καταθέτει νομοσχέδιο, με το οποίο προβλέπεται για πρώτη φορά η καθιέρωση του λήζινγκ (χρηματοδοτική μίσθωση), με στόχο τη διευκόλυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Το νομοσχέδιο δεν προλαβαίνει να ψηφιστεί. Η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τελικά το ψηφίζει, σχεδόν χωρίς μεταβολές, αλλά το 1988, με επτά χρόνια καθυστέρηση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οκτώβριος 1981: «Μη εκλογή Στέφανου Μάνου»: Τον Οκτώβριο του 1981, έχοντας υποστεί τον πόλεμο για τις μεταρρυθμίσεις, κυρίως από το ίδιο του το κόμμα, δεν εκλέγεται βουλευτής. Παρόλα αυτά συνεχίζει να αφιερώνει το σύνολο του χρόνου και της ενεργητικότητάς του, στην πολιτική.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1982-85: «Ο πρωτοπόρος των ιδιωτικοποιήσεων»: Με μια σειρά από πύρινες ομιλίες σε μια εποχή που είναι της μόδας ο τρίτος δρόμος και οι κρατικοποιήσεις, ο Στέφανος Μάνος είναι από τους πρώτους Έλληνες πολιτικούς που παίρνει επίσημα θέση υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Για τη θέση αυτή, υφίσταται δριμύτατη κριτική από το κόμμα του, το οποίο τελικά τον διαγράφει προσωρινά το 1983. Ένα χρόνο μετά, οι θέσεις αυτές γίνονται πρόγραμμα της Ν.Δ. Το 1985 επανεκλέγεται βουλευτής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1986-89: «Αγώνας για ελεύθερη ραδιοφωνία»: Τον Ιούλιο του 1986 ζητά επίσημα στη Βουλή, να καταργηθεί το κρατικό μονοπώλιο στη ραδιοφωνία και προτείνει κανόνες για τη λειτουργία της ελεύθερης ραδιοφωνίας, δέκα μήνες πριν την ίδρυση του 9,84.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Πρωτοπόρος για τη μείωση των φόρων»: Με δηλώσεις, άρθρα και τροπολογίες, αγωνίζεται για τη μείωση των υπερβολικά μεγάλων φορολογικών συντελεστών στο Φ.Π.Α., τα αυτοκίνητα, τις τραπεζικές εργασίες και το φόρο εισοδήματος. Προτάσεις που υιοθετούνται όλες μέσα στην επόμενη δεκαετία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία»: Με δική του πρόταση και μετά από 5 τροπολογίες στη Βουλή, η κυβέρνηση καθιερώνει την ταινία που προειδοποιεί τους καταναλωτές προϊόντων καπνού: Το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί: ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ .</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1990-91:, «Αυτοχρηματοδότηση για το αεροδρόμιο Σπάτων, την Αττική Οδό και τη γέφυρα Ρίου Αντίρριου»: Ο Στέφανος Μάνος αναλαμβάνει και πάλι Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και λίγες εβδομάδες αργότερα, αποφασίζει ότι τα μεγάλα έργα θα προχωρήσουν με αυτοχρηματοδότηση. Θεσμός που δεν είχε χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα μεταπολεμικά και με τον οποίο τελικά προχώρησε η κατασκευή των τριών αυτών μεγάλων έργων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Υπογραφή της σύμβασης του Μετρό της Αθήνας»: Μετά από εννέα μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων, ο Στέφανος Μάνος υπογράφει τη σύμβαση του μετρό της Αθήνας, το οποίο επιτέλους ξεκινά. Τι σημαίνει αυτό, το συνειδητοποιεί κανείς αν λογαριάσει, ότι ο διαγωνισμός για το μετρό της Θεσσαλονίκης (έργο μικρότερο και ευκολότερο) έχει τελειώσει από το 1994 και η κατασκευή του μόλις ξεκίνησε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Η απόσυρση διώχνει σε δύο χρόνια 332.453 παλιά, ρυπογόνα αυτοκίνητα»: Ο Στέφανος Μάνος καθιερώνει την απόσυρση. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες αποκτούν φθηνότερα καθαρά αυτοκίνητα, ενώ αποσύρονται από την κυκλοφορία 332.453 παλιά ρυπογόνα οχήματα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση στην Αθήνα μειώνεται και γλυτώνουν από τον κίνδυνο του νέφους οι άλλες μεγάλες πόλεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Λεωφορειόδρομοι γι' αυτούς που δεν έχουν Ι.Χ.»: Καθιερώνει τους λεωφορειόδρομους και ξεκινά την εφαρμογή τους. Απόφαση που αναβαθμίζει τα μέσα μαζικής μεταφοράς και ωφελεί τους περισσότερους αδύνατους οικονομικά πολίτες, οι οποίοι κατά κανόνα τα χρησιμοποιούν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1992-93: «Υπουργός Εθνικής Οικονομίας»: Στις αρχές του 1992 ο Στέφανος Μάνος ορκίζεται Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και μέσα σε δύο εβδομάδες ολοκληρώνει την αποκρατικοποίηση της ΑΓΕΤ. Στη συνέχεια αναλαμβάνει και το Υπουργείο Οικονομικών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Για πρώτη φορά πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό»: Με τη λήψη μέτρων που είχαν σημαντικό πολιτικό κόστος, επιτυγχάνει στον προϋπολογισμό του 1992, το πρώτο πρωτογενές πλεόνασμα της τελευταίας (τουλάχιστον) εικοσαετίας και η Ελλάδα ξεκινά το μακρύ και δύσκολο δρόμο για την ένταξή της στην Ο.Ν.Ε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Πέφτει ο πληθωρισμός»: Μπαίνουν οι βάσεις για να πέσει ο πληθωρισμός, ο οποίος από 23% το 1990, πέφτει στο 12% τον Οκτώβριο του 1993 και στο 10% μερικούς μήνες αργότερα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Απελευθερώνεται η κίνηση κεφαλαίων και το ωράριο των καταστημάτων»: Ο Στέφανος Μάνος καταργεί τους ελέγχους τιμών και τις αναχρονιστικές αγορανομικές διατάξεις που ίσχυαν από τον καιρό της κατοχής και απελευθερώνει το ωράριο των καταστημάτων, το τραπεζικό σύστημα και την κίνηση των κεφαλαίων. Αντίθετα με ότι προέβλεπαν οι Κασσάνδρες, τα μέτρα μειώνουν τις τιμές, ενισχύουν τη δραχμή και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη»: Ξεκινά ο αγώνας κατά της φοροδιαφυγής με ενημερωτική εκστρατεία, αλλά και μαζική χρησιμοποίηση της μηχανοργάνωσης. Για πρώτη φορά γίνονται διασταυρώσεις φορολογικών δηλώσεων με τις εισπράξεις από πιστωτικές κάρτες και αποκαλύπτονται χιλιάδες μεγάλοι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα καθιερώνονται μέτρα για τη διευκόλυνση του πολίτη, όπως ήταν τα σήματα πληρωμής των τελών κυκλοφορίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Η άσπρη τρύπα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης»: Προχωρεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 1992, για να διασωθεί το ασφαλιστικό σύστημα και να περιοριστούν τα ρουσφετολογικά προνόμια των ισχυρών συντεχνιών. Η μεταρρύθμιση υλοποιείται παρά τη λυσσαλέα αντίδραση της τότε αντιπολίτευσης και δημιουργεί πλεόνασμα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, το οποίο η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ακολούθησε, ανακαλύπτει και ονομάζει άσπρη τρύπα του προϋπολογισμού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Καταργείται το μονοπώλιο της ΔΕΗ»: Ο Στέφανος Μάνος καταργεί το μονοπώλιο της ΔΕΗ στην παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος, για να προσελκύσει ιδιώτες που θα ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ προσφέροντας στον καταναλωτή φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα. Ο κ. Σημίτης επαναφέρει το μονοπώλιο το 1994 και στη συνέχεια ανακοινώνει ότι θα το ξανακαταργήσει για να συμμορφωθεί με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Ο Στέφανος Μάνος υπογράφει την κινητή τηλεφωνία»: Συμμετέχει στην οργάνωση του διαγωνισμού για την ανάπτυξη από ιδιώτες της κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα και υπογράφει ο ίδιος τις άδειες που δίδονται στους πλειοδότες, από τις οποίες το δημόσιο εισέπραξε 60 δισ. δρχ., δημιουργήθηκαν 17.000 νέες θέσεις εργασίας, ενώ προχώρησε ταυτόχρονα η μεγαλύτερη ιδιωτική επένδυση που έγινε στην Ελλάδα την τελευταία εικοσαετία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Πραγματοποιεί τις πρώτες μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις»: Αρχίζοντας από την ΑΓΕΤ, όπου με την επιτυχημένη διαπραγμάτευσή του ανάγκασε τους αγοραστές που είχαν πλειοδοτήσει να αυξήσουν την προσφορά τους κατά 17 δισ. δρχ., ο Στέφανος Μάνος προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις. Αποκορύφωμα η ιδιωτικοποίηση του 49% του ΟΤΕ, που προκαλεί τεράστιες αντιδράσεις των θιγομένων συντεχνιακών και άλλων συμφερόντων. Έξι χρόνια αργότερα, ο κ. Σημίτης, ο οποίος το Σεπτέμβριο του 1993 κατέθεσε πρόταση νόμου στη Βουλή για να είναι ο ΟΤΕ 100% κρατικός και να έχει μία μόνο μετοχή, προχωρά τελικά στην πώληση του 49% του ΟΤΕ σε ιδιώτες. Η Ελλάδα όμως έχασε την έγκαιρη είσοδό της στην ΟΝΕ και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στον ΟΤΕ, το 4% των μετοχών που το σχέδιο Μάνου προέβλεπε να τους δοθεί δωρεάν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">1994-98: «Πρώτος βουλευτής Αθηνών»: Ο Στέφανος Μάνος εκλέγεται πρώτος βουλευτής Αθηνών το 1993 και επανεκλέγεται μετά από έντονη αντιπολιτευτική δράση με 77 χιλιάδες σταυρούς προτίμησης το 1996.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Αγώνας για δημοκρατία στη Νέα Δημοκρατία»: Στο διάστημα που προηγήθηκε του τρίτου Συνεδρίου της Ν.Δ., ο Στέφανος Μάνος παρουσιάζει ένα σύνολο προτάσεων για να οργανωθεί δημοκρατικά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (αρχηγός με θητεία, άμεση επιλογή των συνέδρων από τα μέλη του κόμματος, κ.λπ.). Οι περισσότερες από τις προτάσεις αυτές γίνονται αποδεκτές από όλους τους υποψήφιους αρχηγούς. Μετά την εκλογή του νέου αρχηγού, το Συνέδριο ουσιαστικά διαλύεται και το καταστατικό που καθιερώνεται δια βοής, είναι ακόμα λιγότερο δημοκρατικό από το προηγούμενο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Η Νέα Δημοκρατία διαγράφει το Στέφανο Μάνο»: Στις αρχές του 1998, η Νέα Δημοκρατία διαγράφει οριστικά από τις τάξεις της τον Στέφανο Μάνο γιατί επιμένει μαζί με άλλα κορυφαία στελέχη ότι στις περιπτώσεις που η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εφαρμόζει το πρόγραμμα της Ν.Δ., δεν μπορούμε να μην υποστηρίζουμε το σωστό, επειδή το υποστηρίζει ο αντίπαλος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Αυτή η διαφωνία του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (το νεότερο), σε τροπολογία του ΠΑΣΟΚ για τις ΔΕΚΟ, τον οδήγησε στο πειθαρχικό όργανο της «Νέας Δημοκρατίας» και στη διαγραφή του. Αυτό όμως δεν τον αποξένωσε από την πολιτική.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">«Πρόταση για σταυρό και περιφερειακή εκπροσώπηση και στις ευρωεκλογές»: Το Νοέμβριο του 1998, ο Στέφανος Μάνος καταθέτει πρόταση νόμου για την καθιέρωση σταυρού προτίμησης και εκπροσώπησης των περιφερειών και στις ευρωεκλογές. Τα κόμματα απορρίπτουν την πρόταση για να μη θίξουν το προνόμιο του εκάστοτε αρχηγού να διορίζει τους ευρωβουλευτές.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Το 1999 ίδρυσε το «Κόμμα των Φιλελευθέρων», χρησιμοποιώντας ως έμβλημα ένα «μαινόμενο ταύρο». Το Κόμμα αυτό κατέβηκε στις Ευροεκλογές του Ιουνίου 1999, κερδίζοντας 1,62% των ψήφων. Στις εθνικές εκλογές του 2000, το κόμμα των Φιλελευθέρων συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία και ο Στέφανος Μάνος επανήλθε στη Βουλή. Δύο χρόνια αργότερα ο Πρόεδρος του κόμματος ανέστειλε τη λειτουργία του κόμματος λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Το 2004, και στο πλαίσιο διεύρυνσης της βάσης του ΠΑΣΟΚ, ο Στέφανος Μάνος συμπεριλήφθη ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος σε εκλόγιμη θέση στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη βουλευτής, μαζί με τον επίσης Φιλελεύθερο Ανδρέα Ανδιανόπουλο. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Τέλος, και το Μάρτιο του 2009, μη μπορώντας να εφαρμόσει την πολιτική του στο πλαίσιο των υπαρχόντων κομματικών σχηματισμών, ο Στέφανος Μάνος προχώρησε στην ίδρυση του νέου κόμματος, «Δράση», αναλαμβάνοντας και την Προεδρία του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Στις εθνικές εκλογές Ιουνίου 2012, το κόμμα «Δράση» κατέβηκε μαζί με το κόμμα «Δημιουργία Ξανά» και «Φιλελεύθερη Συμμαχία». Συγκέντρωσαν, 1,59% των ψήφων, οχi όμως το απαιτούμενο ποσοστό (3%) για να εισέλθουν στη Βουλή. Τον Ιούνιο του 2012, Ο Στέφανος Μάνος παραιτήθηκε από την Προεδρία της «Δράσης», ενώ ανακοίνωσε ταυτόχρονα ότι θα παραμείνει ενεργό στέλεχος του κόμματος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ο Στέφανος Μάνος αναμφισβήτητα είναι ένας αιρετικός πολιτικός, κόντρα στη πολιτική νοοτροπία των καιρών, ένας αληθινός επαναστάτης με αιτία. Ένας πολιτικός ταύρος για τον οποίο πολλοί λένε ότι αν τον είχαμε ακούσει από παλιά, τώρα η Ελλάδα θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-78253836910129605632019-01-09T23:00:00.000+02:002019-01-09T23:00:32.555+02:00Περι ισχύος και ελευθερίας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-WWu_9_3rce0/XDZgZ2g0qBI/AAAAAAAAEKs/PVC2i3fN22Qtq0y3GHHNgCaGABbOOnYCwCLcBGAs/s1600/ss.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="309" data-original-width="361" height="341" src="https://2.bp.blogspot.com/-WWu_9_3rce0/XDZgZ2g0qBI/AAAAAAAAEKs/PVC2i3fN22Qtq0y3GHHNgCaGABbOOnYCwCLcBGAs/s400/ss.png" width="400" /></a></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white;">Ήρθε η μέρα που ντύθηκε και η Αθήνα στα λευκά και είδαμε μικρούς και μεγάλους να βγαίνουν στους δρόμους για να παίξουν σαν παιδιά. Υπάρχουν όμως</span><span style="background-color: white;"> </span>κάποιοι συνάνθρωποι μας που δεν έχουν την ιδια ευκαιρία, γιατί είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν και μάλιστα ορισμένοι κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ειδικότερα λόγος έγινε αυτές τις ημέρες για τους διανομείς με μηχανάκι, αλλιώς γνωστούς σε ολους μας κι ως ντελιβεράδες. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πολλοί θεώρησαν κατάφορη αδικία μεχρι και απάνθρωπο να βλέπουν ντελιβεράδες να πραγματοποιούν διανομές σε έντονες καιρικές συνθήκες, όπως δυνατές βροχές ή βαριά χιονόπτωση. Είναι όμως έτσι η πραγματικότητα; </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ακουστεί διαφορά για τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις και για τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητας κάτω από τον οποίο εργάζονται οι ντελιβεράδες.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πρόσφατα, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας συνόψισε τα βασικά σημεία της εγκυκλίου που αφορούν τις υποχρεώσεις των εργοδοτών στο χώρο της εστίασης που απασχολούν διανομείς με μηχανάκι. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «κάθε επιχείρηση πρέπει να διαθέτει γραπτή εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου καθώς και ότι ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει τα μέσα ατομικής προστασίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την ασφαλή εκτέλεση του επαγγέλματος, εκτός από το κράνος που εμπίπτει στην υποχρέωση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τέλος, ο εργοδότης είναι υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία της μηχανής με την οποία ασκεί το επάγγελμά του ο διανομέας».</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Έχετε υπόψη σας πόσοι είναι οι εργοδότες που τηρούν οτιδήποτε από τα παραπάνω; Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι εργοδότες πολλές φορές λειτουργούν από θέση ισχύος μιας και το υπάρχων θεσμικό πλαίσιο είναι ανεπαρκές αφού επιτρέπει να επιβάλλουν στους εργαζόμενους υπό ποιο καθεστως θα εργαστούν. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από την άλλη πλευρά, λόγω και των χαμηλών ποσοστών των προσφερόμενων θέσεων στην αγορά εργασίας οι εργαζόμενοι διανομείς αποδέχονται τις εργασιακές συνθήκες που τους επιβάλλονται. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως οι εργαζόμενοι διανομείς δεν έχουν επιλογές εκτός από ελάχιστες. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η οικονομική πολιτική που ακολουθείτε από την κυβέρνηση με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Επίσης, όπως υπάρχουν καλοί εργοδότες έτσι ακριβώς υπάρχουν και κακοί. Οι τελευταίοι εκμεταλλευόμενοι το δυσμενές εργασιακό περιβάλλον απομυζούν σε βάρος των εργαζομένων.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως σε μια φιλελεύθερη κοινωνία η ύψιστη αρχή είναι η Ελευθερία. Δεν είναι ούτε θα είναι ποτέ η ισχύς ή οτιδήποτε άλλο. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ισχύς που αποκτά ο εργοδότης εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και του ελλιπούς θεσμικού πλαισίου δεν μπορούν να αποτελέσουν προϋποθέσεις για να αποδεχτεί ο ντελιβεράς να εργάζεται σε συνθήκες που βάζουν σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή και ταυτόχρονα προσβάλλουν έμμεσα την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του. Ούτε είναι βέβαια και κόστος ευκαιρίας να θυσιάσει οποιαδήποτε από τα δικαιώματα του, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδια του η ζωή για να συνεχίσει να εργάζεται. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σίγουρα, η ανεργία οδηγεί σταδιακά σε κοινωνικό αποκλεισμό και σε αυτοταπείνωση. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό κι ως τέτοιο προστατεύεται από τον νόμο με την ανάλογη συνέπεια και βαρύτητα. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Συνεπώς, όταν οι καιρικές συνθήκες καθιστούν την εργασία του ντελιβερά απαγορευτική, εμείς δεν θα παραγγείλουμε το φαγητό μας πιστεύοντας μάλιστα ότι σώζουμε κιόλας μια θέση εργασίας. Αντιθέτως, κατ’ αυτό τον τρόπο επιβραβεύουμε την ισχύ του εργοδότη εις βάρος των ελευθεριών του εργαζομένου. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επιπλέον, οι διαδικτυακές δράσεις υποστήριξης των διανομέων εστίασης είναι πολύ καλές, αλλά προσφέρουν ελάχιστα. Και ίσως κάποιες φορές οδηγούμαστε στο άλλο άκρο όταν διαβάζουμε πως δεν θα πρέπει να εργάζονται ούτε με ένα ψιλόβρΉρθε η μέρα που ντύθηκε και η Αθήνα στα λευκά και είδαμε μικρούς και μεγάλους να βγαίνουν στους δρόμους για να παίξουν σαν παιδιά. Υπάρχουν όμως κάποιοι συνάνθρωποι μας που δεν έχουν την ιδια ευκαιρία, γιατί είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν και μάλιστα ορισμένοι κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ειδικότερα λόγος έγινε αυτές τις ημέρες για τους διανομείς με μηχανάκι, αλλιώς γνωστούς σε ολους μας κι ως ντελιβεράδες. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πολλοί θεώρησαν κατάφορη αδικία μεχρι και απάνθρωπο να βλέπουν ντελιβεράδες να πραγματοποιούν διανομές σε έντονες καιρικές συνθήκες, όπως δυνατές βροχές ή βαριά χιονόπτωση. Είναι όμως έτσι η πραγματικότητα; </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ακουστεί διαφορά για τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις και για τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητας κάτω από τον οποίο εργάζονται οι ντελιβεράδες.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πρόσφατα, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας συνόψισε τα βασικά σημεία της εγκυκλίου που αφορούν τις υποχρεώσεις των εργοδοτών στο χώρο της εστίασης που απασχολούν διανομείς με μηχανάκι. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «κάθε επιχείρηση πρέπει να διαθέτει γραπτή εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου καθώς και ότι ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει τα μέσα ατομικής προστασίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την ασφαλή εκτέλεση του επαγγέλματος, εκτός από το κράνος που εμπίπτει στην υποχρέωση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τέλος, ο εργοδότης είναι υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία της μηχανής με την οποία ασκεί το επάγγελμά του ο διανομέας».</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Έχετε υπόψη σας πόσοι είναι οι εργοδότες που τηρούν οτιδήποτε από τα παραπάνω; Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι εργοδότες πολλές φορές λειτουργούν από θέση ισχύος μιας και το υπάρχων θεσμικό πλαίσιο είναι ανεπαρκές αφού επιτρέπει να επιβάλλουν στους εργαζόμενους υπό ποιο καθεστως θα εργαστούν. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από την άλλη πλευρά, λόγω και των χαμηλών ποσοστών των προσφερόμενων θέσεων στην αγορά εργασίας οι εργαζόμενοι διανομείς αποδέχονται τις εργασιακές συνθήκες που τους επιβάλλονται. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως οι εργαζόμενοι διανομείς δεν έχουν επιλογές εκτός από ελάχιστες. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η οικονομική πολιτική που ακολουθείτε από την κυβέρνηση με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Επίσης, όπως υπάρχουν καλοί εργοδότες έτσι ακριβώς υπάρχουν και κακοί. Οι τελευταίοι εκμεταλλευόμενοι το δυσμενές εργασιακό περιβάλλον απομυζούν σε βάρος των εργαζομένων.</span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως σε μια φιλελεύθερη κοινωνία η ύψιστη αρχή είναι η Ελευθερία. Δεν είναι ούτε θα είναι ποτέ η ισχύς ή οτιδήποτε άλλο. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ισχύς που αποκτά ο εργοδότης εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και του ελλιπούς θεσμικού πλαισίου δεν μπορούν να αποτελέσουν προϋποθέσεις για να αποδεχτεί ο ντελιβεράς να εργάζεται σε συνθήκες που βάζουν σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή και ταυτόχρονα προσβάλλουν έμμεσα την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του. Ούτε είναι βέβαια και κόστος ευκαιρίας να θυσιάσει οποιαδήποτε από τα δικαιώματα του, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδια του η ζωή για να συνεχίσει να εργάζεται. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σίγουρα, η ανεργία οδηγεί σταδιακά σε κοινωνικό αποκλεισμό και σε αυτοταπείνωση. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό κι ως τέτοιο προστατεύεται από τον νόμο με την ανάλογη συνέπεια και βαρύτητα. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Συνεπώς, όταν οι καιρικές συνθήκες καθιστούν την εργασία του ντελιβερά απαγορευτική, εμείς δεν θα παραγγείλουμε το φαγητό μας πιστεύοντας μάλιστα ότι σώζουμε κιόλας μια θέση εργασίας. Αντιθέτως, κατ’ αυτό τον τρόπο επιβραβεύουμε την ισχύ του εργοδότη εις βάρος των ελευθεριών του εργαζομένου. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επιπλέον, οι διαδικτυακές δράσεις υποστήριξης των διανομέων εστίασης είναι πολύ καλές, αλλά προσφέρουν ελάχιστα. Και ίσως κάποιες φορές οδηγούμαστε στο άλλο άκρο όταν διαβάζουμε πως δεν θα πρέπει να εργάζονται ούτε με ένα ψιλόβροχο. </span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν θελουμε λοιπόν να παίρνουμε τα δικαιώματα σοβαρά σε ένα φιλελεύθερο κράτος δικαίου οι ανισορροπίες πρέπει να προστατεύονται εξισορροπώντας την ασυμμετρία ισχύος μέσα στην κοινωνία. </span></div>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-29758752497883755312019-01-05T15:09:00.000+02:002019-01-05T19:03:58.516+02:00Περί φιλελευθερισμού και μεσαίας τάξης<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-rO7NMVqr-eU/XDCqgfFDAUI/AAAAAAAAEIE/sMgNqsGlLCogVeiCvPkrZG_7LA3uEJMvgCLcBGAs/s1600/PawnKing.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="424" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-rO7NMVqr-eU/XDCqgfFDAUI/AAAAAAAAEIE/sMgNqsGlLCogVeiCvPkrZG_7LA3uEJMvgCLcBGAs/s400/PawnKing.jpg" width="400" /></span></a></div>
<div style="color: #454545; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 17pt;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου να ασχολείται με τα πολιτικά, συχνά άκουγα τη φράση, «η μεσαία τάξη είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας». Στην πραγματικότητα ομως, σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με τη μεσαία ταξη, των απλών λαϊκών ανθρώπων, που συνεχώς απαξιώνεται και σηκώνει τα βάρη όλοκληρης της ελληνικής κοινωνίας. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Μπορεί λόγω της απομύζησης να μην αποτελεί πια το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, αλλά αναμφισβήτητα παραμένει ισχυρη μεταβλητή στις πολιτικές εξελίξεις. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ασχέτως παντως με το πως ορίζει ο καθένας μας την μεσαία τάξη, ιστορικά τα μεσαία στρώματα καλύπτονταν ιδεολογικά είτε από τον λεγόμενο κεντρώο χώρο, είτε συχνά παρέμεναν πολιτικά άστεγα. Είναι γνωστό ότι ο κεντρώος χώρος στην σύγχρονη πολιτική, συνήθως συνδυάζει ιδεολογικά στοιχεία κι από την αριστερά κι από την δεξιά, δηλαδή ιδέες που έχουν ως αφετηρία τους την φιλελεύθερη σκέψη. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οι πολιτικά άστεγοι του μεσσαιου χώρου αποτελούν την μερίδα του λεοντος και ουσιαστικά αυτός είναι κι ενας λόγος της δημοφιλίας τους. Αριστεροί και δεξιοί φλερτάρουν με τον «άστεγο» μεσαίο χώρο για να αποσπάσουν τους πολυπόθητους ψήφους και συνήθως σπαταλιούνται σε ανουσιες πολιτικές αντιπαραθέσεις έχοντας πάντα στο μυαλό τους ένα πράγμα. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Η Αριστερά για να πλησιάσει τους ψηφοφορους του μεσαίου χώρου, φοράει το μανδύα της κεντροαριστεράς, μιας «light» έκδοσης των φιλελεύθερων ιδεών που αντιλαμβάνεται ως προϋπόθεση τον παρεμβατικό ρολο του κράτους σε κοινωνικά ζητήματα. Η συνηθης τακτική της Αριστεράς όπως ξέρει να κάνει καλα είναι να πουλάει λαϊκισμό και καταστροφολογία. Κατηγορεί τους άλλους και λέει όμορφα λόγια, αλλά ουσιαστικά ανεφάρμοστα που απλά αρέσουν στον κόσμο να τα ακούει. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Η Δεξιά από την άλλη ντύνεται με τη λεοντή της κεντροδεξιάς, μιας φοβικής ελληνικής κεντροδεξιάς τύποις φιλελεύθερης που φοβάται να αποβάλλει τα σοσιαλιστικά της βαρίδια. Επίσης, μεγάλο μερος της Δεξιάς παράμενει αποκομμένο και συνηθως συναθροίζεται με μια κατηγορία «φίλων της ελευθερίας» που ταυτίζεται με μια πολιτική αριστοκρατία ελιτιστών που αγνοεί την πραγματική οικονομία, τα αληθινά προβλήματα της μεσαίας τάξης και ταυτόχρονα αφήνει χώρο σε μια μασκαρεμένη Αριστερά. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Κατά συνέπεια, η ανεπάρκεια πολιτικών χώρων να καλύψουν ιδεολογικά τους κεντρώους, συχνά οδηγεί ψηφοφορους του μεσαίου χώρου να φλερτάρουν με ρητορικές ολοκληρωτισμού. Και επι της ουσίας η εξήγηση του φαινομένου είναι εύκολη αν δούμε ποιο ακριβώς είναι το αμαγαλμα λαϊκισμού και ελιτισμού.</span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Να αντιληφθούμε ότι λαϊκισμός και ελιτισμός είναι καταστροφικά εργαλεία σε χέρια πολιτικών που αποπροσανατολίζουν, οδηγούν στην πόλωση, τον εθνικό διχασμό και φθείρουν πολιτικά και οικονομικά αναλφάβητους ψηφοφόρους. Κι ένας ψηφοφόρος δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος απέναντι στον δημοκρατικό του ρόλο αν αγνοεί βασικές πολιτικές και οικονομικές έννοιες.</span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε, «όταν είσαι γνήσια λαϊκός, απεχθάνεσαι τον λαϊκισμό και όταν είσαι υπεύθυνος δημοκράτης, πολεμάς τον ελιτισμό».</span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Υπάρχει λοιπόν επιβεβλημένη ανάγκη ο μεσαίος χώρος, άνθρωποι απλοί λαϊκοί που σηκώνουν στην πλάτη τους το μεγαλύτερο βάρος της οικονομίας μας να βρουν πολιτική στέγη. Χρειάζεται λοιπόν να υπάρχει ο χώρος εκείνος που ξεπερνάει τις αγκυλώσεις του και προσαρμόζεται σαν ζωντανός οργανισμός στα αυτοάνοσα νοσήματα. Χρειάζεται να υπάρχει ο χώρος εκείνος που έχει αφετηρία σκεψης του την Λογική, την πίστη στους Θεσμούς και την γνήσια αγάπη του στην Ελευθερία. Ένας πολιτικός χώρος βαθιά δημοκρατικός που μάχεται τη μισαλλοδοξία με επιχειρήματα και πειθώ. Ένας χώρος που θέλει τις μεταρρυθμίσεις και επιδιώκει τις αλλαγές. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Επιπλέον σήμερα, η Αριστερά ας αφήσει το αντιδεξιό αφήγημα και η συντηρητική δεξιά ας αντιληφθεί την αξία της φιλελεύθερης σκέψης και την σπουδαιότητα της με βαση τα σημερινά δεδομένα, όπως και το γεγονος πως δεν υπάρχουν περιθώρια για ιδεολογικους πολεμους. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει, «ξεκίνησα φιλελεύθερος και τερματίζω φιλελεύθερος» κι όσοι αντιλαμβάνονται την ουσία των εξελίξεων σίγουρα αντιλαμβάνονται πως η προτεραιότητα στην ουσία της έννοιας της ελευθερίας - όχι απλά προς χάριν συζήτησης - είναι μονόδρομος για την μάχη ενάντια στον λαϊκισμό, την μισαλοδοξια και τον ελιτισμό. </span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: ".sfuitext";"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-size: 17pt;"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-size: 17pt;"></span><br /></span></div>
</div>
<div style="color: #454545; font-size: 17px; font-stretch: normal; line-height: normal; min-height: 20.3px;">
<span style="font-family: ".sfuitext"; font-size: 17pt;"></span><br /></div>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-57238110305017435442016-03-21T01:46:00.000+02:002016-03-21T01:50:29.698+02:00Εισαγωγή στην Φιλοσοφία του Αντικειμενισμού.<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-left: 11pt; margin-right: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><img height="288" src="https://lh3.googleusercontent.com/nQ54cQKVR16VHQx-EB3pgkGEAJKMt8eQF-p-QSFJ6p69Ge0qPNBL79HdCtpYThAjoNZKKvzT7DvqlqPlX4gwfSwMeKPmrH1MfLKKOTPiJTwGX2sn_Ex50alCVmTGsGEGUhdVrpiB" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="400" /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b id="docs-internal-guid-49a4be67-966f-507e-f657-4193dd1c0ace" style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Αντικειμενισμός</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ο Αντικειμενισμός είναι μια φιλοσοφία για τη ζωή. Είναι ένα σύστημα αξιών που αναπτύχθηκε από την ρωσοαμερικάνα συγγραφέα Αύν Ράντ. Πρώτη αναφορά στον Αντικειμενισμό γίνεται στα έργα της "Fountainhead" (Κοντά στον Ουρανό) και "Atlas Shrugged" (Ο Άτλας Επαναστάτησε). Αργότερα αναπτύσει και εξελίσσει την φιλοσοφία της σε άλλα κείμενα και δοκίμια της. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Η συνέχεια του Αντικειμενισμού ανήκει στον Leonard Peikoff. Ο Leonard Peikoff είναι ενας καναδοαμερικανός φιλόσοφος που ορίστηκε ως πνευματικός κληρονόμος της Αύν Ράντ και ο ιδρυτής του Ινστιτούτου Αύν Ράντ. (Ayn Rand Institute). Είναι εκείνος που έδωσε την επίσημη δομή και μορφή του Αντικειμενισμού. Ο ίδιος ο Peikoff περιγράφει τον Αντικειμενισμό ως ένα "κλειστό σύστημα που δεν υπόκειται σε αλλαγές". </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ο Αντικειμενισμός ως γενική περιγραφή, προάγει αξίες όπως η αγάπη, η φιλία, ο πλούτος και η άνεση. Σέβεται την επιστήμη, την τεχνολογία και την καινοτομία. Δίνει ιδαίτερη έμφαση στις έννοια της Λογικής και στην φιλοσοφική ιδιότητα της Διαύγειας . Θέτει ως αξίες την αποφασιστικότητα και την προσήλωση στον στόχο,</span><span style="background-color: white; color: #6a6a6a; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> την επίτευξη της προσωπικής ευτυχίας και την επιτυχία της ορθολογικής ιδιοτέλειας. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ο Αντικειμενισμός έχει ως βασικό αξιώμα του και ως δεδομένο τον διαχωρισμό της πραγματικότητας από την συνείδηση. Δηλαδή, η πραγματικότητα υπάρχει και δρά ανεξάρτητα από την συνείδηση. Συνεπώς, κάθε ανθρώπινο ον μπορεί και είναι σε θέση να αναπτύξει και να επιτύχει την Αντικειμενική Γνώση. Με άλλα λόγια η γνώσή που μπορεί να είναι υπαρκτή, να παρατηρηθεί ή και να αναπαραχθεί ακόμη. Γνώση που προκύπτει από αδιάσειστα γεγονότα και με την πάροδο του χρόνου αποτελλούν θεμέλιο. Και κατ' επέκταση η Αντικειμενική Γνώση προκύπτει από την αντιληπτική ικανότητα. Δηλαδή, το αποτέλεσμα της διαδικασίας του σχηματισμού της Αντίληψης και της Επαγωγικής Λογικής, που, όπως ανεφέρεται και πιο πάνω, έχει ως μοναδικό και ορθολογικό σκοπό του Ανθρώπου την Επιδίωξη της Προσωπικής του Ευτυχίας. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">O Αντικειμενισμός, απλά και μόνο, θέτει την Προσωπική Ευτυχία ως στόχο για τον καθένα από εμάς και το μόνο που κάνει είναι να μας δίνει τα "εργαλεία" εκείνα που θα επιτύχουμε αυτόν τον στόχο.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "arial"; font-size: 14.666666666666666px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Στις επόμενες αναρτήσεις θα δούμε πιο διεξοδικά ορισμένα από αυτά τα "εργαλεία".</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-5694546856341302042016-03-20T04:34:00.001+02:002016-03-20T04:39:59.556+02:00Αντικειμενισμός<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-vm4K33iO2Vk/Vu4Lqqdiv4I/AAAAAAAADJM/yrSfAqVJRXk3h5phTawk5HBPag5k24xoA/s1600/atlas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img border="0" height="265" src="https://4.bp.blogspot.com/-vm4K33iO2Vk/Vu4Lqqdiv4I/AAAAAAAADJM/yrSfAqVJRXk3h5phTawk5HBPag5k24xoA/s400/atlas.jpg" width="400" /></span></a></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Σκοπός της ανάρτησης αυτής είναι πρώτα απ΄όλα να καθορίσει την έναρξη μια νέας εποχής για το ginorto και κατ΄επέκταση τον επαναπροσδιορισμό της θεματολογίας του ιστολογίου.</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-b561466b-91dc-2a02-77ff-ba5d6535eecb" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ταυτόχρονα, στόχος είναι να εξηγηθεί με σαφήνεια το σύστημα των ιδεών που είναι γνωστή ως Αντικειμενισμός. </span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Σε μελλοντικές αναρτήσεις, θα βρείτε περιγραφές αρκετών βασικών ιδεών του Αντικειμενισμού, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με το πώς αυτές οι ιδέες ως σύνολο, αποτελούν ένα σύστημα που βοηθάει στην κατανόηση του κόσμου στον οποίο ζούμε. Θα βρείτε εξηγήσεις γιατί ο Αντικειμενισμός υποστηρίζει αυτές τις ιδέες ώστε να μπορείτε να αποφασίσετε, εσείς και μόνο, αν αποτελούν Αλήθειες.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ο καθένας έχει μια φιλοσοφία, ακόμα και αν δεν το γνωρίζει. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να το αποφύγει. Έτσι μόνο, συνθέτουμε τις γνώσεις μας, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο που μας περιβάλλει.. Είναι ο συνδυασμός των επιλογών μας. Ζυγίζουμε τα θετικά και τα αρνητικά και αποφασίζουμε πως θα ζήσουμε την ζωή μας.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Δεν τίθεται λοιπόν, θέμα εάν θα έχουμε στην ζωή μας μια φιλοσοφία ή όχι, αλλά ποια θα είναι αυτή. Μας δίνεται η δυνατότητα να αποφασίσουμε τι είδους φιλοσοφία θα έχουμε. Μπορούμε να προσδιορίσουμε τα πιστεύω μας και να δούμε αν πραγματικά έχουν νόημα. Μπορούμε να εξετάσουμε και να ανακαλύψουμε λανθασμένες πεποιθήσεις που έχουμε αποδεχτεί. Μας δίνεται η δυνατότητα να υιοθετήσουμε καλύτερες ιδέες, και να εφαρμόσουμε σε κάθε τομέα της ζωής μας, ότι έχουμε κατανοήσει. Εμείς αποφασίζουμε για το τι θα πιστεύουμε και τι όχι.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br class="kix-line-break" /></span><span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ο στόχος είναι με απλό τρόπο να εξηγηθεί η φιλοσοφία του Αντικειμενισμού. Δεν έχει σκοπό να πείσει κανέναν να υιοθετήσει αυτές τις ιδέες. Αυτή είναι μια απόφαση που έχετε να κάνετε μόνοι σας. Αντ 'αυτού, πρόκειται να γίνει περιγραφή και αποσαφήνιση των ιδεών του Αντικειμενισμού.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #212121; font-size: 14.6667px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Όσοι είναι εξοικειωμένοι με την φιλοσοφία του Αντικειμενισμού θα εισπράξουν μια βαθύτερη κατανόηση. Οι νεότεροι θα λάβουν μια σαφή περιγραφή χρήσιμη από κάθε έννοια. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος είναι να παραχθούν τα εργαλεία που θα βοηθήσουν ώστε να κάνουμε συνειδητές επιλογές.</span></span></div>
<br />ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-41010357871925643272015-12-28T00:35:00.000+02:002015-12-28T00:38:48.292+02:00Στοιχειώδη Μαθήματα Φιλελευθερισμού για Αρχαρίους.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ZN9NjmMPnFQ/VoBnEuHDUkI/AAAAAAAADIc/mjrY41jMjGM/s1600/logo.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ZN9NjmMPnFQ/VoBnEuHDUkI/AAAAAAAADIc/mjrY41jMjGM/s400/logo.png" /></a></div>
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου<br />
<br />
Ώστε κάποια κορυφαία στελέχη της ΝΔ φοβούνται πως το κόμμα, μπορεί να γίνει νεοφιλελεύθερο! Αν και είμαι απόλυτα σίγουρος πως δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα ακριβώς ομιλούν ενστικτωδώς εν τούτοις αντιδρούν σε μια επερχόμενη πραγματικότητα. Σε μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση δεν θα είναι δυνατόν να είσαι Υπουργός και να διορίζεις σε δημόσιο φορέα της αρμοδιότητάς σου το σύνολο σχεδόν των άνεργων ψηφοφόρων της περιφέρειάς σου (της Ροδόπης λχ). Ούτε και να παίρνεις «μέτρα» που κάνουν κάποιους ενδιαφερόμενους φίλους σου πάμπλουτους και που εξαθλιώνουν οικονομικά μερικές χιλιάδες άλλους.<br />
<br />
Ποια είναι τελικά η πραγματική έννοια του φιλελευθερισμού και σε τι ακριβώς διαφέρει από τον νεοφιλελευθερισμό; Η ΝΔ ιδεολογικά υποστηρίζει ένα θεωρητικό νεφέλωμα που σε τελική ανάλυση δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Ο Ριζοσπαστικός Φιλελευθερισμός υπήρξε ένα εφεύρημα κενό περιεχομένου που έδινε στους εκάστοτε κυβερνώντες υποστηρικτές του την δυνατότητα να κάνουν οτιδήποτε ήθελαν («δανειζόμενοι ιδεολογικά όπλα από την φαρέτρα και της Δεξιάς και της Αριστεράς»). Ο όρος δεν υπάρχει πουθενά σαν πολιτικός προσδιορισμός, και έδινε το δικαίωμα σε άσχετους να υποστηρίζουν πως στηρίζονται σε κάποια ιδεολογική βάση.<br />
<br />
Ο Φιλελευθερισμός από την άλλη πλευρά, όπως τουλάχιστον αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, είχε σαφέστατο πολιτικό περιεχόμενο, που δυστυχώς αλλοιώθηκε με το πέρασμα των χρόνων. Ξεκίνησε σαν η ιδεολογία των... μεσαίων εμπορικών και μεταπρατικών τάξεων, που βρίσκονταν σε σύγκρουση με την αριστοκρατική φεουδαρχία και τα μετέπειτα εμφανισθέντα μισθοσυντήρητα εργατικά στρώματα. Δεν είναι τυχαίο πως στην σύγκρουσή τους με την ανερχόμενη δυναμική οικονομικά μεσαία αστική τάξη η αριστοκρατία στήριξε τις Μαρξιστικές δοξασίες χρηματοδοτώντας την δημιουργία τους (ο Ενγκελς υπήρξε μέλος της ελίτ των γαιοκτημόνων και βασικός χρηματοδότης του Μαρξ).<br />
<br />
Με τα χρόνια και την μετάλλαξη των Συντηρητικών και την ενίσχυση των εργατικών/σοσιαλιστικών κομμάτων οι φιλελεύθεροι, σε αναζήτηση ταυτότητας και λαικών ερεισμάτων, άρχισαν να εγκαταλείπουν κάποιες από τις βασικές τους αρχές. Η φορολογία αίφνης, από εργαλείο προστασίας της ιδιοκτησίας μέσω κρατικών μέσων δημόσιας τάξης, άρχισε να γίνεται αποδεκτή σαν μηχανισμός αναδιανομής εισοδήματος και αποκατάστασης κοινωνικών ανισοτήτων. Σταδιακά όμως έτσι τα φιλελεύθερα κόμματα έχασαν την κοινωνική και πολιτική τους βάση δίνοντας χώρο στους σοσιαλιστές από την μία πλευρά και τους αυταρχικούς συντηρητικούς (κρατιστές ενάντια στα ατομικά δικαιώματα) από την άλλη.<br />
<br />
Η παρακμή τους υπήρξε αναπόφευκτη και βαθμιαία πέρασαν, με ελάχιστες αναλαμπές, στο περιθώριο της πολιτικής ζωής.<br />
<br />
Η εμφάνιση του νεοφιλελευθερισμού προκάλεσε επανάσταση στα πολιτικά δρώμενα ολόκληρου του κόσμου (πλήν Ελλάδας, βέβαια). Με την επίδραση του Φρήντριχ φον Χαύεκ, και μιάς σειράς άλλων διάσημων οικονομολόγων στη συνέχεια (Μίσες, Φρήντμαν, Μέλτζερ, Βαννίσκυ, Λαφέρ, Γκίλντερ, Στίγκλερ, Πόσνερ, Πέλτζμαν, Μπέκερ κλπ) και κορυφαίων πολιτικών προσωπικοτήτων (Θάτσερ, Ρήγκαν) η κίνηση αυτή ανέτρεψε τα παγκόσμια παραδεκτά δεδομένα και εισήγαγε καινούργιες αρχές στην κυβερνητική και οικονομική πολιτική. Σε αδρές γραμμές οι νεοφιλελεύθεροι ανέτρεψαν τις κλασσικές και παραδοσιακές φιλελεύθερες αρχές που επέμεναν σε ένα κράτος «νυχτοφύλακα σκύλο» (δίχως δηλ. καμία ανάμιξη στην πολιτική) αποδεχόμενοι την κρατική παρέμβαση (το «νέο») αλλά μοναχά στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και στην ενίσχυση του ανταγωνισμού. Εξ ού και οι ψευδολογίες και αδεξιότητες των κατηγόρων του που υποστηρίζουν πως ο ν/φ υπεραμύνεται της λαικής εξαθλίωσης και της δύναμης των μονοπωλίων !!<br />
<br />
Οι βασικές αρχές μιάς ν/φ πολιτικής μπορούν να συνοψισθούν στις παρακάτω βασικές πολιτικές κατευθύνσεις:<br />
<br />
1.Δραστική μείωση των φόρων<br />
<br />
2. Κατάργηση διοικητικών παρεμβάσεων, εγκρίσεων και ελέγχων στην λειτουργία της οικονομίας<br />
<br />
3. Περιορισμοί στις εξουσίες και τις παρεμβάσεις της γραφειοκρατίας<br />
<br />
4. Μείωση της κρατικής ιδιοκτησίας μέσω εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων<br />
<br />
5. Περιορισμός της κυκλοφορίας του εκδιδόμενου από το δημόσιο χρήματος<br />
<br />
6. Ενίσχυση των μηχανισμών εφαρμογής ανταγωνισμού στην οικονομία και πολιτικής κατά των τράστ<br />
<br />
Στόχος μιάς ν/φ πολιτικής είναι η μείωση των δημοσίων δαπανών μέσω κατάργησης κρατικών φορέων και εξοικονόμησης χρημάτων για ενίσχυση των πράγματι αναξιοπαθούντων στην κοινωνία. Όχι δηλαδή φόροι, μικρό δημόσιο, ελεύθερες οικονομικές (και, εξυπακούεται, εργασιακές) σχέσεις, και ικανοποιητικά προγράμματα κοινωνικής προστασίας σε ένα πλαίσιο αποτελεσματικής παιδείας με ανταγωνιστική λειτουργία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.<br />
<br />
Ποιες από τις παραπάνω αρχές εφαρμόσθηκαν στην Ελλάδα ώστε κάποιοι αδαείς να ισχυρίζονται πως τα οικονομικά μας χάλια είναι αποτέλεσμα ν/φ επιλογών; Αντίθετα ο, επιθετικός μάλιστα, κρατισμός χαρακτήριζε τις πολιτικές των περισσότερων ελληνικών κυβερνήσεων – συμπεριλαμβανομένων και αυτών των Μνημονίων. Είναι ακατανόητο πως είναι δυνατόν κάποιοι να πιστεύουν πως είναι δυνατόν να βρεθεί λύση στα οικονομικά μας αδιέξοδα εφαρμόζοντας πολιτικές ακριβώς σαν αυτές που μας οδήγησαν σε αυτά.<br />
<br />
Γιατί λοιπόν όλοι καταφέρονται με τόσο πάθος κατά του ν/φ; Απλά διότι αυτός καταργεί τα κομματικά φέουδα, εξαρθρώνει τις δημόσιες συντεχνίες και τους κομματικούς στρατούς που σιτίζονται από το δημόσιο και την κρατική γραφειοκρατία. Το ερώτημά μου πάντα παραμένει αναπάντητο. Γιατί τόσο πολύ μισούν κάτι που δεν καταλαβαίνουν καθόλου και υποστηρίζουν κάτι που δεν καταλαβαίνουν καλά; Στον Πειραιά σαν Δήμαρχος δοκίμασα ένα σχετικό μοντέλο ν/φ διοίκησης δίχως νέους φόρους/τέλη, δίχως εργολαβίες, δίχως μεγάλωμα των διοικητικών υπηρεσιών του δήμου, δίχως δάνεια και νέες δαπάνες και με στήριξη μόνο του ιδιωτικού τομέα. Ολοι είχαν να λένε για τα αποτελέσματα της δουλειάς μας (και βραβεία β’ καθαρότερης ευρωπαικής πόλης και καλύτερα στολισμένης στις γιορτές). Γιατί δεν το δοκιμάζουμε και στο κράτος; Γιατί επιμένουν όλοι στα ξεπερασμένα πρότυπα του κρατισμού;<br />
<br />
Είχα προτείνει και άλλη φορά. Ας διαλέξουμε δύο νησιά. Στο ένα να καταργήσουμε τους άμεσους φόρους και κάθε άλλη οικονομική σχέση με το ελληνικό δημόσιο. Και στο άλλο να εφαρμόζαμε ένα σύστημα απόλυτης δημόσιας ανάμιξης και προστασίας. Και πάλι όμως αυτόνομα, δίχως παρέμβαση δηλαδή του υπόλοιπου ελληνικού κράτους (για κάλυψη ελλειμμάτων κλπ). Και να βλέπαμε σε 4-5 χρόνια τα αποτελέσματα. Γιατί ουδείς το τολμά;<br />
<br />
Εξ άλλου και η ιστορία έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητα της πολιτικής των λιγότερων φόρων και του λιγότερου κράτους στην οικονομία. Εκπληκτοι οι απεσταλμένοι του Βυζαντινού αυτοκράτορα στην αυλή του Ταμερλάνου στην Σαμαρκάνδη το 1399, που βρέθηκαν εκεί με αποστολή να τον πείσουν να επιτεθεί στους Οθωμανούς, που απειλούσαν την Κων/πολη, είδαν την εκτέλεση ενός σατράπη/διοικητή που είχε παραβιάσει την εντολή του και είχε επιβάλει φόρους στον λαό!! Εξ ίσου και η ελληνική ιστορία του 19ου αιώνα είναι γεμάτη από λαικές εξεγέρσεις κατά των φόρων (όπως λχ των Χοντρογιάννιδων στον Μωριά) που όμως τις έχουν θάψει τα επίσημα βιβλία μας της ιστορίας.<br />
<br />
Ο ν/φ λοιπόν αποτελεί μιά βιώσιμη διέξοδο από τα σημερινά μας εθνικά χάλια. Θα κάνουμε με τόλμη το σωστό βήμα ή θα ξαναγυρίσουμε στις ανούσιες χειρισμούς του παρελθόντος; Με ανόητους να βγάζουν χολή, ελπίζοντας στην στήριξη των ασχέτων και στην ευαρέσκεια τρων βολεμένων… Νοσταλγώντας ίσως πολιτικές αλλοπρόσαλλες των ετών 2004–2006, που αποδεικνύουν όσα παραπάνω ανέφερα. Παράδειγμα ένα ν/σ για τα εργασιακά των ΔΕΚΟ, που είχε τότε εμφανισθεί και που υποδηλώνει φαινόμενα Τζέκυλ και Χαιντ στην συμπεριφοράς της τότε ΝΔ. Επιλογές αλλοπρόσαλλες, απόψεις συγκεχυμένες και πρωτοβουλίες απόλυτα αντιφατικές σηματοδοτούσαν την καθημερινή σχεδόν δράση των διαφόρων κυβερνητικών τμημάτων. Το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ αποτελούσε ίσως την πλέον χαρακτηριστική περίπτωση.<br />
<br />
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διοικητές των ΔΕΚΟ για να αποφύγουν ρήξεις με τους συνδικαλιστές των φορέων τους έχουν παραχωρήσει εξωφρενικές παροχές και προνόμια στα στελέχη των οργανισμών που διοικούσαν. Παροχές που οι σχετικές κρατικές εταιρίες δεν μπορούσαν οικονομικά να αντέξουν. Αλλά τελικά το βάρος έπεφτε στις πλάτες του ανύποπτου φορολογούμενου που πλήρωνε – δίχως ποτέ να ερωτηθεί – για τις υπερβολές και το βόλεμα των δημοσίων συντεχνιών.<br />
<br />
Τα επιχειρήματα για δήθεν δυνατότητα των διοικήσεων των ΔΕΚΟ να απολύσουν υπαλλήλους που αποδεικνύονται ανεπαρκείς είναι έωλα. Ουδείς ποτέ έχει απορριφθεί μετά τη περίοδο δοκιμασίας που προβλέπεται και κανείς ποτέ δεν θα απολυθεί εφ’ όσον έχει «σώας τας φρένας». Ρυθμίσεις, λοιπόν, που να μεταφέρουν την ευθύνη για το μέλλον της επιχείρησης στις διοικήσεις και τους εργαζόμενους ήταν απαραίτητο να παρθούν.<br />
<br />
Εδώ όμως δυστυχώς τελείωνε η δράση του φιλελεύθερου δόκτορος Τζέκυλ, που χαρακτήριζε την σχετική κυβερνητική πρωτοβουλία. Κι’ αναδύεται το αυταρχικά αποκρουστικό κι’ αντιφατικά κρατικοπαρεμβατικό πρόσωπο του κου Χάιντ. Που εκδηλώνεται με μια άνευ προηγουμένου κι εντελώς αδικαιολόγητη επίθεση κατά του φιλελεύθερου συστήματος των ελεύθερων διαπραγματεύσεων. Με εντελώς παλαιοσυντηρητικό αντανακλαστικά και με την επίδειξη ενός αναχρονιστικού πολιτικού «τσαμπουκά» η κυβέρνηση μεγάλωνε τις εξουσίες του κράτους και μετέτρεπε εργαζόμενους αλλά και διοικήσεις των οργανισμών κοινής ωφέλειας σε ανεύθυνα παιδαρέλια προσχολικής σχεδόν ηλικίας. Αν δεν τα βρούν εργαζόμενοι κι’ εργοδότες στις όποιες τους διαπραγματεύσεις ο Υπουργός με νόμο καθορίζει το τι δέον γενέσθαι. Και μάλιστα, αγοράζοντας μόλις το 1% της όποιας ιδιωτικής επιχείρησης, το δημόσιο θα μπορεί να επεκτείνει τον αυταρχισμό του και σε όποιον τομέα του ιδιωτικού τομέα κρίνει σκόπιμο. Είτε με αθώα, είτε με πονηρή πρόθεση. Είναι ακατανόητη η σκοπιμότητα αυτής της ρύθμισης. Και φέρνει στο νού την λογική της «κατευθυνόμενης επιχείρησης» (Wisrtschaftslegung) που είχε εμπνευσθεί ο Σπέερ και είχε εφαρμόσει ο (εθνικοσοσιαλιστής) Αντολφ Χίτλερ. Αλλά και τα περίφημα, αλλά τελικά ανεφάρμοστα, «εποπτικά συμβούλια» του τότε οικονομικού Τσάρου και σοσιαλιστή βέβαια Γεράσιμου Αρσένη.<br />
<br />
Αυτές οι δύο ρυθμίσεις τινάζουν σον αέρα τις όποιες, εκ πρώτη όψεως, θετικές κυβερνητικέ προθέσεις. Και μετατρέπουν τον, «μεταρρυθμιστικό» υποτίθεται, νόμο σε αναχρονιστικό έκτρωμα ενός βάρβαρου κι απόλυτα ανελεύθερου κρατισμού.<br />
<br />
Αν εκτιμάται πως οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ υποχωρούν εύκολα και τινάζουν τα οικονομικά των τομέων που διοικούν στον αέρα, από πού προκύπτει πως ο όποιος Υπουργός έχει μεγαλύτερες αντιστάσεις; Κι αυτός είναι έρμαιο του πολιτικού κόστους. Κι έχει αμεσότερη σχέση με τις τσέπες των φορολογουμένων. Τους οποίους ουδέποτε θα διστάσει να επιβαρύνει προκειμένου να αυξήσει την πολιτική του δημοτικότητα και την γενικότερη λαική του αποδοχή.<br />
<br />
Ελεύθερες διαπραγματεύσεις λοιπόν, διαιτησία και κατάργηση του απαράδεκτου 1% και της ιδέας για Γραμματεία των ΔΕΚΟ. Μόνο έτσι μπορεί να εκφρασθεί μια πραγματική μεταρρύθμιση. Και οι υπόλοιποι κυβερνητικοί στόχοι μπορούν να υλοποιηθούν με την θέσπιση της ευθύνης – και για τα προσωπικά τους περιουσιακά στοιχεία – των διοικήσεων των ΔΕΚΟ, την διακοπή κάθε επιχορήγησης για δαπάνες λειτουργίας των ΔΕΚΟ και χωριστή καταγραφή των παροχών για κοινωνική προσφορά κάθε δημόσιας επιχείρησης.<br />
<br />
Αυτές θα ήταν ν/φ επιλογές. Που όμως η τότε κυβέρνηση της ΝΔ μετά βδελυγμίας απέρριπτε. Ετσι και τώρα. Κάποιοι επιθυμούν λίγο από τα ίδια ανοσιουργήματα. Είναι δυνατόν οι υποψήφιοι Πρόεδροι της ΝΔ να τα ανέχονται;<br />
<br />
<a href="http://ganast.blogspot.gr/">http://ganast.blogspot.gr</a><br />
<br />
<br />ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-46996921438781834112015-11-20T04:10:00.000+02:002015-11-20T04:10:14.707+02:00Κρατισμός και Φορολογία.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-tzFo-kNHMYA/Vk6AeUOToaI/AAAAAAAADIM/pyKWiEdkTao/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img border="0" height="175" src="http://2.bp.blogspot.com/-tzFo-kNHMYA/Vk6AeUOToaI/AAAAAAAADIM/pyKWiEdkTao/s400/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="400" /></span></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Όταν οι κυβερνήσεις αποφασίσουν να αυτοχρηματοδοτηθούν, επιβάλλουν νέους φόρους. </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οι επιπτώσεις πολλές.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span class="fullpost" style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> 1. ‘Όταν οι φόροι που επιβάλλει το κράτος είναι στην υψηλότερη θέση στον προϋπολογισμό μιας επιχείρησης, τότε οι μισθοί των εργαζομένων μειώνονται. Τα χρήματα που θα μπορούσαν να είναι μισθοί καταλήγουν να είναι φόροι. Έτσι, οι επιχειρηματίες αδυνατούν να καλύψουν τους μισθούς των εργαζομένων.<br />
<br />
2. Ομοίως γίνεται και όταν οι επιχειρήσεις λόγω φορολογίας αναγκάζονται να αυξήσουν τις τιμές των προϊόντων τους . Ο φόρος μετατοπίζεται στην τιμή του προϊόντος, ώστε να καλυφθεί. Οι τιμές αυξάνονται και σταδιακά οδηγούμαστε σε πληθωρισμό.<br />
<br />
3. Εξαιτίας των φόρων πολλές επιχειρήσεις ρίχνουν την ποιότητα των προϊόντων τους. Σε μια προσπάθεια των επιχειρήσεων να εξοικονομήσουν χρήματα, ώστε να μπορούν να πληρώσουν τους υψηλούς φόρους, ρίχνουν την ποιότητα, όταν σε διαφορετική περίπτωση τα ίδια χρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την βελτίωση της ποιότητας.<br />
<br />
4. Δεν είναι λίγες εκείνες οι περιπτώσεις που εξαιτίας των φόρων, μειώνεται ο αριθμός των παραγόμενων αγαθών. Ειδικά, όταν το προϊόν ανήκει σε κατηγορία χαμηλής ζήτησης και ταυτόχρονα έχει επιβληθεί και φόρος ιδιοκτησίας, τότε τον επιχειρηματία δεν τον συμφέρει να επωμιστεί το βάρος του φόρου με μηδαμινά οφέλη. Καταλήγει λοιπόν, να μειώνει ραγδαία την ποσότητα των διαθέσιμων προϊόντων ή ακόμη και να παύει την παραγωγή τους. <br />
<br />
5. Αποτέλεσμα των παραπάνω καθώς και πολλών άλλων είναι οι επιχειρήσεις να μην μπορούν να ανταποκριθούν στα νέα οικονομικά βάρη που τους επιβάλλει το Κράτος και χρεοκοπούν. Άλλες πάλι επιχειρήσεις εγκαταλείπουν την χώρα για να γλιτώσουν από την υψηλή φορολογία. Άλλες μειώνουν μισθοδοσίες για να παραμείνουν εντός του προβλεπόμενου προϋπολογισμού. Σε κάθε περίπτωση, θέσεις εργασίας που θα μπορούσαν να προσφερθούν στην αγορά, σταματάνε να υπάρχουν.<br />
<br />
6. Οι υψηλοί φόροι οδηγούν κάποιες φορές σε κατασχέσεις, εξώσεις ακόμη και σε έλλειψη στέγης. Όταν κάποιος είχε δανειστεί από την τράπεζα για να αγοράσει ένα σπίτι, τώρα λόγω υψηλής φορολογίας δεν μπορεί να πληρώσει τις μηνιαίες δόσης για το υποθηκευμένο σπίτι. Έτσι, οι υψηλοί φόροι προκαλούν κατασχέσεις και εξώσεις. Ως αποτέλεσμα λοιπόν της απληστίας της κυβέρνησης , πολλοί άνθρωποι καταλήγουν άστεγοι και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης. <br />
<br />
7. Επιπλέον συνέπεια της κυβερνητικής φορολογικής πολιτικής είναι αρκετοί συμπολίτες μας να μην μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Τα εισοδήματα τους συρρικνώνονται και τα διαθέσιμα χρήματα λιγοστεύουν. Οι επιπτώσεις είναι άμεσες στα κοινωνικά προγράμματα του Κράτους, όταν επιβαρύνονται με επιπλέον άτομα πέρα από τον αρχικό σχεδιασμό. Και όπως είναι φυσικό, δεν μπορούν να καλύψουν τις στρατιές ανέργων. Ως αποτέλεσμα, πολλοί φτωχοί άνθρωποι, δεν μπορούν να βρουν θέσεις εργασίας, γιατί η κυβέρνηση υπερφορολόγει την οικονομία. Τότε ένα ποσοστό αυτών στρέφεται στο έγκλημα για να πάρει τα χρήματα που απαιτούνται, ώστε να στηρίξουν τις οικογένειές τους.<br />
<br />
8. Η μόνιμη ύφεση και οι απώλειες των θέσεων εργασίας που οφείλεται στους υψηλούς φόρους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώση των κρατικών εσόδων, καθώς η οικονομική παραγωγή μειώνεται. Εάν τότε, η κυβέρνηση αυξάνει συνέχεια τους φορολογικούς συντελεστές για να ανακτήσει την απώλεια εσόδων, η παραγωγή πέφτει και πάλι, και τα έσοδα μειώνονται ακόμη περισσότερο. Έτσι, οι υψηλοί συντελεστές φορολόγησης προκαλούν μείωση των πραγματικών φορολογικών εσόδων. Η κυβέρνηση γίνεται θύμα της δικιάς της απληστίας. <br />
<br />
9. Δεν είναι λίγες οι φορές που η υψηλή φορολογία έχει ως αποτέλεσμα η οικονομία να μπαίνει σε συνθήκη μακροχρόνιας ύφεσης. Από κει και πέρα, εάν η κυβέρνηση προσπαθήσει να δώσει ώθηση (boost) στην οικονομία με την αύξηση των κρατικών δαπανών, το αποτέλεσμα είναι στασιμοπληθωρισμός (stagflation) (ταυτόχρονα υψηλός πληθωρισμός και ανεργία), αντί της ευημερίας. Η μόνη θεραπεία για τον στασιμοπληθωρισμό είναι να μειωθούν τόσο οι φόροι όσο και οι δημόσιες δαπάνες.<br />
<br />
10. Αποτέλεσμα όλων όσων προαναφέρθηκαν είναι ένα επώδυνο φορολογικό βάρος που έχει άμεσες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για την δημιουργία πλούτου καταλήγουν να μην μπορούν να ζήσουν με τα εισοδήματα τους.<br />
<br />
Οι άνθρωποι που λένε ότι οι φόροι πρέπει να αυξηθούν δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα παραπάνω. Δεν έχουν αντιληφθεί τις συνέπειες και που μπορεί να οδηγηθεί η οικονομία. Καλύτερα λοιπόν, να σταματήσουν να ζητάνε περισσότερο Κράτος και να αρχίσουν να αναζητάνε περισσότερη Ελευθερία.<br />
<br />
Θ.Γ. </span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-61486806287262706772015-07-01T01:20:00.001+03:002015-07-01T01:21:48.645+03:00Τι σημαίνει επιστροφή στη Δραχμή.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-lfvNrYh6I64/VZMVVQWEotI/AAAAAAAADHM/sRfwy_1XAds/s1600/telegraph_draxmes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="221" src="http://2.bp.blogspot.com/-lfvNrYh6I64/VZMVVQWEotI/AAAAAAAADHM/sRfwy_1XAds/s400/telegraph_draxmes.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Καταστροφική θα ήταν για την οικονομία και τη χώρα τυχόν καταγγελία της δανειακής σύμβασης και επιστροφή στη δραχμή. Οι συνέπειες, όπως περιγράφονται παρακάτω από τον οικονομολόγο, επιστημονικό συνεργάτη του ΙΟΒΕ κ. Νίκο Βεντούρη, θα οδηγούσαν σε παράλυση τον δημόσιο τομέα, καθώς δεν θα υπήρχαν χρήματα για τη λειτουργία του, σε κατάρρευση τις τράπεζες, σε υποτίμηση του νέου νομίσματος, σε έκρηξη του πληθωρισμού και σε έλλειψη βασικών αγαθών, όπως καύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, πρώτες ύλες, μηχανήματα κ.λπ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">1. Από τη στιγμή που θα σταματήσει η χρηματοδότηση από ΕΕ και ΔΝΤ θα γίνει βίαιος μηδενισμός του πρωτογενούς ελλείμματος. Το ποσό αυτό θα πρέπει να εξασφαλιστεί είτε από μείωση δαπανών, οπότε οδηγούμαστε σε περαιτέρω μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων και κλείσιμο οργανισμών, είτε από αύξηση εσόδων, δηλαδή επιβολή πρόσθετων φόρων.<br /><br />
</span></span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">2. Ο βασικός μοχλός πίεσης προς την Ελλάδα θα είναι το τραπεζικό σύστημα. Από τη στιγμή που δεν προβλέπεται μηχανισμός εξόδου μιας χώρας από το ευρώ, θα πρέπει να δοθεί μια περίοδος προσαρμογής στο νέο νόμισμα. Η ΕΚΤ θα μειώνει σταδιακά τη διοχέτευση ρευστότητας στις τράπεζες, δημιουργώντας ασφυξία στην οικονομία. Οι τράπεζες προκειμένου να επιβιώσουν και να μπορέσουν να ανταποκριθούν στους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας που προβλέπονται από την ΕΚΤ θα πρέπει είτε να προβούν σε αναγκαστικές συγχωνεύσεις είτε να κρατικοποιηθούν. Είναι πιθανό ορισμένες να πτωχεύσουν. Παράλληλα, ΕΕ και ΔΝΤ θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας ώστε να περιορίσουν τις συνέπειες στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">3. Το πρόβλημα ρευστότητας στην οικονομία θα ενταθεί καθώς θα αυξηθεί η φυγή καταθέσεων, λόγω της εντεινόμενης αβεβαιότητας και έλλειψης εμπιστοσύνης στο σύστημα. Η πιστωτική ασφυξία που θα επικρατήσει θα αναγκάσει την ελληνική κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλίες για να εκδώσει δικό της νόμισμα.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">4. Ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση επιλέγει την εισαγωγή νέου νομίσματος (νέα δραχμή) στην αγορά. Αυτόματα βέβαια σταματά οποιαδήποτε χρηματοδότηση από τους ξένους δανειστές και η χώρα δεν είναι πλέον σε θέση να εξυπηρετεί το χρέος της. Θα υπάρξει μια περίοδος προσαρμογής όπου θα κυκλοφορούν παράλληλα και τα δύο νομίσματα, ώσπου να αλλάξει όλο το σχετικό Δίκαιο και τα συμβόλαια που διέπουν τις οικονομικές συναλλαγές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αλλαγή του νομικού καθεστώτος είναι μια περίπλοκη διαδικασία και μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες. Η νέα δραχμή θα εισαχθεί σε κάποια ισοτιμία σε σχέση με το ευρώ, ας υποθέσουμε στην αρχική των 340,75 δρχ. Θα ακολουθήσουν διαδοχικές υποτιμήσεις της δραχμής (μπορεί να φθάσουν ως και 50%-60%) προκειμένου να καλυφθεί το κενό ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">5. Με την εισαγωγή του νέου νομίσματος οι ισολογισμοί των τραπεζών μετατρέπονται σε δραχμές, ενώ το χρέη τους προς τις ξένες τράπεζες (και την ΕΚΤ) παραμένουν σε ευρώ. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλές επιχειρήσεις που έχουν συναλλαγές με το εξωτερικό. Θα υπάρξουν διαδοχικές πτωχεύσεις (τραπεζών και επιχειρήσεων) και ραγδαία αύξηση της ανεργίας.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">6. Οι διαδοχικές υποτιμήσεις θα δημιουργήσουν υπερπληθωρισμό (της τάξεως του 25%-30%). Τα επίπεδα του πληθωρισμού θα ακολουθήσουν φυσικά και τα επιτόκια, κάνοντας ουσιαστικά την πίστωση αδύνατη.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">7. Ακόμη και ύστερα από λογιστικό έλεγχο του χρέους, το όποιο τελικό χρέος αποφασιστεί θα είναι σε ευρώ και άρα ενδέχεται να υπερβεί το 200%-220% του ΑΕΠ (λαμβάνοντας υπόψη και το βάθος της ύφεσης). Ουσιαστικά η χώρα κηρύσσει στάση πληρωμών, καθώς δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">8. Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (περίπου 10 δισ. ευρώ) θα μηδενιστεί απότομα, αφού δεν θα είναι δυνατόν να γίνονται εισαγωγές. Ετσι, θα σταματήσουν να εισάγονται βασικά αγαθά, όπως καύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, μηχανήματα κ.ά. Η επίπτωση της κατακόρυφης πτώσης της κατανάλωσης στο ΑΕΠ θα είναι μεγάλη και εκτιμάται ότι η ύφεση θα φθάσει τα επίπεδα του 15%-20% μέσα σε ένα έτος.<br />
<br /><b>
Κερδισμένοι και χαμένοι</b><br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">1. Θεωρητικά οι εξαγωγές θα ενισχυθούν λόγω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας κόστους. Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι μετά την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη το ευρώ θα εισέλθει σε μια μεγάλη περίοδο αναταραχής (και υποτιμήσεων). Επομένως, η υποτίμηση του ευρώ θα εμποδίσει την αύξηση των δικών μας εξαγωγών, δεδομένου ότι ο κύριος εμπορικός εταίρος μας είναι η ευρωζώνη.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">2. Θα ωφεληθούν αυτοί που έχουν χρέη σε εθνικό νόμισμα και έχουν βγάλει τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό για να τα προστατεύσουν.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">3. Οι τιμές υπηρεσιών του τουρισμού και οι τιμές των κατοικιών (ακίνητης περιουσίας) θα μειωθούν σημαντικά και πολλοί προσβλέπουν σε ανάπτυξη του τουρισμού και στην προσέλκυση νέων επενδύσεων. Ωστόσο εκτιμάται ότι τουρίστες και επενδυτές θα έρθουν σε μια κατεστραμμένη χώρα με διάχυτη τη φτώχεια, τις κοινωνικές συγκρούσεις, την πολιτική αστάθεια και τη διαρκή αβεβαιότητα. Επομένως, τα δύο βασικά επιχειρήματα για την επιστροφή στη δραχμή, δηλαδή η αύξηση της ανταγωνιστικότητας και οι θετικές συνέπειες στον ρυθμό ανάπτυξης από την αύξηση των εξαγωγών και του τουρισμού, καταρρίπτονται καθώς οι θετικές συνέπειες θα είναι περιορισμένες. </span><br />
<span style="font-size: large;"><span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η (υποτιθέμενη) υποτίμηση του εθνικού νομίσματος ως μέσο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, που προβάλλεται ως το μείζον πλεονέκτημα της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, μπορεί να προσφέρει πολύ λίγα αν η οικονομία δεν μετασχηματιστεί και δεν αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.<br />
<br /><b>
Εθνική απομόνωση</b><br />
</span></span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">1. Σε περίπτωση εξόδου από την ευρωζώνη η Ελλάδα πιθανότατα θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει και την ΕΕ στο σύνολό της ως πλήρες μέλος. Θα ήταν αδύνατον για την Ελλάδα να παραμείνει ως πλήρες μέλος της ΕΕ έχοντας αποχωρήσει ως χρεοκοπημένη χώρα από την ευρωζώνη, καθώς με την έξοδο από το ευρώ θα αναγκαζόταν να εφαρμόσει μέτρα και πολιτικές, όπως ελέγχους στη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών, ατόμων κ.λπ., που θα παρέβαιναν τους κανόνες της ενιαίας, εσωτερικής αγοράς. Η παράβαση των κανόνων της ενιαίας, εσωτερικής αγοράς θα αποτελούσε τη βασικότερη αιτιολογία για αποχώρηση από την ΕΕ.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">2. Η αποχώρηση από την ΕΕ θα σήμαινε την εγκατάλειψη πόρων ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ ετησίως από τον προϋπολογισμό της ΕΕ (διαρθρωτικών ταμείων και ταμείων συνοχής, της ΚΑΠ κ.ά.). Ως εκ τούτου, όλα τα διαρθρωτικά προγράμματα (όπως το ΕΣΠΑ), που αποτελούν σημαντικά εργαλεία και μέσα ανάπτυξης, θα πρέπει να εγκαταλειφθούν.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">3. Η Ελλάδα, επομένως, θα αποτελούσε ένα περιθωριοποιημένο κράτος της Ευρώπης, ανίκανο να επηρεάσει και να συνδιαμορφώσει τις πολιτικές εξελίξεις.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">4. Θα ακυρωνόταν οποιαδήποτε πραγματική προοπτική για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό της χώρας, που συμβάλλουν καθοριστικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, όπως εξυγίανση δημόσιων οικονομικών, ιδιωτικοποιήσεις, συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, καταπολέμηση φοροδιαφυγής, περιορισμός της γραφειοκρατίας, άρση εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, δημιουργία φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, άνοιγμα αγορών εμπορευμάτων και εργασίας.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">5. Η επικράτηση λαϊκίστικων, εθνικιστικών και εσωστρεφών πολιτικών δυνάμεων θα έθεταν σε κίνδυνο την πολιτική σταθερότητα και το πολίτευμα.<br /><br />
</span><br />
<span class="fullpost"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;">6. Επίσης, η έξοδος από την ευρωζώνη θα έθετε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια της χώρας, καθώς η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς διαφυλάττει σε μεγάλο βαθμό τα εθνικά συμφέροντα και την εθνική κυριαρχία της χώρας. Εκτός ευρώ η Ελλάδα θα δεχόταν πίεση από τη δυναμική της ανάπτυξης της Τουρκίας, ενώ δεν θα ήταν σε θέση να διαδραματίσει κανέναν ρόλο στην προώθηση της ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη σταθερότητα, τη δημοκρατία και την ευημερία στην ευρύτερη περιοχή</span>.</span>
<span style="color: #666666; font-size: x-small;"><b><br /></b></span></span><br />
<span class="fullpost"><br /></span>
<span class="fullpost" style="color: #666666; font-size: x-small;"><b>
<a href="http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=459599">tovima.gr </a></b></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-6549896106217246972015-04-14T11:08:00.000+03:002015-04-14T11:08:03.393+03:00Κράτος και Κρατισμός<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-0epR48hjZC4/VSzKtmyVAWI/AAAAAAAAC8k/0SHI6SWSUUU/s1600/stat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0epR48hjZC4/VSzKtmyVAWI/AAAAAAAAC8k/0SHI6SWSUUU/s1600/stat.jpg" height="400" width="400" /> </a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">1- Η άνοδος της ασημαντότητας που σωστά προέβλεψε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, στηρίζεται, αφενός στην ευκολία των συγχύσεων που πυροδοτεί η παντοκρατορία της εικόνας πάνω στο λόγο και αφετέρου, στη διάλυση των δημόσιων χώρων. Το κεφαλαιώδες θέμα της διαλύσεως του δημόσιου χώρου το έχω επισημάνει ήδη και ευτυχώς, προστίθεται σε άλλες εγκυρότατες φωνές, όπως αυτή του Δημήτρη Τσάτσου, που από χρόνια επισημαίνει, με παρεμφερείς όρους, την ιδιοποίηση της πολιτικής.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">2- Υπάρχει ένα ζήτημα στο οποίο η σύγχυση εννοιών και λειτουργιών, συναντά τη διάλυση του δημόσιου χώρου και αυτό είναι η σχέση του κράτους με τον κρατισμό. <span class="fullpost"> (Ι) Η αναγέννηση της συλλογικότητας: δημόσιος χώρος, γενικό συμφέρον, Κράτος<br />
<br />
3- Τι είναι όμως δημόσιος χώρος; Είναι οι ελεύθερα προσβάσιμοι χώροι, με ελεύθερη συμμετοχή, στους οποίους εξυπηρετούνται το γενικό συμφέρον ή συλλογικά συμφέροντα, με ιδέες ή πράξεις των συμμετεχόντων. Ο δημόσιος χώρος είναι δηλαδή άρρηκτα συνδεδεμένος με τη συμμετοχή, τη συλλογικότητα – και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών. Η ανάπτυξη νέων συλλογικοτήτων είναι αυτή που εγγυάται την οριοθέτηση του ανταγωνισμού των ατομικών συμφερόντων και του ατομισμού, την ισονομία, την ισηγορία, την προστασία των αδυνάτων, την προστασία δημόσιων αγαθών (όπως το περιβάλλον), είναι αυτή που εγγυάται τη λειτουργία του ατόμου εντός κοινωνίας και είναι, τέλος, αυτή που έχει ως σκοπό την αυτονομία – συλλογική και ατομική – όχι όμως την ιδιοτέλεια.<br />
<br />
4- Ο «φιλελεύθερος κοινωνισμός», ο ανθρωπιστικός φιλελεύθερος σοσιαλισμός, εκφράζει ακριβώς αυτό: την αυτοδιάθεση ενός συνόλου που έχει σκοπό την πραγμάτωση κάποιου γενικού σκοπού, του δημόσιου συμφέροντος. Και θέλω εδώ να επικαλεστώ την παράδοσή μας και να επισημάνω ότι στην αρχαία πολιτεία, στην οποία κυριαρχούσε ο πολίτης έναντι του ατόμου, ο «ιδιώτης» είχε την έννοια του ανόητου, ήταν όρος που εξέφραζε απαξία έναντι της σύλληψης του πολίτη ως κοινωνικού έλλογου όντος. Μια κυρίαρχη και επίκαιρη κοινωνική διάκριση δηλαδή είναι σήμερα μεταξύ αυτών που προκρίνουν τη «λογική της πάρτης μου» έναντι αυτών που υπηρετούν τη λογική του «ενδιαφέροντος για το σύνολο και δια του συνόλου», μεταξύ των πολιτών και των ατόμων, μεταξύ αυτών που προκρίνουν την ελευθερία εντός της δικαιοσύνης και εκείνων που την αντιλαμβάνονται απόλυτα, μεταξύ της συλλογικότητας ή του ατομισμού. Που αντιλαμβάνονται την πρόοδο ως κατάκτησή τους σαν μέλη συνόλου και όχι ως ατομική κατάκτηση. Αυτοί συμμερίζονται αυτό που και η Χ. Άρεντ είχε επισημάνει ως προς την ταυτότητα του ατόμου, ότι δεν είναι δηλαδή νοητή εκτός συνόλου. Και αυτή η διάκριση επανοηματοδοτεί στον πυρήνα της κατά τη γνώμη μου τη σύγχρονη αντίληψη περί δεξιάς και αριστεράς. του Παν/μίου Αθηνών.<br />
<br />
5- Στην κορυφή των συλλογικοτήτων – και θα έλεγα ο θεσμός που κυριάρχησε και κυριαρχεί στη σύγχρονη εποχή την οποία και χαρακτηρίζει – είναι το Κράτος. Οι αντιλήψεις για το Κράτος (ως προς το ρόλο και τις λειτουργίες του) είναι πολλές και φυσικά δεν υπάρχει εδώ χώρος για μια τέτοια συζήτηση θεωριών του Κράτους. Εκτός από την κυρίαρχη ακόμη θεσμική θεώρηση, για το Κράτος υπάρχουν πλουραλιστικές αντιλήψεις όπως αυτή του Dahl, ή προτάσεις για τον επανακαθορισμό της δημόσιας σφαίρας του Habermas ως ενδιάμεσος χώρος επικοινωνίας μεταξύ Κράτους και κοινωνίας των πολιτών, κ.λπ.<br />
<br />
6- Αυτό όμως που αξίζει εδώ να επισημανθεί είναι ότι το Κράτος, που υπέστη οξύτατη κριτική τα τελευταία χρόνια, το Κράτος που βρέθηκε σε κρίση λόγω της παγκοσμιοποίησης, έχει αναγεννηθεί. Και από τη λογική της ελαχιστοποίησής του, που υπαγορεύει ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός, κατευθυνόμαστε στον επανακαθορισμό των δημόσιων αγαθών, πολιτικών και λειτουργιών και στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας του, που υιοθετεί ο πολιτικός πραγματισμός. Το κράτος και ο δημόσιος χώρος, ανασυντίθενται. Η τάση αυτή, της αυξανόμενης σημασίας του Κράτους, επισημαίνεται από προσωπικότητες που δεν τους βαρύνει η υποψία για φιλοκρατισμό ή συγκεντρωτισμό, όπως ο κριτικός φιλελεύθερος Σόρος ή ο νεοσυντηρητικός Φουκουγιάμα.<br />
<br />
7- Είναι εξάλλου χαρακτηριστική η περίπτωση της Αγγλίας όπου, αντίθετα με την κοινή πρόσληψη και όσα αβασάνιστα συχνά λέγονται, μια προσεκτική ματιά φανερώνει ότι ο Μπλερ έκτισε ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος και μάλιστα εκτεταμένο, άλλης όμως λογικής, πάνω στις τομές του Θατσερισμού, επιτυγχάνοντας έναν συνολικό κοινωνικό εκσυγχρονισμό.<br />
<br />
(ΙΙ) Ο κρατισμός ως ανελευθερία και συντηρητική νοοτροπία<br />
<br />
8- Πιστεύω ότι κάθε θεσμός, κάθε οργανισμός, έχει την τάση να αναπτύσσει κοινωνική στρέβλωση. Και στην περίπτωση του Κράτους, η στρεβλή ανάπτυξή του είναι ο κρατισμός. Η σύγχυση όμως Κράτους ως ύψιστου συλλογικού θεσμού και κρατισμού ως παραμορφωτικής λειτουργίας, που επιχειρείται, ορισμένες φορές εκ του πονηρού, για να περισταλεί το Κράτος στην εγγυητική του λειτουργία, είναι απαράδεκτη.<br />
<br />
9- Τι είναι όμως ο κρατισμός; Η έννοια είναι σύνθετη και καλύπτει, κατά τη γνώμη μου, νοοτροπία και στόχο. Ο κρατισμός ως στόχος είναι η ιδιοποίηση του δημόσιου χώρου. Ιδιοποίηση είναι η κατάληψη θεσμού γενικού συμφέροντος και η χρήση του για ιδιοτελείς σκοπούς ατόμου ή ομάδας. Η ιδιοποίηση είναι πολύμορφη και εκφράζεται και με τη γραφειοκρατία, τον κομματισμό, κ.λπ. Το κύριο γνώρισμα είναι ότι η συμμετοχή στη λειτουργία της πολιτείας μετατρέπεται σε μονοπώλιο ιδιοτελούς εξουσίας. Με τη διάλυση του δημόσιου χώρου και την ιδιοποίησή του, το γενικό συμφέρον καθίσταται κόμβος συναλλαγής, σημείο συνάντησης διακυβέρνησης και διαπλοκής.<br />
<br />
10. Ο κρατισμός ως νοοτροπία, είναι ευρύτερο φαινόμενο που επιδρά στην πολιτισμική νοοτροπία. Είναι η παθητική στάση των πολιτών που αναζητούν το βόλεμά τους στο Κράτος, που αναπτύσσουν νοοτροπία βολέματος, που υπερνικούν τους φόβους και τις αβεβαιότητές τους με μια θέση στον ήλιο του δημοσίου. Ο κρατισμός ως νοοτροπία, εκφράζει τη σιγουριά χωρίς ρίσκο, την προαγωγή χωρίς ιδρώτα, την επικράτηση του «κονέ» σε βάρος της αξίας. Με μια κουβέντα, εκφράζει ένα μέρος του παρασιτισμού.<br />
<br />
Ο κρατισμός στηρίζεται στη φοβία, περιορίζει την αυτονομία του ατόμου, ρημάζει την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς, υποσκάπτει τους κανόνες και τις αξίες, υποθηκεύει την αξιοκρατία, δε στηρίζει την κοινωνική αναδιανομή εισοδημάτων και την ισότητα δικαιωμάτων και δυνατοτήτων. Το κυριότερο όμως αποτέλεσμα της κοινωνικά εγκληματικής του δράσης είναι ότι οργανώνει την φαυλότητα και αποστερεί από το έθνος την αυτοπεποίθησή του. Συγκροτεί πολιτισμικά μια αντικοινωνική νοοτροπία, μια νοοτροπία περί μη τηρήσεως κανόνων που υποθάλπει τη διαφθορά. Συντηρεί κανόνες δύο ταχυτήτων και πλήττει καίρια την ισονομία και την ισοπολιτεία.<br />
<br />
Πολλές φορές υπάρχει σύγχυση. Καταγγέλλουμε το Κράτος και εννοούμε τον κρατισμό. Αυτό που είναι κρίσιμο, είναι, συνεπώς, να διαχωρίσουμε τον κρατισμό από το Κράτος και να πούμε όχι στον κρατισμό και ναι στην αναμόρφωση του Κράτους, στην ανασύνθεση του δημόσιου χώρου και στη συμμετοχή των πολιτών στην πολιτεία μας. Η σύγχρονη δημοκρατία δεν υπάρχει χωρίς σύγχρονους δημόσιους χώρους. Η πρόοδος δεν επιτυγχάνεται εάν δεν απαλλαγούμε από τις δυνάμεις της καθυστέρησης και των οργανωμένων ιδιοτελών συμφερόντων, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται ο κρατισμός ως νοοτροπία και ως πράξη.<br />
<br />
<b><span style="color: #666666;"><span style="font-size: x-small;">του Χάρη Παμπούκη,<br />
<a href="https://liberalsocialism.wordpress.com/"> <br />
liberalsocialism</a></span></span></b> </span></span></span></div>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-74120655848679555232014-11-20T02:21:00.001+02:002014-11-20T02:23:57.218+02:00Οι 16 εναλλακτικές της τιμωρίας.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-TEpQ3fwtpcc/VG0zvRr_xCI/AAAAAAAAC60/gwY71mP21Bw/s1600/7877.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-TEpQ3fwtpcc/VG0zvRr_xCI/AAAAAAAAC60/gwY71mP21Bw/s1600/7877.jpg" height="297" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;">Πολλοί γονείς αντιλαμβάνονται την επιβλαβή επίδραση της φυσικής ή λεκτικής τιμωρίας. Κατανοούν ότι οι φωνές, η υστερία και τα χαστούκια, δεν διδάσκουν τίποτα άλλο, παρά βία και χαμηλή αυτοεκτίμηση και δημιουργούν ανθρώπους θυμωμένους και επιθετικούς. Χρησιμοποιώντας τέτοιες βίαιες πρακτικές, η σχέση σας με τα παιδιά, αν δεν καταρρεύσει, αργά ή γρήγορα σίγουρα θα χαλάσει. </span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;"><br />
</span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"> Είναι λοιπόν λογικό, οι σύγχρονοι γονείς να αναζητούν εναλλακτικές μεθόδους νουθεσίας των παιδιών. Γνωρίζουν τι δεν πρέπει να κάνουν, αλλά αναρωτιούνται τι πρέπει. Πολύ συνηθισμένες είναι οι μέθοδοι του time out και της στέρησης κάποιων προνομίων. Ωστόσο, αυτές οι πρακτικές, δεν διαφοροποιούνται ιδιαίτερα από την άσκηση σωματικής τιμωρίας, αφού περνούν το ίδιο μήνυμα: οι γονείς κάνουν χρήση της εξουσίας τους επί των παιδιών και αδιαφορούν για τις ανικανοποίητες ανάγκες τους.<br />
<br />
Υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι για να «συμμορφώσετε» το παιδί, χωρίς να αμφισβητήσει την αγάπη σας και βοηθώντας το να μάθει από τα λάθη του σε ένα υγιές, θετικό και ήρεμο κλίμα.<br />
<br />
1. Προσπαθήστε να παρέχετε ασφαλές, φιλικό προς το παιδί περιβάλλον. Δεν έχει νόημα να το μαλώνετε επειδή κατέστρεψε το πολύτιμο βάζο που σας χάρισε η γιαγιά σας – αποθηκεύστε το κάπου, μέχρι το παιδί να μεγαλώσει αρκετά.<br />
<br />
2. Σκεφτείτε τον Χρυσό Κανόνα: πώς θα θέλατε να σας συμπεριφερθεί κάποιος αν ήσασταν εσείς στη θέση του παιδιού; Η ηλικία δεν έχει σημασία, όλοι χρειαζόμαστε αγάπη, ενθάρρυνση και ηρεμία.<br />
<br />
3. Δείξτε κατανόηση στα αισθήματα του παιδιού. Αν η συμπεριφορά του φαίνεται παράλογη σε 'σας, οι αιτίες που την προκαλούν έχουν τεράστια σημασία για το ίδιο. Πείτε «φαίνεσαι στενοχωρημένος. Γιατί;», για να δείξετε ότι είστε μαζί του, όχι απέναντί του.<br />
<br />
4. Επικυρώστε την «ορθότητα» των συναισθημάτων του. Πείτε του «Όταν ήμουν μικρή, κι εμένα με τρόμαζε/ δε μου άρεσε/ με εκνεύριζε αυτό», ώστε να καταλάβει ότι δεν το απορρίπτετε ή το υποτιμάτε.<br />
<br />
5. Προσπαθήστε να κατανοήσετε την υποβόσκουσα ανάγκη που οδηγεί στην κακή συμπεριφορά, ούτως ώστε να προλάβετε ανεπιθύμητες καταστάσεις. Η τιμωρία αυτή καθ' αυτήν δεν θα λύσει το πρόβλημα. Ρωτήστε το παιδί: «Συμπεριφέρεσαι έτσι γιατί έλειπα όλο το απόγευμα; Μήπως θέλεις να πάμε μια βόλτα μαζί;».<br />
<br />
6. Όποτε είναι δυνατό, βρείτε μια λύση που θα βγάλει κερδισμένες και τις δύο πλευρές. Επιτρέψτε του να δει λίγη τηλεόραση, αν πρώτα μαζέψει το δωμάτιό του.<br />
<br />
7. Διαβεβαιώστε το παιδί ότι το αγαπάτε και το εκτιμάτε. Η «κακή συμπεριφορά» που χρίζει τιμωρίας είναι συνήθως έκφραση της ανάγκης για προσοχή και αγάπη. Αν μπορούσε να εξωτερικεύσει τις ανάγκες του με περισσότερη ωριμότητα, θα το έκανε.<br />
<br />
8. Όταν η κατάσταση αρχίσει να γίνεται αρκετά δυσάρεστη, δοκιμάστε να στρέψετε την προσοχή του αλλού. Προτείνετε να σταματήσει ό,τι κάνει και ρωτήστε το τι προτιμά να κάνει.<br />
<br />
9. Δώστε τα τρία πράγματα που γεμίζουν συναισθηματικά το παιδί: οπτική επαφή, απαλά χάδια και αναπόσπαστη προσοχή.<br />
<br />
10. Εφαρμόστε την τακτική του time out παραλλαγμένη: μην απομονώσετε απλά το παιδί στο δωμάτιό του για 5, 10 λεπτά. Πηγαίνετε μαζί του.<br />
<br />
11. Δοκιμάστε να ψιθυρίσετε. Αν οι τόνοι έχουν ανέβει, ο ψίθυρος θα τους ρίξει.<br />
<br />
12. Αν το παιδί δεν συνεργάζεται, δώστε του χρόνο. Αν πείτε «Πες μου όταν είσαι έτοιμος να πλύνεις τα δόντια σου/ βάλεις το μπουφάν σου», του δίνετε μια αίσθηση αυτονομίας που θα λειτουργήσει υπέρ της συνεργασίας σας.<br />
<br />
13. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Μετρήστε μέχρι το 10 σιωπηλά ή ζητήστε ξεκάθαρα λίγο χρόνο να σκεφτείτε με ποιον τρόπο θα διαχειριστείτε τη συμπεριφορά του.<br />
<br />
14. Θυμηθείτε: τα παιδιά, οπτικοποιούν τα λόγια σας. Προτιμήστε το «χαμήλωσε ταχύτητα/ τρέξε λίγο πιο σιγά» απ' το «σταμάτα να τρέχεις!». Στη δεύτερη περίπτωση, το παιδί αντιλαμβάνεται άμεση απαγόρευση αυτού που το διασκεδάζει, αφού το «σταμάτα» είναι πολύ ισχυρό.<br />
<br />
15. Δώστε μια συγκεκριμένη εντολή. Πείτε του «Σε παρακαλώ άσε το ποτήρι», όχι «Πρόσεχε!».<br />
<br />
16. Αναρωτηθείτε: «Θα το σκέφτομαι και θα γελάω σε μερικές μέρες;». Αν ναι, τότε γιατί να μη γελάσετε τώρα; Φτιάξτε αναμνήσεις χωρίς θυμό, φωνές και τιμωρίες.</span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><b><a href="http://www.mama365.gr/20126/oi-16-enallaktikes-ths-timorias.html">mama365</a></b></span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-89661763809330308632014-01-30T19:37:00.001+02:002014-01-30T19:39:23.382+02:00Ενώπιος Ενωπίω.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ngxsYfo_Ajk/UuqNphe2QjI/AAAAAAAAC3M/awrALglXy3c/s1600/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-ngxsYfo_Ajk/UuqNphe2QjI/AAAAAAAAC3M/awrALglXy3c/s1600/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" height="299" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Η ευρωπαϊκή ενωσιακη διαδικασία ουδέποτε υπήρξε στυγνα οικονομική. Ανέκαθεν είχε (και) βαθύ πολιτισμικό περιεχόμενο. Κεντρική αξια, αρχηθεν, αναγορεύθηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Εξασφαλίζεται δε, με σεβασμό της προσωπικότητας και προστασία της περιουσίας. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Με την Συνθήκη της Λισσαβώνας...οι αρχές της κωδικοποιηθηκαν, ως πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Η Ελλάς ανεπιφύλακτα, κύρωσε την Συνθήκη. ... Έκτοτε, de facto, την λοιδορεί. <span class="fullpost"> </span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> Κατ' απαρέγκλιτη επιταγή εκ του ευρωπαϊκού πολιτισμού, απαγορεύεται η οιαδήποτε βεβαίωση εισπρακτέου χρέους χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση. ... ιδίως δε φυλάκιση, λόγω αδυναμίας καταβολής. Ο κανών είναι απόλυτος.</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> Στην Ελλάδα ... ο διευθυντής της ΔΟΥ βεβαιώνει οφειλή. Έκτοτε - χωρίς δικαστικό έλεγχο - τρέχουν θηριώδεις προσαυξήσεις μέχρι (και) 300% του βεβαιωθέντος χρέους. Διαδικασία προσωρινής προστασίας (αναστολής δηλαδή) δεν υπάρχει. Ακόμη περισσότερο, η μη καταβολή ... θεμελιώνει ποινική ευθύνη. Ο πολίτης γίνεται κατάδικος πριν ακόμη το υπόστατο της οφειλής του ερευνηθεί δικαστικώς. Η έλλειψη προσωρινής προστασίας (αναστολής) σημαίνει πλήρη ασυδοσία του διοικητικού οργάνου. Δημιουργία άρα πλαισίου διαφθοράς. ... Το 50% της διοικητικά βεβαιωθείσης οφειλής απαιτείται προκαταβολικώς, ως προϋπόθεση προσφυγής στο δικαστήριο. Οι διοικητικά καταλογισθέντες φοροι, εν συμβιβασμώ με το δημόσιο, περιορίζονται στα 3/5 της επιβάρυνσης. Το δικαστήριο, ομως, στερείται εξουσίας περιορισμού των πρόσθετων φόρων. Αποτελεσματική δικαστική προστασία δεν υπάρχει!</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> Επί πλέον: ... Έχουμε ευθεία κατάργηση και του τεκμηρίου της αθωότητας. Ακόμη χειρότερα: η διοίκηση κατάσχει αυθωρεί λογαριασμούς - απλώς - υπόπτων. Αν υπήρξε σφάλμα, θα διαταχθεί η επιστροφή του κατασχεθέντος - ατόκως - μετά 15ετία. Το εάν το Κράτος θα είναι σε θέση να επιστρέψει, είναι άλλο ζήτημα. Σχετικό ζήτημα, όμως, είναι η ανάγκη νέας κεφαλαιοδότησης των τραπεζών!<br />
Διαρκής η ηθική μας μείωση. Οι εναντίον μας αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι απανωτές.<br />
Η παράνομη βλάβη της περιουσίας των Ελλήνων είναι εμφαντικά δεδομένη. Εισπράττονται φόροι ακίνητης περιουσίας το 2013 με βάση αξίες του 2007. Δεν λαμβάνονται υπόψη η κατάρρευση των τιμών των ακινήτων. <br />
Η σύγκρουση με εκείνους από τους οποίους εξαρτάται η ευρωπαϊκή μας επιβίωση συνιστά μέγα λάθος. ... Δεν αυτοχρηματοδοτούμεθα (διολήσθηση) σε ευρώ. Αδυνατούμε (και) να συμμορφωθούμε προς τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. <br />
Μετά την κατ' ευχή (και κατ'ελπίδα) έκβαση των εκλογών απαιτείται: Ενώπιος Ενωπίω (ηγεσία και λαός) να καθορίσουμε στόχους επιτεύξιμους. Μόνον η οργανική μας ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή προσπάθεια κατοχυρώνει την εκεί θέση μας. <br />
<br />
www.gkstefanakis.gr" </span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-85161730606078423602014-01-24T02:26:00.000+02:002014-01-24T02:27:37.847+02:00Φαινόμενο Dr. Jekyll and Mr. Hyde.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-mo96VE3w6GE/UuGygoRmPJI/AAAAAAAAC28/vaqUj1PIjZM/s1600/bird-birds-dandelion-freedom-tattoo-Favim.com-117565.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-mo96VE3w6GE/UuGygoRmPJI/AAAAAAAAC28/vaqUj1PIjZM/s1600/bird-birds-dandelion-freedom-tattoo-Favim.com-117565.jpg" height="298" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">Ζούμε μια περίοδο κρίσης και παραμορφωτικών κατόπτρων όπου ο καθένας δημιουργεί μια πολιτική κίνηση. Μοιάζει λοιπόν, ως επιτακτική ανάγκη, εξαιτίας των καιρών να υπάρξουν ρεύματα και προσπάθειες ανασυγκρότησης. Κάποιες πιθανόν να ευοδώσουν και να αποτελέσουν την απαρχή μεγάλων αλλαγών και εξελίξεων. Κάποιες πάλι πιθανόν να αποτελέσουν μόνο το τελευταίο κρησφύγετο των ανθρώπων εκείνων που κινήθηκαν στο κέντρο του πυρήνα των σχέσεων με την διαπλοκή. Για να περιχαρακωθούν τα όρια των πολιτικών σχημάτων που θα δημιουργηθούν πιθανόν να υπάρξουν και αλλοιώσεις εννοιών και συμβόλων με σκοπό να φέρουν στα μέτρα τους έννοιες και κατακτήσεις.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"> Αν εξετάσουμε την σύγχρονη πολιτική ιστορία θα δούμε ότι δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο. Η μεταπολίτευση γέννησε πολιτικά σχήματα «τζεκυλ και χαιντ» που πρωταγωνίστησαν επί σειρά δεκαετιών στην πολιτική ζωή του τόπου. Παράδειγμα το ΠαΣοΚ του Ανδρέα που τότε δήλωνε πως, «Πρέπει να θέσουμε τέρμα στην εξάρτηση από το Πεντάγωνο των HΠA και από το NATΟ» κατέληξε να έχει ηγέτη τον Ε. Βενιζέλο και να συγκυβερνά με την νεολαϊκή δεξιά του Α. Σαμαρά εξυπηρετώντας τις επιταγές τις «γερμανικής» Ε.Ε.. Η απάντηση στο ερώτημα πως πήρε τέτοια τροπή το σοσιαλιστικό ΠαΣοΚ είναι απλή. Ο Ανδρέας κυβέρνησε δημιουργώντας μεν μεσαία τάξη, αλλά ταυτόχρονα έθετε την βάση για γενιές υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Χρησιμοποίησε τα Μ.Ο.Π. και το Α΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για να δημιουργήσει μια πρόσκαιρη και εικονική ευμάρεια, αλλά την ίδια στιγμή ξεκλήριζε την πραγματική αγορά. Και αυτό γινόταν γιατί ο «σοσιαλιστικός αλτρουισμός» έβαλε την χώρα σε ένα φαύλο κύκλο δανεισμού. Τα πρώτα δάνεια δεν μπορούσαν να ξεπληρωθούν από τους φόρους μιας και η χώρα των υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων και της γραφειοκρατίας είχε αποβιομηχανοποιηθεί ολοκληρωτικά. Οι τόκοι των δανείων δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με αποτέλεσμα να σέρνεται η χώρα σε επαναδανεισμό. Η πολιτική σημαία του κινήματος, «Εθνική Ανεξαρτησία-Λαϊκή Κυριαρχία-Κοινωνική Απελευθέρωση» τελικά αποτέλεσε την λεοντή του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων. Στο μεγαλύτερο σύνολο του το κίνημα κατέληξε να αποτελεί το σπίτι κάθε άεργου τυχοδιώκτη που αναζητούσε την εύκολη λύση. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ορισμένων ρομαντικών και πραγματικών αγωνιστών και ιδεολόγων. <br />
<br />
Στον ίδιο παρανομαστή κινήθηκε και η «φιλελεύθερη» - λαϊκή – κεντροδεξιά παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Όπως προσδιόρισε ο ιδρυτής της, Κωνσταντίνος Καραμανλής, το ιδεολογικό στίγμα του κόμματος στο συνέδριο της Χαλκιδικής το 1979, η Νέα Δημοκρατία ασπάζεται τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό που αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς με τη ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους χάρη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Όμως, η θεσμική ασυνέχεια της παράταξης από την στιγμή που έγινε η πολιτική ομπρέλα θιασωτών της Χούντας, του Βασιλιά, της άκρας δεξιάς και πολλών άλλων, καθώς και η αλλοίωση του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού κατά Άνταμ Σμίθ οδήγησαν στην αποδυνάμωση των «χάρτινων» ισορροπιών. Κατά τον Άνταμ Σμίθ (1723-1790), στόχος του κράτους είναι να προστατέψει τους πλούσιους από τη βία και την αρπακτική διάθεση (rapacity) των φτωχών, διατηρώντας τη χρήσιμη ανισότητα στις περιουσίες, η οποία αναγκαία προκύπτει από τον διαφορετικό βαθμό εργατικότητας, ικανοτήτων και επιμέλειας των πολιτών. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως στον Πλούτο των Εθνών ρητά αναφέρει ότι η αναγκαιότητα της δημιουργίας διακυβέρνησης προκύπτει όσο αυξάνεται η κατοχή ιδιοκτησίας. Και τελικά εντός της γαλάζιας παράταξης η πλάστιγγα έγειρε υπέρ του ολοένα και μεγαλύτερου κρατικού παρεμβατισμού. Η σκέψη του Σμίθ ερμηνεύτηκε από αντίστροφη σκοπιά. Ο νεοδημοκρατικός πατερναλισμός με αφορμή την κοινωνική δικαιοσύνη επικράτησε και στραγγάλισε την ελεύθερη αγορά. Στην πράξη μια πολιτική και οικονομική σκέψη αποτέλεσε τον μανδύα για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των γαλάζιων παιδιών και μόνο. Η κρατική εξουσία και οι αυλικοί της υπερχρέωσαν την χώρα και αποδυνάμωσαν την αγορά. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η διακυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη που παρά τις όσες αξιόλογες προσπάθειες, το γερά ριζωμένο πελατειακό κράτος και οι συντεχνίες δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει το έργο του. <br />
<br />
Και οι δυο παρατάξεις της μεταπολίτευσης προσπάθησαν να οριοθετήσουν το πολιτικό τους στίγμα. Οι πορείες τους παράλληλες, αλλά με κοινή κατάληξη. Ο κρατισμός. Οι σκέψεις τους και οι σχολές που ξεκίνησαν να υπηρετούν αλλοτριώθηκαν. Μοναδικός σκοπός έγινε η διατήρηση στην εξουσία και τα «δώρα» που αυτή φέρει. <br />
<br />
Σήμερα η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Τα σημερινά κόμματα εξουσίας και όσα επιδιώκουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο προσπαθούν να περιχαρακώσουν την θέση τους στον πολιτικό χάρτη. Η Ν.Δ. συνεχίζει απροκάλυπτα πια να υπηρετεί τον κρατισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη προσπαθώντας να συσπειρώσει πολιτικά άστεγους αριστερούς κάνει άνοιγμα σε ολόκληρο εκείνο το φάσμα που προσδιορίζεται ως αριστερό. Από την άκρα αριστερά έως και την ανένταχτη αριστερά. Στην πραγματικότητα όμως στην προσπάθεια του να έχει ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας πέφτει στην παγίδα του λαϊκισμού και των εύκολων υποσχέσεων. Αποσκοπώντας να πάρει την τύχη της χώρας στα χέρια του μασκαρεύεται με τα χρώματα της σύγχρονης και ανανεωμένης αριστεράς, αλλά στην ουσία δημιουργεί τους δικούς του «πελάτες». Πρόσφορο έδαφος είναι φυσικό να βρίσκουν παλαιά στελέχη της «αριστεράς» που υπηρέτησαν στην πραγματικότητα τον κρατισμό, την γραφειοκρατία, το πελατειακό κράτος και δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με οποιοδήποτε ιδεολογικό υπόβαθρο. <br />
<br />
Πολλοί επαναλαμβάνουν την αγωνία τους για το πολιτικό κενό που έχει δημιουργηθεί από την αποδυνάμωση του ΠαΣοΚ. Και αναζητούν σχήματα που θα αποτελέσουν την αφετηρία για την αναγέννηση της «κεντροαριστεράς». Μάλιστα στην προσπάθεια τους αυτή εξισώνουν έννοιες όπως «δημοκρατική παράταξη» με «κεντροαριστερά». Ουσιαστικά όμως δεν υπάρχει κάποια πολιτικό κενό στον συγκεκριμένο χώρο, αφού πολύ καλά υπηρετείται ο κρατισμός τόσο από την ΝΔ. όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για πολιτικά άστεγους κρατιστές που δεν θέλουν να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ που ήδη έχει εκτεθεί αρκετά, αλλά μέσα από ζυμώσεις να προκύψει μια πρόταση διακυβέρνησης που θα καλύπτει τον χώρο του λεγόμενου μεταρρυθμιστικού κοινωνικού φιλελευθερισμού μέχρι και την κεντροαριστερά. <br />
<br />
Φαίνεται πως πάντοτε πρέπει ο κρατισμός να έχει πολιτικό μανδύα για να μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Είτε είναι γαλάζιος, είτε είναι κόκκινος, ανεξάρτητα από την απόχρωση που θα έχει δεδομένου των απαιτήσεων των καιρών, στην πράξη αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη και την ελευθερία του ανθρώπου. Ζει παρασιτικά από το άτομο και διογκώνεται όσο καταφέρνει να επιβιώσει. Ο πολιτικός μανδύας είναι ένα κόλπο που παραπλανά τους αφελείς και τους ρομαντικούς. Η εκάστοτε ιδεολογία χρησιμοποιείται από τους κρατιστές για να υπηρετήσουν το συμφέρον τους και τίποτε παραπάνω. Καταλήγουμε λοιπόν στο εξής συμπέρασμα. </span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;">Αφού εξ αρχής δεν είναι ευδιάκριτα τα κίνητρα των οποιονδήποτε πολιτικών σχημάτων και καταλήγουμε να συναντάμε το φαινόμενο «δρ. τζέκυλ και μιστερ χαίντ» - άσχετα με το πώς έχουν αυτοπροσδιοριστεί ιδεολογικά, το ερώτημα δεν είναι ποια ιδεολογία υπηρετούν και τι απόχρωση έχουν. Το ερώτημα που πρέπει να υπάρχει στο μυαλό κάθε πολίτη ώστε να βγούμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο είναι αν η πολιτική και οικονομική τους φιλοσοφία υπηρετεί το κράτος και τους αυλικούς του ή υπηρετεί τον ορθολογισμό, την ελευθερία του ανθρώπου, της αγοράς χωρίς κηδεμονίες και την δημιουργική πρωτοβουλία. Όλες οι θεωρίες θα κριθούν με την εφαρμογή τους, όμως σώφρον είναι να διέπονται από αρετές όπως ο Ορθολογισμός, η Δικαιοσύνη, η Ανεξαρτησία, η Ακεραιότητα, η Παραγωγικότητα και η Υπερηφάνεια. Μόνο εάν απαγκιστρώσουμε την σκέψη μας από τον πολιτικό μας μικρόκοσμο θα κατορθώσουμε να δώσουμε ένα καλύτερο μέλλον στον καθένα από εμάς.<br />
</span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-83264416602011623052014-01-22T00:44:00.001+02:002014-01-22T00:44:27.300+02:00Ο κρατισμός τρώει την Ελλάδα.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-fdnacX9f0sA/Ut74Ha_g9BI/AAAAAAAAC2s/Vz1ITDeBg6M/s1600/images.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-fdnacX9f0sA/Ut74Ha_g9BI/AAAAAAAAC2s/Vz1ITDeBg6M/s1600/images.jpeg" height="256" width="400" /></a></div><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Ο δημόσιος τομέας δεν πρόκειται ποτέ να μειωθεί στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτόν είναι οι καλύτεροι πελάτες του πολιτικού συστήματος και το τελευταίο δεν πρόκειται ποτέ να τους εγκαταλείψει - εκτός κι αν αποφασίσει να αυτοκτονήσει. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν είναι ορατό.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span> <span style="font-size: large;">Κατά συνέπεια, από τους 700.000 και πλέον δημοσίους υπαλλήλους ελάχιστοι θα αποχωρήσουν. Θα μειωθούν, βέβαια, κάπως οι αμοιβές τους, ίσως να περιορισθούν και τα «τυχερά» τους, όμως κανείς από αυτούς δεν θα βρεθεί στην ανεργία. <span class="fullpost"> Αν δε στον παραπάνω αριθμό προσθέσουμε και τους απασχολούμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τότε μπορούμε να πούμε ότι κάπου 1 εκατομμύριο νοικοκυριά στη χώρα συντηρούνται από το πτωχευμένο κράτος, το οποίο, με τη σειρά του, επιβιώνει ελέω Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Όλα αυτά σημαίνουν ότι 3,3 εκατομμύρια Έλληνες είναι δημοσιοσυντήρητοι - αριθμός ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά χρονικά.<br />
<br />
Με 3,3 δημοσιοσυντήρητους, 1,3 εκατομμύρια ανέργους, 2,8 εκατομμύρια συνταξιούχους και κάπου 3,1 εκατομμύρια μη ενεργό πληθυσμό, το ουσιαστικό ερώτημα που τίθεται για τη χώρα είναι ποιος θα παράγει πλούτο και για πόσο καιρό. Διότι, από ψυχρής μαθηματικής απόψεως, οι περίπου 700.000 Έλληνες που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα καλούνται να σηκώσουν ένα απίστευτο βάρος. Είναι αυτοί που θα πρέπει να δημιουργούν φορολογητέα ύλη, να ανοίξουν ξένες αγορές, να στηρίζουν την παραγωγή σε ολόκληρο το φάσμα της και να τροφοδοτούν τα περίφημα πρωτογενή πλεονάσματα.<br />
<br />
Πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία για την ώρα προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από οριζόντιες περικοπές και από φορολογικές επιβαρύνσεις, που τελικά είναι αμφίβολο αν θα μπορούν να αποδίδουν. Διότι στη σημερινή Ελλάδα παρατηρείται και ένα άλλο εξόχως επικίνδυνο φαινόμενο, με το οποίο ελάχιστα ασχολήθηκαν τα λαλίστατα κατά τα λοιπά μέσα μαζικής επικοινωνίας.<br />
<br />
Όπως προκύπτει από την <a href="http://www.euro2day.gr/specials/opinions/article/1157340/papandropoylos-o-kratismos-poy-troei-thn-ellada.html">τελευταία έρευνα της μη κερδοσκοπικής οργανώσεως Endeavor Greece</a>, η οποία προωθεί την επιχειρηματικότητα παγκοσμίως, στην Ελλάδα κάθε χρόνο ιδρύονται περισσότερες από 40.000 νέες επιχειρήσεις, από τις οποίες δυστυχώς οι 9 στις 10 εξακολουθούν να αναπαράγουν το εσωστρεφές και μη παραγωγικό μοντέλο του παρελθόντος.<br />
<br />
Πρόκειται, δηλαδή, για επιχειρήσεις προσανατολισμένες στη μαζική εστίαση και στις λιανικές πωλήσεις ρούχων, υποδημάτων και λοιπών ειδών άμεσης καταναλώσεως. Άρα, οι επιχειρήσεις αυτές ναι μεν προσφέρουν κάποιες προσωρινές λύσεις στο καυτό πρόβλημα της ανεργίας, πλην όμως η συμμετοχή τους στην εθνική οικονομία από πλευράς υψηλής προστιθέμενης αξίας είναι ασήμαντη. Τελικά δε η έρευνα αποκαλύπτει ότι, από τις νέες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, μόνον 40 μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην οικονομία και στην απασχόληση.<br />
<br />
Όμως, το ελπιδοφόρο σημείο της προαναφερόμενης έρευνας είναι αυτό που αναφέρεται στο προφίλ των νέων επιχειρηματιών. Πρόκειται για άτομα ηλικίας 25 έως 45 ετών, τα οποία στρέφονται προς την επιχειρηματικότητα από επιλογή και προς αξιοποίηση συγκεκριμένων ευκαιριών και σπανίως από έλλειψη άλλης προοπτικής - ήτοι μιας θέσεως στο Δημόσιο. Ειδικότερα, οι νέοι αυτοί επιχειρηματίες ζητούν υποστήριξη, πάταξη της γραφειοκρατίας, περισσότερη ρευστότητα και κάποια καθοδήγηση για να κατανοήσουν πώς λειτουργούν οι σύγχρονες αγορές. Επίσης, κρίνουν ζωτική την ανάγκη της δικτυώσεως και ζητούν πρόσβαση σε μέντορες, είτε εντός Ελλάδος είτε στο εξωτερικό.<br />
<br />
Αυτό το βαρύ κλίμα κρατισμού, γραφειοκρατίας και διαπλοκής που κυριαρχεί στην Ελλάδα και υπονομεύει την επιχειρηματικότητα, στην ουσία διώχνει από τη χώρα τις υγιείς και καινοτόμες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες.<br />
<br />
Έτσι, ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα της Endeavor Greece είναι ότι σημαντικό ποσοστό των νέων επιχειρηματιών σκέπτεται να μεταφέρει την έδρα του στο εξωτερικό, σε αρκετές δε περιπτώσεις το ίδιο ισχύει και για την παραγωγή. Το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 41% και ουσιαστικά αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα η τεράστια διαρροή επιστημονικού δυναμικού και πολύτιμης φαιάς ουσίας συνοδεύεται και από εντυπωσιακή επιχειρηματική μετανάστευση.<br />
<br />
Η μεγάλη μας απορία, από την άποψη αυτή, είναι η πλήρης αδιαφορία με την οποία οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν το σοβαρό αυτό θέμα. Είναι, άραγε, τόσο βαθιά η πώρωση που προκαλείται από το πελατοκεντρικό κομματικό σύστημα ώστε κάθε άλλη διάσταση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου να παραμερίζεται; Είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στο ελληνικό DNA ο κρατισμός ώστε να προκαλεί ολική τύφλωση μπροστά στην πραγματικότητα και τις τεράστιες ανατροπές που τη χαρακτηρίζουν;<br />
<br />
Πολύ φοβούμεθα ότι η απάντηση στα δύο αυτά ερωτήματα είναι πέρα για πέρα θετική. Ο κρατισμός αποτελεί πλέον στη χώρα επιδημικό φαινόμενο και ενώ είναι το αδρό δημιούργημα της πολιτικής, σήμερα έχει καταστεί ο δυνάστης της. Υπουργοί και πρωθυπουργοί τρέμουν μπροστά στο γραφειοκρατικό κατεστημένο, άγονται και φέρονται από αυτό και τελικά εκτελούν τις εντολές του. Αυτό το κατεστημένο είναι σήμερα η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα - και ο λόγος είναι απλός: αυτό το βαθύτατα αντιδραστικό και διεφθαρμένο κατεστημένο δεν θέλει την Ελλάδα ακμαία και δημιουργική γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος του. Θέλει μιαν Ελλάδα χρεοκοπημένη και σερνόμενη ώστε το ίδιο να επιβιώνει, εφευρίσκοντας και τους απαραίτητους «εχθρούς».<br />
<br />
Αν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θέλει να πραγματοποιήσει μία πραγματική επανάσταση, ας κάνει κάτι πολύ απλό: χωρίς καμίαν απόλυση από το Δημόσιο, ας αρχίσει εδώ και τώρα να καταργεί αρμοδιότητες και γελοίες ρυθμίσεις. Ας το τολμήσει, και τότε όλοι θα δουν ποιο είναι το εγκληματικό πρόσωπο της γραφειοκρατίας.<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #999999;"><b><br />
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου*<br />
<br />
*Ο κ. Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος είναι δημοσιογράφος, επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Πρόεδρος του European Business Review (EBR). Μπορείτε να διαβάζετε τα άρθρα του στο εβδομαδιαίο newsletter "EBR Confidential". </b></span></span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-48149655414387452202013-11-09T23:50:00.001+02:002013-11-09T23:51:57.402+02:00Δέκα ιστορίες από το Τείχος του Βερολίνου <span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Το Τείχος του Βερολίνου είχε μήκος 155 χλμ. Τουλάχιστον 86 άνθρωποι -κάποιοι προσμετρώντας και τα θανατηφόρα ατυχήματα τα ανεβάζουν στα 238 </span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">- μεταξύ αυτών και 2 Έλληνες, σκοτώθηκαν από βίαιες ενέργειες των ανατολικογερμανικών δυνάμεων ασφάλειας.</span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></span> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Στα 38 χρόνια της χρήσης του ήταν αμέτρητες οι απόπειρες που έγιναν για να το περάσουν. Δείτε 10 από τις πιο καταθλιπτικές ιστορίες σχετικά με αυτούς που απέτυχαν να το περάσουν</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></span> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></span> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> <b>10. Ο νεαρός που πέθανε σε κοινή θέα</b><br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-NqdqWIbQB78/Un6snbyDA8I/AAAAAAAAC1o/QiRMwo10vmI/s1600/10-Peter-Fechter.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-NqdqWIbQB78/Un6snbyDA8I/AAAAAAAAC1o/QiRMwo10vmI/s1600/10-Peter-Fechter.jpg" height="300" width="400" /></a></span></span> <br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Ο 18χρονος Peter Fechter απλά ήθελε να γευτεί τον ελεύθερο αέρα του Δυτικού Βερολίνου. Το σχέδιο του απλό: αυτός και ένας φίλος του θα περίμεναν την κατάλληλη στιγμή, θα έτρεχαν μέσα από την "ζώνη του θανάτου" και θα πηδούσαν το Τείχος προς την ελευθερία.<br />
<br />
Ο φίλος του τα κατάφερε, ο Peter όμως πυροβολήθηκε στη λεκάνη από έναν φρουρό και έπεσε μόλις λίγα εκατοστά πριν το στόχο του. Οι αυτόπτες μάρτυρες ήταν πάρα πολλοί, μεταξύ αυτών στρατιώτες και δημοσιογράφοι από το Δυτικό Βερολίνο. Ο Peter κείτονταν μέσα σε αγωνία πάνω από μια ώρα, ενώ ο κόσμος λίγα μόλις μέτρα μακριά του δεν μπορούσε να τον βοηθήσει και απλά στέκονταν εκεί να τον βλέπουν να πεθαίνει. Όταν τελικά πέθανε, ένας Ανατολικογερμανός στρατιώτης σήκωσε το άψυχο κορμί και το μετέφερε πίσω στην Ανατολική Γερμανία μέσα σε μάταιες αποδοκιμασίες.<br />
<br />
<br />
<b>9. Το Τούνελ του Θανάτου</b><br />
<br />
Πολλοί διέφυγαν από την Ανατολική Γερμανία μέσα από τούνελ κατά τη διάρκεια της χρήσης του Τείχους. Το να μπει όμως κάποιος στην Ανατολική Γερμανία από τούνελ ήταν σχεδόν ανήκουστο. Αυτό ακριβώς έκαναν δυο άντρες μια μέρα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βοηθήσουν τις οικογένειες τους να φύγουν στη Δύση.<br />
<br />
Όταν έφτασαν στο Ανατολικό Βερολίνο, τους περίμεναν ένοπλοι φρουροί. Ένας συγγενής μιας από τις συζύγους, τους πρόδωσε. Ο ένας σκοτώθηκε επί τόπου και ο άλλος πέρασε δέκα χρόνια στη φυλακή. Η σύζυγος του τον χώρισε ενώ ήταν έγκλειστος.<br />
<br />
<br />
<b>8. Τα παιδάκια που πνίγηκαν</b><br />
<br />
Όταν ο 6χρονος Andreas Senk σπρώχτηκε κατά λάθος στο νερό από έναν φίλο του σε ένα πάρτι, αρχικά φάνηκε πως ήταν τυχερός. Το σημείο που έπεσε στο νερό φυλασσόταν από πολλούς στρατιώτες σε λέμβους.<br />
<br />
Αλλά καμία απόπειρα από τους Ανατολικογερμανούς δεν έγινε για να σωθεί ο μικρός. Απεναντίας, εμπόδισαν έναν Δυτικογερμανό να σώσει το παιδί. Τέσσερα ακόμα παιδιά πνίγηκαν με παρόμοιο τρόπο.<br />
<br />
<br />
<b>7. Το μετάλλιο για την Υποδειγματική Υπηρεσία στα Σύνορα</b><br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-cWcADF2EODM/Un6sp-PJhMI/AAAAAAAAC1w/TaXfTXOb8e0/s1600/7-Medal-Exemplary-Border-Service.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-cWcADF2EODM/Un6sp-PJhMI/AAAAAAAAC1w/TaXfTXOb8e0/s1600/7-Medal-Exemplary-Border-Service.jpg" height="318" width="400" /></a></span></span> </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Το πιο διάσημο από τα μετάλλια που λάμβαναν οι στρατιώτες που υπηρετούσαν στο Τείχος ήταν αυτό για την Υποδειγματική Υπηρεσία στα Σύνορα.<br />
<br />
Πρόκειται στην ουσία για ένα άτιμο μετάλλιο μιας και δινόταν σε όσους είχαν σκοτώσει άοπλους πολίτες. Για παράδειγμα, ο στρατιώτης που σκότωσε τον 40χρονο Ernst Munst, του απονεμήθηκε το μετάλλιο επειδή "χειρίστηκε το όπλο του τέλεια και το χρησιμοποίησε αριστοτεχνικά", σκότωσε δηλαδή τον άοπλο πολίτη με μια σφαίρα στο κεφάλι.<br />
<br />
Σχεδόν κανένας φρουρός δεν διώχτηκε μετά την Πτώση του Τείχους. Ο φρουρός που σκότωσε τον Walter Kittel καταδικάστηκε με διετή αναστολή.<br />
<br />
<br />
<b>6. Τα κουνέλια του Βερολίνου</b><br />
<br />
Πολλά κουνέλια ρίχτηκαν στη Ζώνη του Θανάτου. Εκεί -χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση- αναπαράχθηκαν ελεύθερα. Όταν όμως έπεσε το Τείχος εγκλωβίστηκαν στα συντρίμμια ή ποδοπατήθηκαν από τους επιτέλους ελεύθερους Γερμανούς που θα έβρισκαν ξανά τους δικούς τους. Κάποια κρύφτηκαν σε θάμνους αλλά τελικά πέθαναν από ασιτία.<br />
<br />
<b><br />
5. Ο επιμελής φοιτητής</b><br />
<br />
<br />
</span></span></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-ohYM_ePn1mQ/Un6srg54BAI/AAAAAAAAC14/9U34ovvsF8M/s1600/5-Bernd-Lunser.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ohYM_ePn1mQ/Un6srg54BAI/AAAAAAAAC14/9U34ovvsF8M/s1600/5-Bernd-Lunser.jpg" height="281" width="400" /> </a></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Ο 20χρονος Bernd Lünser ήταν φοιτητής σε ένα πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Όταν ανεγέρθηκε το Τείχος αποκλείστηκε από το Πανεπιστήμιο του. Θέλοντας να συνεχίσει την εκπαίδευση του, ο Bernd σχεδίαζε να ανέβει σε κάποια σκεπή και με σχοινί από ρούχα να περάσει στη Δυτική Γερμανία.<br />
<br />
Αλλά τον πήραν είδηση οι φρουροί. Ο Bernd, παλεύοντας μαζί τους φώναξε για βοήθεια προς τη Δυτική Γερμανία. Αμέσως από την άλλη μεριά φτιάχτηκε ένα δίχτυ για να πέσει ο Bernd. Η πάλη του με τους φρουρούς έκανε τον Bernd να χάσει το άλμα για λίγα μέτρα και σκοτώθηκε επιτόπου.<br />
<br />
<b><br />
4. Οι μοναχικές κηδείες</b><br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-LGnDtIWAMao/Un6steA2jhI/AAAAAAAAC2A/2bMlqgq8ZDA/s1600/4-Lonely-Funerals.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-LGnDtIWAMao/Un6steA2jhI/AAAAAAAAC2A/2bMlqgq8ZDA/s1600/4-Lonely-Funerals.jpg" height="300" width="400" /></a></span></span></span></span></span> <br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Το Τείχος χώρισε πολλές οικογένειες. Οι κανόνες όριζαν πως αν κάποιος πέθαινε ενώ προσπαθούσε να περάσει το Τείχος, απαγορευόταν στους συγγενείς να παραβρεθούν στην κηδεία του. Ο νεκρός θαβόταν ανώνυμος, όπως συνέβη με τον Klaus Brueske.<br />
<br />
<br />
<b>3. Οι στρατιώτες που προσπάθησαν να είναι φιλικοί</b><br />
<br />
Μια ομάδα παιδιών ζήτησε από κάποιους στρατιώτες να τους δείξουν τα όπλα τους. Εκείνοι, φιλικά τους εξήγησαν πως δουλεύουν. Αλλά, ένα από τα όπλα εκπυρσοκρότησε και χτύπησε τον 13χρονο μαθητή Wolfgang Glöde. Το τι απέγινε ο Στρατιώτης K είναι άγνωστο.<br />
<br />
<br />
<b>2. Το άγνωστο θύμα</b></span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><b> </b><br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-cj77E0Jxlj8/Un6svv9YzJI/AAAAAAAAC2I/uTIYNibUO_Y/s1600/2-Unknown-Victim.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-cj77E0Jxlj8/Un6svv9YzJI/AAAAAAAAC2I/uTIYNibUO_Y/s1600/2-Unknown-Victim.jpg" height="266" width="400" /></a></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-LGnDtIWAMao/Un6steA2jhI/AAAAAAAAC2A/2bMlqgq8ZDA/s1600/4-Lonely-Funerals.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></span></span> <br />
</span></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Οι ταυτότητες των θυμάτων του Τείχους είναι γνωστές σήμερα μετά από έρευνες. Μόνο ένα θύμα δεν έχει ταυτοποιηθεί. Το μόνο που είναι γνωστό είναι πως πνίγηκε σε κοινή θέα και ποτέ κανένας δεν ζήτησε το πτώμα του.<br />
<br />
<br />
<b>1. Η μητέρα που έπνιξε το παιδί της</b><br />
<br />
Είναι σχεδόν άγνωστος ο λόγος που ώθησε την Ingrid και τον Klause H. να φύγουν από την Ανατολική Γερμανία.<br />
<br />
Ενώ ήταν κρυμμένοι στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, ο μικρός γιος του, Holger, άρχισε να κλαίει. Φοβούμενη μήπως τους ακούσει κανένας φρουρός, η Ingrid προσπάθησε να πνίξει τα κλάματα του μωρού με το χέρι της. Δεν ήξερε όμως πως ο Holger έπασχε από βρογχίτιδα και δεν μπορούσε να αναπνεύσει από τη μύτη.<br />
<br />
<span style="color: #999999;"><b><span style="font-size: x-small;">3otiko</span></b></span><br />
</span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-79349100204512509912013-11-07T03:08:00.000+02:002013-11-07T03:11:48.685+02:00Η ηθική του Αριστοτέλη.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-FXKqKfUM7-Q/UnrngmO_1OI/AAAAAAAAC1Y/OnMNhEP6byQ/s1600/220px-Aristotelis_De_Moribus_ad_Nicomachum.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-FXKqKfUM7-Q/UnrngmO_1OI/AAAAAAAAC1Y/OnMNhEP6byQ/s1600/220px-Aristotelis_De_Moribus_ad_Nicomachum.jpg" height="400" width="284" /></a></span></div>
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">O Αριστοτέλης είναι ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με το ηθικό πρόβλημα, είναι ο ιδρυτής της Ηθικής ως φιλοσοφικής επιστήμης. H ηθική του Αριστοτέλη είναι μια ορθολογιστική ηθική. Πηγή της ηθικής είναι ο ορθός λόγος. Αυτός ανακαλύπτει και προσδιορίζει το ηθικά πρέπον. Στην εκτίμηση του ηθικού δεν έχει θέση το συναίσθημα, η συνείδηση ή κάποιος θεϊκός νόμος. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"> O Αριστοτέλης θεμελιώνει την ηθική πάνω στην ανθρωπολογία του. Στα Ηθικά Νικομάχεια παρατηρεί ότι η ψυχή του ανθρώπου χωρίζεται στον λόγον και στο άλογο μέρος. To άλογο μέρος περιλαμβάνει τις βιολογικές λειτουργίες, τις επιθυμίες και τα συναισθήματα, τα πάθη. Τα πάθη αυτά μπορούν να μετέχουν ως ένα βαθμό στον λόγον, είναι δεκτικά διαμόρφωσης από τον λόγον (Πείθεται πως υπό λόγου το άλογον, ‘Ηθικά Νικομάχεια 1102-1103).<br />
<br />
O λόγος δεν τείνει να υποτάξει ή να εξαφανίσει το «άλογον», αλλά να το εξορθολογίσει, να επιβάλει σ’ αυτό κάποιο μέτρο. Οι ορμές και οι επιθυμίες πρέπει να χαλιναγωγούνται, να μη βγαίνουν από ορισμένα όρια. Ουσία των ηθικών πράξεων και των «ηθικών αρετών» είναι η μεσότητα. H έλλειψη και η υπερβολή αποτελούν κακίες και πρέπει να αποφεύγονται.<br />
<br />
O Αριστοτέλης βρίσκει την ιδέα της μεσότητας σ’ όλες τις κοινωνικά αποδεκτές αρετές. H κοινωνική συνείδηση έφτιαξε τις αρετές με τη συναίσθηση ότι αυτές αποτελούν μεσότητα και χαρακτήρισε κακίες όλες τις καταστάσεις που βγαίνουν από το μέτρο είτε προς τα κάτω είτε προς τα πάνω, είτε προσεγγίζουν το καθόλου ή το πολύ λίγο είτε το πάρα πολύ, την υπερβολή.<br />
<br />
Σε ορισμένες καταστάσεις η ηθική συνείδηση ή κρίση της κοινωνίας δεν έδωσε ένα συγκεκριμένο όνομα. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται πώς εννοεί ο Αριστοτέλης τη μεσότητα και πώς την έλλειψη και την υπερβολή, πώς εφαρμόζει την ιδέα της μεσότητας.<br />
</span></span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--></span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<table border="1" cellpadding="0" cellspacing="1" class="MsoNormalTable" style="border: outset 1.5pt; mso-cellspacing: .7pt; mso-padding-alt: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 377px;">
<tbody>
<tr style="height: 12.6pt; mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;">
<td style="height: 12.6pt; padding: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 95.55pt;" valign="top" width="127">
<div class="MsoNormal">
Έλλειψη </div>
</td>
<td style="height: 12.6pt; padding: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 92.8pt;" valign="top" width="124">
<div class="MsoNormal">
Μεσότητα </div>
</td>
<td style="height: 12.6pt; padding: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 91.55pt;" valign="top" width="122">
<div class="MsoNormal">
Υπερβολή</div>
</td>
</tr>
<tr style="height: 333.05pt; mso-yfti-irow: 1; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="height: 333.05pt; padding: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 95.55pt;" valign="top" width="127">
<div class="MsoNormal">
Δειλία </div>
Αναισθησία <br />
Ανελευθερία <br />
(τσιγκουνιά) <br />
Μικροπρέπεια <br />
Mικροψυχία <br />
Αφιλοτιμία <br />
Αναισθησία <br />
Αρέσκεια <br />
Ειρωνεία <br />
(αυτοϋποτίμηση) <br />
Αγροικία <br />
(χωριατιά) <br />
Καταπληξία <br />
(υπερβολική συστολή) <br />
Επιχαιρεκακία <br />
</td>
<td style="height: 333.05pt; padding: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 92.8pt;" valign="top" width="124">
<div class="MsoNormal">
ανδρεία </div>
σωφροσύνη <br />
ελευθεριότης <br />
(γενναιοδωρία) <br />
μεγαλοπρέπεια <br />
μεγαλοψυχία <br />
ανώνυμη αρετή <br />
πραότης <br />
ανώνυμη αρετή <br />
αλήθεια <br />
(ειλικρίνεια) <br />
ευτραπελία <br />
αιδημοσύνη <br />
νέμεσις<br />
</td>
<td style="height: 333.05pt; padding: 1.5pt 1.5pt 1.5pt 1.5pt; width: 91.55pt;" valign="top" width="122">
<div class="MsoNormal">
θρασύτης </div>
ακολασία <br />
ασωτία <br />
απειροκαλία <br />
χαυνότης <br />
(ματαιοφροσύνη) <br />
φιλοτιμία <br />
(φιλοδοξία) <br />
οργιλότης <br />
εριστικότης <br />
αλαζονεία <br />
βωμολοχία <br />
αναισχυντία <br />
φθόνος<br />
</td>
</tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Σύμφωνα με άλλη άποψη ο Αριστοτέλης έφτασε στην ιδέα του ηθικού ξεκινώντας από κανόνες υγιεινής, που συνιστούσαν την τήρηση του μέτρου και την αποφυγή των υπερβολών: «Πρώτα λοιπόν αυτό πρέπει να εξετάσουμε, ότι δηλ. τέτοια αγαθά είναι έτσι από τη φύση τους ώστε να καταστρέφονται σιγά-σιγά από τη στέρηση και την υπερβολή… όπως ακριβώς βλέπουμε στην περίπτωση της σωματικής δύναμης και της υγείας· και οι υπερβολικές ασκήσεις δηλ. και ο ι λίγες φθείρουν τη σωματική δύναμη, το ίδιο επίσης τα ποτά κα ι ο ι τροφές, αν λαμβάνονται σε μεγαλύτερες ή μικρότερες ποσότητες απ’ όσο πρέπει, καταστρέφουν την υγεία, ενώ τα κανονικά και δημιουργούν και ισχυροποιούν και διατηρούν την υγεία. To ίδιο λοιπόν συμβαίνει και με τη σωφροσύνη και την ανδρεία και τις άλλες αρετές. Εκείνος δηλ. που φεύγει μακριά απ’ όλα και τα φοβάται και δεν προσπαθεί να αντιμετωπίσει καμιά δύσκολη κατάσταση, γίνεται δειλός, ενώ αυτός που δεν φοβάται τίποτα και καθόλου, αλλά βαδίζει ασυλλόγιστα ενάντια σε όλα γίνεται παράτολμος· το ίδιο και εκείνος που παραδίδεται σε κάθε είδους ηδονή και δεν απέχει από καμιά, γίνεται ακόλαστος, ενώ αυτός που τις αποφεύγει όλες, όπως οι άξεστοι, γίνεται σχεδόν αναίσθητος· καταστρέφεται λοιπόν η σωφροσύνη και η ανδρεία από την υπερβολή και την έλλειψη, ενώ σώζονται και οι δυο από την τήρηση ενός μέτρου» (‘Ηθικά Νικομάχεια 1104 A).<br />
<br />
Το μέτρο και την αρετή βρίσκει ο λόγος αλλά την πραγματοποιεί η βούληση. Δεν είναι αρκετή η γνώση του μέτρου, η γνώση της αρετής, για να γίνει κανείς ηθικός. Χρειάζεται και η προσπάθεια και η άσκηση, ώστε η αρετή να γίνει έξις, σταθερή συνήθεια. H ηθική έχει σχέση με το έθος, τη συνήθεια.Με τη θέση αυτή ο Αριστοτέλης διόρθωνε την άποψη του Σωκράτη ότι η αρετή είναι αποκλειστικά θέμα γνώσης, ότι όποιος γνωρίζει το καλό και το σωστό, το κάνει, το εφαρμόζει. O Αριστοτέλης βρίσκεται σε συμφωνία με τη γενική ελληνική αντίληψη που την εκφράζει πολύ ωραία ο Ησίοδος, κατά τον οποίο «τής αρετής ίδρωτα θεοί προπάροιθεν έθηκαν αθάνατοι», μπροστά στην αρετή οι αθάνατοι θεοί βάλανε τον ιδρώτα (Έργα και Ήμερα ι 289-290).<br />
<br />
To μέτρο και τη μεσότητα απαιτεί ο λόγος όχι για λόγους αισθητικής, για να δοθεί συμμετρία και αρμονία στη ζωή του ανθρώπου, αλλά κυρίως για να κυριαρχήσει το λογικό στοιχείο στην ανθρώπινη συμπεριφορά και για να εξασφαλίσει ο άνθρωπος την ευτυχία, την ευδαιμονία, που είναι ο τελικός στόχος και το «ου ένεκα» όλων των ανθρώπινων ενεργειών.<br />
<br />
<span style="color: blue;">H ηθική του Αριστοτέλη είναι ορθολογιστική αλλά και ευδαιμονιστική. H ηθική αρετή χαρίζει ευτυχία, όχι γιατί δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα που προέρχονται από την εκτέλεση του καθήκοντος αλλά γιατί εξασφαλίζει στον άνθρωπο ευρυθμία και ψυχική ελευθερία και ισορροπία. Οι υπερβολές ταλαιπωρούν και βασανίζουν τον άνθρωπο. Για τη σχέση του μέτρου και της ευχάριστης ψυχικής κατάστασης, της «ευθυμίας», είχε ήδη μιλήσει ο Δημόκριτος. O Αριστοτέλης όμως δεν κάνει καμιά αναφορά στον Δημόκριτο και τις σχετικές απόψεις του.</span><br />
<br />
Εκτός από τις ηθικές αρετές ο Αριστοτέλης κάνει λόγο και για διανοητικές αρετές. Αυτές είναι η σοφία, η φρόνηση, η σύνεση κ.λπ. H σοφία έχει σχέση με την καλλιέργεια των τεχνών, του νου και της επιστήμης (‘Ηθικά Νικομάχεια 1141 A), ενώ η φρόνηση έχει σχέση με την ορθή ρύθμιση πρακτικών προβλημάτων της ζωής, βρίσκεται στην υπηρεσία του ευζήν(6.τ. 1140 A κ.π.). H φρόνηση συνδέεται με το πρακτικά ωφέλιμο και την απόκτηση του. H φρόνηση δεν εξυπηρετεί μόνο ατομικά συμφέροντα αλλά και συμφέροντα του συνόλου, της πολιτείας. Ακόμα και όσοι ασχολούνται με την οικονομία ή την πολιτική χρειάζονται την αρετή της φρόνησης (‘Ηθικά Νικομάχεια 1140 B)<br />
<br />
Τέλος η σύνεσις συνδέεται με την κριτική ικανότητα γύρω από πρακτικές λύσεις που προτείνονται για εφαρμογή.<br />
<br />
Στις διανοητικές αρετές δεν υπάρχει μέτρο, όπως στις ηθικές. Όσο πιο πολύ καλλιεργούνται, τόσο καλύτερα. O Αριστοτέλης τοποθετεί τις διανοητικές αρετές, που δεν είναι παρά διανοητικές ικανότητες, πάνω από τις ηθικές αρετές και ποιότητες. Οι διανοητικές αρετές χαρίζουν μεγαλύτερη ευτυχία από τις ηθικές αρετές. H ευτυχία υπάρχει κυρίως στη σοφία, στον διανοητικό και θεωρητικό βίο, γιατί ο νους αποτελεί την ουσία του ανθρώπου: «Αυτό που ταιριάζει στη φύση του καθενός είναι στον καθένα το καλύτερο και το πιο ευχάριστο. Στον άνθρωπο ακριβώς το πιο καλό και πιο ευχάριστο είναι η διανοητική ζωή, αν πραγματικά ο νους είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό έχει ο άνθρωπος. H διανοητική ζωή λοιπόν είναι η πιο ευτυχισμένη, και σε δεύτερη μοίρα η ζωή σύμφωνα με τις άλλες αρετές» ( ‘Ηθικά Νικομάχεια 1178 A). H τέλεια ευδαιμονία δεν είναι παρά θεωρητική ενέργεια.<br />
<br />
Όσο αφορά τη θρησκεία και τη θρησκευτικότητα, σ’ αυτή ο Αριστοτέλης δεν δίνει αυτοτελή αξία. Ευσεβής και αγαπητός στους θεούς γίνεται αυτός που καλλιεργεί τον νουν, όχι αυτός που ασχολείται με προσευχές, θυσίες και θρησκευτικές τελετές: Ό δε κατά νουν ενεργών και τούτον θεραπεύων και διακείμενος άριστα, και θεοφιλέστατος έοικεν( Ηθικά Νικομάχεια 1179 A). Άλλωστε και οι θεοί ασχολούνται με τη «θεωρία» και ο άνθρωπος συγγενεύει με τους θεούς, επειδή έχει νου. Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι ο Αριστοτέλης στον κατάλογο των αρετών δεν συμπεριλαμβάνει την ευσέβεια, δεν μιλά για την αρετή αυτή. <br />
<br />
<span style="color: #999999;"><b><span style="font-size: x-small;"><a href="http://sciencearchives.wordpress.com/2012/10/10/%CE%B7-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B7/">sciencearchives</a></span></b></span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-79244183429581902102013-11-01T02:21:00.001+02:002013-11-01T02:21:47.851+02:00Αγόρασε ένα διαμέρισμα μέσω bitcoins.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-LGxLN5rVlb8/UnLz6mTrWuI/AAAAAAAAC1A/cQA8Pn-xRgg/s1600/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-LGxLN5rVlb8/UnLz6mTrWuI/AAAAAAAAC1A/cQA8Pn-xRgg/s1600/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpeg" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα είχε πάρει για 24 δολάρια, τα ξέχασε και τώρα ανακάλυψε πόσο ανατιμήθηκαν.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></span> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ένας νεαρός Νορβηγός, ο οποίος είχε αγοράσει bitcoins για μια χούφτα δολάρια, απέκτησε διαμέρισμα τριών δωματίων στο κέντρο του Όσλο, χάρη στα κέρδη από την ανατίμηση του εικονικού νομίσματος. Ο Kristoffer Koch μηχανικός ηλικίας σήμερα 29 ετών, είχε δαπανήσει 24 δολάρια το 2009 για να αποκτήσει bitcoins, τα οποία στη συνέχεια ξέχασε σε μια άκρη, μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, όταν διάβασε ένα άρθρο σε εφημερίδα για την τρελή αύξηση του ψηφιακού νομίσματος. Τότε κατάλαβε ότι τα χρήματα του είχαν γίνει περίπου 500.000 ευρώ. <span class="fullpost"> </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Αφού πέρασε μια μέρα προσπαθώντας να θυμηθεί τον κωδικό πρόσβασής του, ο Kristoffer πούλησε μέρος των εικονικών νομισμάτων για 135.000 ευρώ σε μετρητά. </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Το ποσό που αποκόμισε, τον βοήθησε να αγοράσει, αντί 320 χιλιάδων ευρώ, και να ανακαινίσει διαμέρισμα τριών δωματίων, στο κέντρο του Όσλο. </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Το Bitcoin χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο, για πληρωμές στο διαδίκτυο, αφού ανταλλάσσεται απευθείας με πραγματικά χρήματα ή χρησιμοποιείται για on-line αγαθών και υπηρεσιών. Η αξία του είναι εξαιρετικά ασταθής και παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις. <br />
<br />
<span style="color: #666666;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="http://www.lifo.gr/now/digital-life/36669">lifo</a></b></span></span></span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-70924601587377122222013-10-27T00:55:00.000+03:002013-10-27T01:03:23.542+03:00Με Αφορμή την Απώλεια του Lawrence Klein.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-0PMLoCCtEi4/Umw57POlStI/AAAAAAAAC0Y/8ye7UfA4ldM/s1600/klein.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-0PMLoCCtEi4/Umw57POlStI/AAAAAAAAC0Y/8ye7UfA4ldM/s1600/klein.jpg" height="400" width="282" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">Πριν λίγες μέρες έφυγε από την ζωή ένας πραγματικά μεγάλος οικονομολόγος, ο <b>Lawrence Klein</b>, του οποίου τα μακροοικονομικά και οικονομετρικά μοντέλα συστήματος πολλαπλών εξισώσεων ήταν το must των φοιτητικών μου χρόνων για να γίνεις ένας καλά καταρτισμένος επαγγελματίας οικονομολόγος.</span></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;">Ο καθηγητής Mario Rizzo του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης που συνεχίζει την παράδοση των Νέων Αυστριακών Οικονομικών από τον Hayek έως τον Kirzner στο NYU διευθύνει το Colloquium: Market Institutions and Economic Processes <a href="http://thinkmarkets.wordpress.com/">http://thinkmarkets.wordpress.com/</a> Think Markets, A blog of the NYU Colloquium on Market Institutions and Economic Processes.<br />
<br />
Μου είναι αδύνατον να ξεχάσω μετά από είκοσι χρόνια πόση επιρροή και επίδραση μπορεί να σου ασκήσει ένα τόσο δυνατό εργαστήριο ιδεών, γνώσης και εμπειρικού ελέγχου των οικονομικών θεωριών και προτάσεων οικονομικής πολιτικής όπως αυτό του NYU που επί σειρά δεκαετιών λειτουργεί με την πιο αυστηρή μεθοδολογία και το πιο απαιτητικό επίπεδο γνώσεων για να λάβεις μέρος έστω και σε μία συνεδρία του.<br />
<br />
Οι μεταπτυχιακοί του προετοιμάζονται εντατικά κάθε εβδομάδα πριν την Παρασκευή των συνεδριάσεων για να είναι ικανοί discussants αλλά και μήνες πριν για να τους επιτραπεί να μπουν στην δοκιμασία να παρουσιάσουν μία δική τους εργασία.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Οι προσκεκλημένοι ομιλητές, καθηγητές και ερευνητές υψηλού επιπέδου, είναι απαράμιλλοι του βιβλιογραφικού πλούτου που παραθέτουν δια την σύλληψη του εύρους και της σημασίας των αντιπαραθέσεων αλλά και του ερευνητικού βάθους του υπό εξέταση αντικειμένου με πλήρη εμπειρικό έλεγχο των πιο σύγχρονων εργαλείων της οικονομικής ανάλυσης, των μαθηματικών, της στατιστικής και φυσικά της οικονομετρίας.<br />
<br />
Στο blog του Colloquium για την απώλεια του Lawrence Klein αξίζει να δείτε το άρθρο του καθηγητή Richard M. Ebeling "Lawrence Klein: Keynesian Economist Who Wanted to Sidestep the Constitution"<br />
<br />
<a href="http://thinkmarkets.wordpress.com/2013/10/24/lawrence-klein-keynesian-economist-who-wanted-to-sidestep-the-constitution/">http://thinkmarkets.wordpress.com/2013/10/24/lawrence-klein-keynesian-economist-who-wanted-to-sidestep-the-constitution/</a><br />
<br />
Με αφορμή την απώλεια του Lawrence Klein θα ήθελα να σας παρουσιάσω ακροθιγώς κάποια σημεία της δικής μου εργασίας για τους σοσιαλιστές οικονομολόγους που γίνανε Κεϋνσιανοί.<br />
<br />
Δεν σημαίνει βέβαια αυτό ότι μεγάλοι Κεϋνσιανοί που υπήγαγαν την αρχή της ενεργού ζητήσεως στη μεγαλειώδη νεοκλασική σύνθεση του IS-LM ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.<br />
<br />
Αυτοί είναι οι καθεαυτοί Κεϋνσιανοί που κράτησαν και ανέπτυξαν την αρχική ιδέα του Keynes της διαχείρισης της effective demand δια της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία αφήνοντας όμως τον κύριο ρόλο λειτουργίας του οικονομικού συστήματος στις ελεύθερες και ανεμπόδιστες αγορές.<br />
<br />
<br />
Αντίθετα όπως εξηγώ παρακάτω οι σοσιαλιστές οικονομολόγοι που γίνανε Κεϋνσιανοί αλλοίωσαν τόσο το πνεύμα όσο και το γράμμα του Κεϋνσιανισμού με αποτέλεσμα την φαλκίδευση του καπιταλισμού, τον σαφέστατο περιορισμό του ρόλου των αγορών και την μονοβαρή διόγκωση της μικτής οικονομίας υπέρ ενός συνεχώς διασταλτικού κράτους που αποτυγχάνει σε όλα και μάλιστα προσομοιάζοντας στις αποτυχίες του όλο και περισσότερο στο κράτος του υπαρκτού σοσιαλισμού (Real Socialism).<br />
<br />
<br />
Ο Klein παρά την μείζονα συμβολή του παραιτήθηκε από σύμβουλος του Κάρτερ διότι νεότατος ήταν μέλος του ΚΚ Αμερικής.<br />
<br />
Και άλλα πολλά που ελάχιστοι γνωρίζουν.<br />
<br />
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο για το οποίο μαζεύω δεδομένα για δημοσίευση παρόμοια με αυτή του Dan Klein για την Ιδεολογική Μετακίνηση-Μετατόπιση των Μεγάλων Οικονομολόγων που βραβεύτηκαν με το Νόμπελ<br />
<br />
<a href="http://econjwatch.org/articles/the-ideological-migration-of-the-economics-laureates-introduction-and-overview">http://econjwatch.org/articles/the-ideological-migration-of-the-economics-laureates-introduction-and-overview</a><br />
<br />
για την οποία δημοσίευση με κατέστησε ενήμερο ο καθηγητής και φίλος μου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Γρηγόρης Σιουρούνης, παρά το γεγονός ότι γνωρίζω τον Dan χρόνια πριν από το Institute for Humane Studies του George Mason University και παρακολουθώ την δουλειά του και το περιοδικό που διευθύνει το Econ Journal Watch αλλά είναι τόσο φρέσκια δημοσίευση που μόνον ο Γρηγόρης με τον ιδιαίτερο και τόσο εκπληκτικό του ζήλο να παρακολουθεί ότι καινούργιο και αξιόλογο βγαίνει στην καθαρή επιστήμη μας, θα μπορούσε να το ξέρει πρώτος μόνον αυτός!<br />
</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Αλλά η δική μου εργασία είναι άλλου είδους και θα διερευνά τις σοσιαλιστικές καταβολές των πιο διάσημων και βραβευμένων με το Νόμπελ Κεϋνσιανών Οικονομολόγων.<br />
<br />
Αλλά όταν λέω σοσιαλιστικές καταβολές δεν εννοώ American Liberals δηλαδή Ευρωπαίους Σοσιαλδημοκράτες αλλά βαθιές σοσιαλιστικές ρίζες με μαρξιστικούς όρους ανάλυσης.<br />
<br />
Και μέχρι τώρα έχω βρει αρκετούς και ειδικά στον χώρο που αποκαλούμε Radical Keynesians.<br />
<br />
Ελπίζω να έχει ενδιαφέρον η εργασία μου για να μπορέσω να δείξω και να ισχυριστώ ότι για αρκετούς διάσημους οικονομολόγους και μάλιστα μερικούς νομπελίστες, ο Κευνσιανισμός ήταν το επαγγελματικό τους αποκούμπι και η θεωρητική τους αλλά και η ιδεολογική τους παρηγοριά από την πλήρη αποτυχία οποιουδήποτε είδους σοσιαλισμού και δη μαρξιστικού τόσο στην θεωρία όσο και στην πράξη.<br />
<br />
Και το αναλύω καθαρά ότι όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι αν δεν ήταν ο Κεϋνσιανισμός και η Μικτή Οικονομία θα είχαν μείνει ολοκληρωτικά ανεπάγγελτοι και περιθωριοποιημένοι, χαραμίζοντας αποκαρδιωτικά την αναμφισβήτητη ευφυΐα τους και το εξαιρετικό ταλέντο τους.<br />
<br />
Παρ' ότι ο Κεϋνσιανισμός και η Μικτή Οικονομία δεν παρήχθη από τους σοσιαλιστές οικονομολόγους αλλά από έναν κατεξοχήν οικονομολόγο των αγορών, τον John Maynard Keynes, τελικά κατέληξε το Κεϋνσιανό Όχημα της Μικτής Οικονομίας του Καπιταλισμού να γίνει ο Σωτήριος Παράδεισος των Σοσιαλιστών Οικονομολόγων, με αποτέλεσμα ο Καπιταλισμός και η Μικτή Οικονομία κάτω από την επίδραση τους να γίνει πολύ περισσότερο στις μέρες μας Κρατικός, Παρεμβατικός και Σχεδιαστικός Καπιταλισμός.<br />
<br />
Άρα το πιο αποτυχημένο είδος καπιταλισμού.<br />
<br />
Οι πρώην σοσιαλιστές οικονομολόγοι και νυν κατά μέρος που τους βολεύει, Κεϋνσιανοί, μετά την αποτυχία των σοσιαλιστικών τους οραμάτων, μηχανεύονται παντιοτρόπως την υπονόμευση και την διάβρωση του καπιταλισμού, ενσωματώνοντας στην λειτουργία του τους πιο ασύμβατους και αντιπαραγωγικούς μηχανισμούς και θεσμούς (π.χ. προοδευτική φορολογία) που καταστρέφουν την δύναμη του καπιταλισμού να δημιουργεί πλούτο και να τον διαχέει κάνοντας τα αγαθά που παράγει πιο ποιοτικά τεχνολογικά και πιο προσιτά στις μεγάλες καταναλωτικές μάζες με την μείωση των τιμών δια του ανταγωνισμού και της μείωσης του μέσου κόστους της παραγωγής δια της καινοτομίας.<br />
<br />
Για όποιον λοιπόν έχει διαβάσει την Γενική Θεωρία του Κέϋνς δεν υπάρχει ίχνος ανάλυσης για την αναδιανεμητική δικαιοσύνη, την προοδευτική φορολογία, την κοινωνική σύνταξη και την κοινωνική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και το πιο τελευταία πολύ sic το περιβόητο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.<br />
<br />
Αντίθετα γι' αυτό το περιβόητο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα θα βρει κανείς την υποστήριξη του τόσο από τον Hayek όσο και από τον Friedman αλλά με τρόπο πολύ διαφορετικό από αυτό που προτείνεται σήμερα χύδην από τους πατερναλιστές πολιτικούς δεξιάς και αριστεράς και ιδίως του λαϊκιστικού συρμού.<br />
<br />
Αντίθετα οι Radical Keynesians από την Joan Robinson μέχρι τον Joseph Stiglitz υποστηρίζουν όλα αυτά τα ιδιαιτέρως αναδιανεμητικά και υπέρ της συλλογικής ασφάλισης της κοινωνίας ώστε δια της επιρροής τους εφαρμόζουν στον καπιταλισμό ερήμην του Keynes αλλά προς χάριν και μόνον των σοσιαλιστικών πεποιθήσεων τους που ενώ έχουν χρεοκοπήσει θεωρητικά και πρακτικά, ακόμη πιστεύουν ότι χρησιμοποιώντας τον Κεϋνσιανισμό ως το κυρίαρχο ιδεολογικό τους αποκούμπι μπορεί και πάλι να καταστεί έστω και καταχρηστικά το βασικό εργαλείο του σχεδιασμού της οικονομίας και της κοινωνίας.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Με αυτούς φυσικά ως πρωταγωνιστές και κυρίαρχους γιατί με βάση τις δοξασίες τους δεν μπορεί να διοικηθεί μία κοινωνία χωρίς ένα Σοφό Φαραωνικό Ιερατείο…</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Αλλοίμονο όμως γι' αυτούς και για μας.<br />
</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Το μόνο που μπορούν να σχεδιάσουν όπως και οι συνάδελφοι τους τότε την περίοδο του υπαρκτού σοσιαλισμού είναι μία ακόμη παρατεταμένη και πολύ σκληρή περίοδος Ισχνών Αγελάδων… <br />
</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"></span></span><br /><i><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #666666;"><b>του καθηγητή Παναγιώτη Ευαγγελόπουλου (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου)</b></span></span></span></span></i>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-1432110902789331622013-10-19T18:42:00.000+03:002013-10-19T18:42:17.379+03:00Τις πταίει;<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-donuhV8wDX0/UmKngbKLJoI/AAAAAAAACz0/WH25UMbJZ9s/s1600/0-tis-ptaiei.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-donuhV8wDX0/UmKngbKLJoI/AAAAAAAACz0/WH25UMbJZ9s/s1600/0-tis-ptaiei.jpg" height="252" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">Ας μιλήσουμε με αριθμούς:</span></span><br />
<b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></span></b> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b>Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή :</b> Η αλήθεια είναι πως παρέλαβε από την Χούντα χρέος ίσο με 24% συν τα χρέη των διάφορων δημόσιων οργανισμών. Δεν υπήρχε τράπεζα που θα δάνειζε εύκολα μια δικτατορική κυβέρνηση. </span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></span> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b>Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου:</b> Καλά έκανε ο Ανδρέας και δημιούργησε μεσαία τάξη στην Ελλάδα, αλλά ξέχασε να τους πει εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις. Πάνω στον συγκεκριμένο πολιτικό πολιτισμό βασίστηκε και πήρε μορφή ο σύγχρονος «Ελληνάρας». Τα χρόνια της διακυβέρνησής του, το χρέος εκτινάχθηκε, διότι διπλασιάστηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, υπεραυξήθηκαν οι μισθοί τους, σπαταλήθηκαν χρήματα από τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και φυσικά κρατικοποιήθηκαν χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, </span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></span> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"> <b>Κυβέρνηση Μητσοτάκη :</b> Δεν δύναται μια κυβέρνηση να έχει πρωτογενές πλεόνασμα για δυο χρόνια και ύστερα να παρουσιάζει αύξηση του δημόσιου χρέους. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται πλασματικά όταν σε ένα προϋπολογισμό προσμετρούνται οι κρατικές εγγυήσεις των ΔΕΚΟ. Και αυτό ακριβώς έγινε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Επιπλέον παρά τις αξιόλογες προσπάθειες του Στέφανου Μάνου και ορισμένων άλλων, το πελατειακό κράτος, οι συντεχνίες και ο ανοιχτός πόλεμος στον ίδιο τον Μητσοτάκη δεν επέτρεψαν να ολοκληρώσει το έργο του. <br />
<br />
<b>Κυβέρνηση Σημίτη : </b>Από το 2001 και μετά έχει συνεχώς πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ παράλληλα επί των ημερών του χρηματοδοτούνται από τα πιο μεγάλα δημόσια έργα (pseudokeynesianism). Για να υπάρχει λοιπόν, η επιθυμητή σύγκλιση με τους όρους της Ευρωζώνης, ώστε να μπει η χώρα στην Ο.Ν..Ε., η πολιτική Σημίτη με το creative accounting κεφαλαιοποιεί «τρύπες» και δημιουργεί ψευδώς (αλλά νομίμως) μια καλύτερη εικόνα της οικονομίας. <br />
<br />
<b>Κυβέρνηση Κώστα Α. Καραμανλή :</b> Με «ήπια προσαρμογή» εκτόξευσε το χρέος, αφού στην ουσία αύξησε το Κράτος ακόμη περισσότερο. Μισθοί και επιχορηγήσεις για όλα τα γαλάζια παιδιά έφτασαν το δημόσιο χρέος στο 123%<br />
<br />
<b>Κυβέρνηση Γιώργου Α. Παπανδρέου : </b>Βρέθηκε εντελώς απροετοίμαστη μπροστά στο βαρύ φορτίο που αποφάσισε να επωμιστεί. Είχε μειωμένα αντανακλαστικά με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος που κατέστησε το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο. <br />
<br />
Η πολιτική εκτροπή του νεοέλληνα αντικατοπτρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτισμική του παρακμή. Με φορολογικό σύστημα που ευνοεί την φοροδιαφυγή και με ένα κρατικά ελεγχόμενο τραπεζικό σύστημα, μέσα σε 30 χρόνια έχει μετατρέψει ένα αναποτελεσματικό σύστημα σε σύστημα εξουσίας και την ίδια στιγμή ο ίδιος έχει μετουσιωθεί σε επηρμένο αρχοντοχωριάτη. </span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-18584467168612783352013-09-24T01:33:00.000+03:002013-09-24T01:38:35.361+03:00Να προσέξουμε τον φασισμό που κρύβουμε όλοι μέσα μας.<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b><a href="http://3.bp.blogspot.com/-RZ4WH7caFZE/UkDBdX3NNBI/AAAAAAAACzQ/iPCRB_xHmDk/s1600/3434.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-RZ4WH7caFZE/UkDBdX3NNBI/AAAAAAAACzQ/iPCRB_xHmDk/s1600/3434.jpg" height="231" width="400" /></a></b></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span>
<br />
<br />
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Συναυλία Αγγελάκα. Το γνωστό πλήθος που μαζεύεται στις συναυλίες του ξεκινάει ένα "φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες" και παρασέρνει όλο το θέατρο βράχων. Ο Αγγελάκας παίρνει το μικρόφωνο και λέει : <span style="color: red;">"Ξέρετε οτι διαφωνώ με αυτό το σύνθημα. Η απάντηση στον φασισμό δεν είναι αυτή. Η απάντηση είναι η ψύχραιμη σκέψη. Να προσέξουμε τον φασισμό που κρύβουμε όλοι μέσα μας"</span> <span class="fullpost"> </span></span></span></h3>
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> </span></span></span></h3>
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Το σπουδαίο της παρέμβασης είναι ότι ένα σημαντικό μέρος του πλήθους που "δεν ασχολείται με τα πολιτικά" δεν έχει ακούσει επί της ουσίας αυτόν τον αντίλογο ποτέ. Το πιο σπουδαίο είναι ότι το υπόλοιπο μέρος του πλήθους είναι οι γνωστοί antifa πωρωμένοι που έχουν ακούσει αυτόν τον αντίλογο αλλά τον έχουν απορρίψει ως "νεοφιλελέ", "δεξιό", "συστημικό". Ο ίδιος αντίλογος από τα χείλη ενός αγαπημένου τους καλλιτέχνη τους έκανε να το σκεφτούν για λίγα δευτερόλεπτα, όπως αποδεικνύεται από την παντελή απουσία γιουχαρίσματος και την μικρή σιωπή που ακολούθησε, καθώς και (ένα δυστυχώς ισχνό) χειροκρότημα. </span></span></span></h3>
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> </span></span></span></h3>
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Τέτοιες φωνές χρειάζεται ο τόπος αυτήν την στιγμή.</span></span></span></h3>
<h3>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"><br />
<span style="color: #999999;"><span style="font-weight: normal;"><br />
<a href="http://www.lifo.gr/team/readersdigest/41963">lifo </a></span></span></span></span></span></h3>
ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-5944679460409080082013-09-23T01:09:00.001+03:002013-09-23T01:12:37.966+03:00Ο πιο απίθανος λόγος για τον οποίο χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια σε δημόσιο υπάλληλο!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-s3CHBzMDUXg/Uj9p8mdLs2I/AAAAAAAACzA/Q8IJ2SbDz4g/s1600/dhmosios_ypallhlos_ypnos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-s3CHBzMDUXg/Uj9p8mdLs2I/AAAAAAAACzA/Q8IJ2SbDz4g/s1600/dhmosios_ypallhlos_ypnos.jpg" height="240" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο λόγος για τον οποίο χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια σε υπάλληλο του υπουργείου Υγείας -αδιευκρίνιστο το πότε- αποτελεί ίσως την πιο... απίστευτη περίπτωση απουσίας από τη δουλειά για λόγους υγείας και αποκαλύπτει το μέγεθος του «οργίου» χορήγησης αδειών στο Δημόσιο. <span class="fullpost"> </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Σύμφωνα με τον «Βηματοδότη» υπάλληλος του υπουργείου Υγείας πήρε τρεις εβδομάδες αναρρωτική άδεια γιατί το μεσαίο δάκτυλο του αριστερού του χεριού... εκτινασσόταν και προφανώς δεν μπορούσε να κυκλοφορεί στους διαδρόμους του υπουργείου με παρατεταμένο δάχτυλο.<br />
<br />
Στον συγκεκριμένο υπάλληλο είχε χορηγηθεί η ανάλογη ιατρική γνωμάτευση από γιατρό του νοσοκομείου Λαρίσης ο οποίος σημείωνε σε αυτή ότι αφού τον εξέτασε διέγνωσε ότι πάσχει από <b>«τινασσόμενο μέσο δάκτυλο της αριστερής χειρός».<br />
<br />
<span style="color: #cccccc;"><span style="font-size: x-small;"><a href="http://www.iefimerida.gr/news/122917/%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%AF%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%BF-%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CF%85%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF-%CF%85%CF%88%CF%89%CE%BD%CF%8C">iefimerida</a></span></span></b><br />
</span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-19959920764038427562013-08-18T02:55:00.000+03:002013-08-18T02:56:56.465+03:00Δεν μου αρέσει αυτή η Ελλάδα. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-DI1UYJ3JjSE/UhANr8he2tI/AAAAAAAACxo/LiWs4PKU-I4/s1600/greece-crying.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-DI1UYJ3JjSE/UhANr8he2tI/AAAAAAAACxo/LiWs4PKU-I4/s1600/greece-crying.jpg" height="400" width="380" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν μου αρέσει αυτή η Ελλάδα. Μια Ελλάδα χωρίς όραμα και προοπτική αλλαγής. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></span> <b><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Μια Ελλάδα πολιτικάντηδων που πατάει κάθε επιχειρηματική κίνηση. </span></span></b><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></span> <span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Πολιτικάντηδων που εδώ και τρεις δεκαετίες ανεβαίνουν στην εξουσία φωνάζοντας πως η ραχοκοκαλιά της οικονομίας είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δυστυχώς όμως, δεν υπήρχε ούτε ένα μέτρο, ούτε μια κίνηση που να υποστηρίζει τα λεγόμενα τους. Υψηλή φορολογία και γραφειοκρατία ήταν και είναι δυο βασικά στοιχεία που θα συνοδεύουν κάθε μικρομεσαίο επιχειρηματία. </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> <br />
Με τις λίγες οικονομίες του ο μικρός επιχειρηματίας θα ανοίξει ένα μαγαζί για να ζει την οικογένεια του και ίσως αν πηγαίνουν καλά οι δουλείες να επεκταθεί. Το όνειρο όμως, παραμένει όνειρο για τους περισσότερους. <br />
Βλέπεις η ανοχή από το κράτος στο παραεμπόριο, η ανοχή σε κάθε λογής διαδηλωτές ακόμη και για τον πιο απίθανο λόγο ( αφορά κυρίως τις επιχειρήσεις των μεγάλων αστικών κέντρων) και τόσα άλλα κόβει τα φτερά σε κάθε φιλόδοξο νέο επιχειρηματία.<br />
<br />
Και για όσους από αυτούς τους μαγαζάτορες θεώρησαν πως η φοροδιαφυγή είναι η λύση στην αφαίμαξη των κερδών τους από τον κρατικό μηχανισμό, ακόμη και σε εκείνο το σημείο η ανοχή του κράτους οργίζει τους υπόλοιπους. <br />
<br />
Πιθανόν και ίσως όχι άδικα κάποιοι μικροεπιχειρηματίες να θεωρούν κλοπή από το κράτος την υψηλότατη φορολογία εις βάρος τους και υποσυνείδητα ή και συνειδητά με την φοροδιαφυγή να ανακτούν τα «κλεμμένα». Ίσως πάλι να είναι μια κίνηση απόγνωσης για να κλείσουν τρύπες από τα έξοδα που τρέχουν. Ίσως απλά και μόνο να είναι μικροαπατεωνίσκοι και να έχουν υποκύψει στο αμάρτημα της απληστίας. <br />
<br />
<span style="color: blue;">Όπως και να έχει πάντως με τον έναν ή άλλο τρόπο - νομοταγείς και μη - νιώθουν καθημερινά τον αγώνα τους για επιβίωση, αλλά και τα όνειρα για επιχειρηματικότητα να πηγαίνουν χαμένα αφού ένα κράτος - τέρας ζει από αυτούς για να ταΐζει αργόσχολους και υπεράριθμους και να σπαταλάει χρήματα άσκοπα από εδώ και από εκεί. </span><br />
<br />
Λουκέτο. Είναι η μόνη λέξη που έρχεται στην σκέψη τους. Λουκέτο και απόγνωση.<br />
<br />
Και να μην αναφερθώ στους μεγάλους επιχειρηματίες. Δυστυχώς, οι λέξεις μεγάλος επιχειρηματίας έχουν ταυτιστεί με τις λέξεις κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Crony_capitalism">crony capitalism</a>). Ακόμη και για όσους από αυτούς έχουν την «τύχη» να συναναστραφούν επιχειρηματικά με το δημόσιο δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν περιπέτειες με τον νόμο αφού μπορεί από την μια να έχουν χρέη προς το δημόσιο όταν την ίδια στιγμή από την άλλη το δημόσιο οφείλει τα ίδια και περισσότερα προς αυτούς. <br />
<br />
<span style="color: blue;">Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις που σηκώνουν στις πλάτες τους το φορτίο της ελεύθερης επιχειρηματικότητας. Επενδύουν σε ένα θολό επιχειρηματικό τοπίο με υψηλό ρίσκο και κάποιες φορές χάνουν, αλλά δεν το βάζουν κάτω. Ότι και να κάνουν βρίσκουν απέναντι τους ένα κράτος μόρφωμα και την γραφειοκρατία του σε κάθε τους βήμα.</span> Παρόλα αυτά αγωνίζονται για να επιτύχουν τους στόχους τους και δεν τα παρατάνε.<br />
<br />
<b>Δεν μπορώ να ανέχομαι μια Ελλάδα που μετατρέπει κάθε ιδιωτικό υπάλληλο σε καρικατούρα του εαυτού του. <br />
</b><br />
Νέα παιδία με πτυχία και γνώσεις βγαίνουν στην αγορά εργασίας γεμάτα δίψα για προσφορά και δημιουργία και συναντούν μπροστά τους μια αγορά που φυτοζωεί. <span style="color: blue;">Η αγορά δυστυχώς αργοπεθαίνει εξαιτίας της ξεροκεφαλιάς όλων σχεδόν των κυβερνήσεων των τελευταίων 30 ετών. Με αποφάσεις και χιλιάδες νόμους αποκλείει την οποιαδήποτε ευελιξία στον επιχειρηματικό κόσμο. Είτε αυτό ονομάζεται κατώτατος μισθός, είτε λέγεται ελαστική εργασία σε κάθε περίπτωση πρόκειται για απαγορευμένες έννοιες στην σύγχρονη ελληνική επιχειρηματικότητα. Σε καιρούς ύφεσης, για αυτούς προτιμότερη είναι η ανεργία, η εξαθλίωση και η λιτότητα. <br />
<br />
Κάθε νέος που επιδιώκει να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα αντικρίζει έναν επιχειρηματικό κόσμο μαριονέτα του κρατικού σχεδιασμού που σε κάποιο βαθμό έχει «μολυνθεί» από το «νεοελληνικό όνειρο» και έχει υιοθετήσει τις αρρωστημένες νοοτροπίες του. </span><br />
<br />
Στα ίδια λοιπόν γραφεία μικρών ή μεγάλων ιδιωτικών εταιριών θα δεις να τριγυρνάνε επηρμένοι και κόλακες από την μία και από την άλλη όλοι όσοι αγωνίζονται «για μια θέση στον ήλιο». <br />
<br />
Τότε και αυτοί με την σειρά τους θα ψάξουν να βρουν τρόπους επιβίωσης. Ή θα διαλέξουν τον εύκολο δρόμο ή θα αγωνιστούν πιστεύοντας στις ικανότητες τους κόντρα στο τρέχον κατεστημένο.<br />
<br />
Δύσκολη η απόφαση. Αν είναι «τυχεροί» κάποιος θα τους «χώσει» κάπου και θα κινούνται μέσα στα πλαίσια του προστατευτισμού του. Αν πάλι δεν είναι ευνοϊκά τα πράγματα για αυτούς θα πρέπει να δουν με θάρρος την πραγματικότητα και να ανεχτούν πρόσωπα και καταστάσεις για να συνεχίσουν να υπάρχουν στον χώρο. <br />
<br />
Και τότε είναι που μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα με μέσον μεταμορφώνονται σε μικροί καρδινάλιοι και μοιάζουν αστείοι. Και από την άλλη ιδιωτικοί υπάλληλοι χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη υποδύονται ρόλους για να επιβιώσουν. Καταπίνουν κάθε προσβολή από υπάνθρωπους και σφίγγουν τα δόντια μπροστά σε τόνους αμορφωσιάς. Σπάνιες είναι οι φορές που η ικανότητα επικρατεί της άνευ ουσίας έπαρσης και συμβαίνει να συνοδεύεται με μια γνωριμία που θα προσφέρει την θέση στον ήλιο.<br />
<br />
<br />
<b>Και είναι και αυτοί οι Έλληνες που ζουν και αναπνέουν με το «νεοελληνικό όνειρο».<br />
</b><br />
Να βολευτούν κάπου. Και κατά προτίμηση στο δημόσιο. Ακόμη και όταν γνωρίζουν πως το δημόσιο δεν μπορεί να σηκώσει άλλες προσλήψεις. Ακόμη και όταν γνωρίζουν πως θα ζουν παρασιτικά εις βάρος των υπολοίπων συνεχίζουν να σκέφτονται το τομάρι τους. <br />
<br />
Κι αν βολευτούν κάπου στο δημόσιο, αδιαφορούν για ότι και να γίνει γύρω τους. Κοιτούν το συναφή τους και τίποτε άλλο. Είναι και αυτοί οι συνδικαλισταράδες που θα μπουν μπροστάρηδες των συμφερόντων τους.<br />
Και όλοι μαζί θα χλευάσουν τους υπόλοιπους Έλληνες που δεν είχαν την «τύχη» την δικιά τους». Και το κάνουν καθημερινά.<br />
<br />
Στον γκισέ της υπηρεσίας με το αγενές ύφος στον ταλαιπωρημένο συνταξιούχο, με την καθυστέρηση της άφιξης του λεωφορείου την προκαθορισμένη ώρα γιατί έτσι βόλευε και με το κλείσιμο των δρόμων γιατί έτσι γουστάρουν.<br />
<br />
Πιθανόν, το «νεοελληνικό τους όνειρο» συμπεριλαμβάνει και ένα σπίτι με δάνειο και ένα αυθαίρετο στο χωριό, ίσως και ένα cayenne των εκατό δόσεων και άλλα πολλά. Και φυσικά για ότι στραβό και εάν συμβαίνει δεν ευθύνονται οι ίδιοι, αλλά κάποιοι μασωνοεβραίοι ή κάποια υποχθόνια λέσχη ή απλά οι ξένοι.<br />
<br />
Δεν μου αρέσει αυτή η Ελλάδα και όσο και να το φωνάζω δεν είναι πολλοί που αφουγκράζονται τις αγωνίες μου. Δεν βλέπω καμία διάθεση για βαθειά και ριζική αλλαγή της κατάστασης. Δεν μου αρέσει αυτή η Ελλάδα γιατί δεν βλέπω να ανθίζει καμία ελπίδα.<br />
</span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-4428095998954753182013-08-16T22:37:00.000+03:002013-08-16T22:37:47.557+03:00Deutsche Bank: Πόσο πιθανή είναι η επιστροφή στον Κανόνα του Χρυσού; <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-DF2q3C8m0iA/Ug5-8gmT6dI/AAAAAAAACxY/14ZaHE_2iH8/s1600/%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-DF2q3C8m0iA/Ug5-8gmT6dI/AAAAAAAACxY/14ZaHE_2iH8/s1600/%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">“Το ενδεχόμενο επιστροφής στον Κανόνα του Χρυσού, στο μέλλον, αποτελεί συνηθισμένο θέμα συζήτησης στην αγορά χρυσού. Το γεγονός αυτό από μόνο του εξηγεί πολλά για την αλλαγή στη συμπεριφορά των επενδυτών, πολλοί από τους οποίους θα χλεύαζαν μία αντίστοιχη συζήτηση πριν από πέντε χρόνια”.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span>
<span class="fullpost"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Αυτά σημειώνει σε πρόσφατη έκθεσή του ο αναλυτής της Deutsche Bank, Daniel Brebner, προσθέτοντας πως αυτό «ίσως επίσης αποτελεί ένδειξη της απόγνωσης των επενδυτών, στην αναζήτηση επενδύσεων οι οποίες μπορούν να “θωρακίσουν” την περιουσία τους μακροπρόθεσμα».<br />
<br />
Αν επανερχόταν... στο θρόνο του ο χρυσός και γινόταν το βασικό μέσο συναλλαγών, θα άλλαζε τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται οι κυβερνήσεις τα οικονομικά τους – κάτι που για πολλούς είναι καλό, δεδομένων των αποτελεσμάτων που είχαν οι μέχρι σήμερα χειρισμοί, σχολιάζει ο Brebner.<br />
<br />
Προσθέτοντας ωστόσο ότι, παρ’ όλα αυτά, <span style="color: blue;">η εφαρμογή του Κανόνα του Χρυσού θα περιόριζε την ικανότητα μίας κυβέρνησης να επηρεάσει την προσφορά χρήματος στην οικονομία. </span>Όπως εξηγεί, «η προσφορά χρήματος θα στηριζόταν πλήρως στον όγκο των αποθεμάτων χρυσού που διαθέτει μία χώρα και θα αναπτυσσόταν ανάλογα με το εμπορικό ισοζύγιο και την εγχώρια παραγωγή χρυσού (εξαρτώμενη από τα εγχώρια κοιτάσματα και από το αν αυτά τα κοιτάσματα αποτελούν στην ουσία δημόσια περιουσία -<span style="color: red;">κάτι που εξετάζεται</span>)».<br />
<b><br />
Γιατί μπορεί να λειτουργήσει</b><br />
<br />
Μεταξύ άλλων, ο αναλυτής της Deutsche Bank σημειώνει: «Πολλοί οικονομολόγοι ανατριχιάζουν στην ιδέα επιστροφής στον Κανόνα του Χρυσού. Αυτό είναι λογικό δεδομένης της σχολής στην οποία ανήκουν οι περισσότεροι: την Κεϋνσιανή ή παράγωγά της. Ο Κέυνς θεωρούσε την ευέλικτη νομισματική πολιτική ένα σημαντικό εργαλείο για την βελτιστοποίηση της οικονομίας. Ο χρυσός φαινομενικά αφαιρεί αυτή την ευελιξία – με αποτέλεσμα ο ίδιος ο Κέυνς να τον ονομάζει “βαρβαρικό απομεινάρι”. Στην πραγματικότητα, συμφωνούμε ότι κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων ακραίων οικονομικών ανισορροπιών, όπως η Μεγάλη Ύφεση, ίσως απαιτείται μεγάλη νομισματική ευελιξία.<br />
<br />
Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν ότι το μεγάλο πρόβλημα με τον χρυσό είναι διττό: 1) η προσφορά είναι ανεπαρκής και 2) η αύξηση της προσφοράς είναι ανεπαρκής.<br />
<br />
Το πρώτο επιχείρημα είναι ψευδές. Ο όγκος του χρυσού δεν είναι σημαντικός. Αντιθέτως το επίπεδο στο οποίο τιμολογείται ο χρυσός είναι σημαντικό. Ένα μηδενικό μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει την αξία ενός λογαριασμού. Παρομοίως, μπορεί να προστεθεί στην αξία μίας ουγγιάς χρυσού. Στην ουσία οι απόλυτες τιμές δεν μετράνε. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο χρυσός διαιρείται επ΄ άπειρον. Έχει σημασία ότι ένα τραπεζογραμμάτιο “αντιστοιχεί” σε ένα γραμμάριο ή σε ένα κιλό χρυσού; Θεωρητικά, δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει.<br />
<br />
Το δεύτερο επιχείρημα, πέραν του ότι είναι εσφαλμένο, δείχνει κάποια έλλειψη ταπεινότητας. Για να επιτευχθεί ουσιαστική σταθερότητα των τιμών μέσα σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία θα πρέπει να αυξάνεται παράλληλα και η προσφορά χρήματος. Το κρίσιμο ερώτημα είναι με τι ρυθμό. Ο ρυθμός είναι σημαντικός, αν αυξάνεται πολύ γρήγορα τότε έχουμε πληθωρισμό, αν αυξάνεται πολύ αργά αποπληθωρισμό (υποθέτοντας ότι η κυκλοφοριακή ταχύτητα χρήματος είναι σταθερή και στις δύο περιπτώσεις)».<br />
<br />
Σύμφωνα με τον Brebner, υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για να επιτευχθεί ένας ικανός ρυθμός ανάπτυξης της προσφοράς χρήματος.<br />
<br />
Πρώτον: Αύξηση πληθυσμού – καθώς μεταβάλλεται ο αριθμός όσων χρησιμοποιούν χρήμα, είναι απαραίτητη η προσαρμογή της προσφοράς χρήματος για να αποφευχθούν στρεβλώσεις στην τιμολόγηση που αυτό προκαλεί.<br />
<br />
Δεύτερον: Παραγωγικότητα χωρίς μόχλευση – μία εκτίμηση της αύξησης της κατά κεφαλήν παραγωγικότητας (ή της δημιουργίας αξίας) που βιώνει μία κοινωνία με το χρόνο – χωρίς τη συνεισφορά της πιστωτικής ανάπτυξης.<br />
<br />
Αρχίζουμε χρησιμοποιώντας γενικούς δείκτες για την οικονομική δραστηριότητα. Υπάρχουν αρκετοί δείκτες, όπως το ΑΕΠ και στοιχεία για το εμπόριο. Η δυσκολία ωστόσο, είναι να εντοπιστεί και να εξαιρεθεί ο αντίκτυπος της σημαντικής πιστωτικής επέκτασης σε αυτά τα στοιχεία για να καταλήξουμε στην πραγματική, χωρίς υποβοήθεια, ανάπτυξη για μία συγκεκριμένη οικονομία. Για παράδειγμα, τα τελευταία 32 χρόνια το ΑΕΠ των ΗΠΑ, σε πραγματικούς όρους, διαμορφώθηκε κατά μέσο όρο στο 2,7% (σύνθετος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης). Σε αυτή τη βάση, η μέση ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ, μετά την πληθυσμιακή προσαρμογή, βρίσκεται περί το 1,6%.<br />
<br />
«Από αυτό τον ρυθμό, ποια ήταν η συνεισφορά του χρέους στην ανάπτυξη; Αν υποθέσουμε, για την απλοποίηση των στοιχείων, ότι οι πιστώσεις συνεισέφεραν περίπου 0,5% ετησίως, τότε καταλήγουμε σε αύξηση 1,1% κατά μέσο όρο το χρόνο, σε παραγωγικότητα στις ΗΠΑ. Γι΄ αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι η ταπεινότητα είναι αναγκαία – υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι οι εντυπωσιακοί ρυθμοί ανάπτυξης και η αύξηση της παραγωγικότητας που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες δέχτηκαν προσωρινά ώθηση από την ανάληψη πρωτοφανών επιπέδων χρέους, σε παγκόσμιο επίπεδο. Ίσως τελικά δεν είμαστε τόσο ιδιοφυείς όσο νομίζουμε» σημειώνει ο Brebner.<br />
<br />
Και συνεχίζει λέγοντας ότι «σε αυτό το πλαίσιο, εκτιμούμε ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να μεγαλώσουν τη νομισματική τους βάση μόλις κατά 2,2% περίπου. Οι μακροπρόθεσμες τάσεις αύξησης της προσφοράς χρυσού δείχνουν “σύνθετο ρυθμό ανάπτυξης” της τάξης του 1,6%. Ενώ ο ρυθμός αυτός είναι κοντά στο αναγκαίο 2,2% που χρειάζεται για να αποφευχθούν οι αποπληθωριστικές πιέσεις, συνεχίζει να αποτελεί παράγοντα ανησυχίας για όσους βλέπουν τον χρυσό ως ένα βιώσιμο εναλλακτικό νόμισμα. Εντούτοις, αυτό δεν πρέπει να “ακυρώσει” τον χρυσό ως προτιμώμενο μέσο συναλλαγών για όσο οι συνθήκες αύξησης του όγκου παραμένουν δυσμενείς, η ακριβή αξία συνεχίζει να καθορίζεται από την κυβέρνηση – στην πραγματικότητα οι περιοδικές προσαρμογές στην αποτίμηση του χρυσού θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία εναλλακτική. Συνεπώς, ένας μικρός ρυθμός αύξησης του όγκου χρυσού θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από μία μικρή ανατίμηση του ίδιου του μετάλλου, με αποτέλεσμα να αποτρέπονται οι αποπληθωριστικές πιέσεις σε μία οικονομία».<br />
<br />
Όπως λέει ο αναλυτής της DB, το πρόβλημα με την ανωτέρω λύση για την εμφανή υπερβολική έλλειψη χρυσού είναι ότι επαναφέρει αυτούς που καθορίζουν τη νομισματική πολιτική σε μία θέση από την οποία είναι πιθανό να αξιολογήσουν λανθασμένα το χρήμα με αποτέλεσμα να είναι πιθανές κεφαλαιακές στρεβλώσεις.<br />
<br />
«Είναι κάτι που οι “λεπτολόγοι” της αγοράς μάλλον δεν θα καταλάβουν, αλλά ίσως κάνουν πιο “εύπεπτη” την μετάβαση στον χρυσό για όσους έχουν συνηθίσει στην ευελιξία που προσφέρει ένα συμβατικό νόμισμα» αναφέρει χαρακτηριστικά.<br />
<br />
<b>Γιατί να μην λειτουργήσει</b><br />
<br />
«Ενώ ο κανόνας του χρυσού θα μπορούσε να λειτουργήσει, παραμένουμε επιφυλακτικοί για το ότι θα τεθεί στο τραπέζι η εφαρμογή του (λόγω της σοβαρής χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία ίσως συνοδεύεται από υψηλής μεταβλητότητας πληθωρισμό)» αναφέρει ο Brebner, προσθέτοντας ότι «σε μεγάλο βαθμό αποδίδουμε τις λίγες πιθανότητες εφαρμογής του στην κουλτούρα. Η παγκόσμια οικονομία, τον τελευταίο αιώνα, εξελίχθηκε σε ένα καθετοποιημένο σύστημα που βασίζεται στις κυβερνήσεις, το οποίο “οδηγείται” από την κοινή λογική».<br />
<br />
Όπως εξηγεί, «η αυτοεξάρτηση και ο ατομικισμός της ελεύθερης αγοράς έμεινε στην άκρη προς χάριν ενός καταναλωτισμού της “νέας εποχής”. Πολιτισμικά, αυτό αντιπροσωπεύει για εμάς μία πανίσχυρη δύναμη, μία δύναμη που ελαχιστοποιεί τις δημιουργικές επιλογές/ λύσεις για τα οικονομικά αδιέξοδα. Σε αυτό το πλαίσιο επιφυλασσόμαστε να προβλέψουμε μία τόσο ριζοσπαστική λύση για τις νομισματικές ανισορροπίες».</span></span><br />
<br />
<span style="background-color: #999999;"><b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><a href="http://www.capital.gr/News.asp?id=1627419">capital.gr</a></span></span></b></span> </span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-61689283648575211052013-08-10T14:42:00.003+03:002013-08-10T14:42:52.724+03:00Καταγγελία σοκ για την Ακρόπολη έφερε στο φως τουριστικός πράκτορας.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qgMRctIpT1c/UgYnKnRLAfI/AAAAAAAACxI/gFTkj2qW5gk/s1600/Akropoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="196" src="http://3.bp.blogspot.com/-qgMRctIpT1c/UgYnKnRLAfI/AAAAAAAACxI/gFTkj2qW5gk/s400/Akropoli.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Τη στιγμή που ο τουριστικός κλάδος είναι ο μόνος που μπορεί να στηρίξει την ταλαιπωρημένη ελληνική οικονομία, μερίδα συνδικαλιστών ηθελημένα ή με άγνοια του κινδύνου συμβάλλει στην αμαύρωση της εικόνας της χώρας μας στους καλύτερους πρεσβευτές της. Δέκα χιλιάδες ξένοι τουρίστες ταλαιπωρήθηκαν επί ώρες για να επισκευθούν την Ακρόπολη. Παραθέτουμε σχετική καταγγελία.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost"> Ο γνωστός τουριστικός πράκτορας Νίκος Κελαϊδίτης, μέλος του ΔΣ του ΗΑΤΤΑ, αποκάλυψε καταγγελία της ξεναγού Βάση Τράκα για την κατάσταση που επικρατούσε πριν λίγες μέρες στην Ακρόπολη όπου την επισκέφθηκαν περίπου 10.000 ξένοι τουρίστες. Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε είναι του Κρίτωνα Πιπέρα αντιπροέδρου του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών που ήταν και εκείνος εκεί, και όπως σχολίασε περίμενε σχεδόν μια ώρα για να μπει στην Ακρόπολη.<br />
<br />
Παραθέτουμε την καταγγελία:<br />
<br />
Στις 06/08/2013 ημέρα Τρίτη, ήρθαν στο Πειραιά 4 μεγάλα κρουαζιερόπλοια, χωρητικότητας 4.000 επιβατών το καθένα.<br />
<br />
Ο περισσότερος κόσμος που ταξίδευε με αυτά, αγόρασε εκδρομή για να επισκεφτεί την Ακρόπολη.<br />
<br />
Χονδρικά το σύνολο των επισκεπτών του μνημείου, στις 09.30 το πρωί περίπου, ήταν 10.000 άτομα.<br />
<br />
4 μηχανήματα ελέγχου εισιτηρίων. Το 1 ΜΟΝΟ έκανε τη δουλειά, τα άλλα οι φύλακες είπαν ότι δεν λειτουργούν.<br />
6 (ακριβής αριθμός) φύλακες στην είσοδο. Οι 5 (ακριβής αριθμός) αραχτοί στο φυλάκιο - κυριολεκτώ - απαθείς, χασκογελούσαν και πίνανε τα καφεδάκια τους.<br />
ΕΝΑΣ - διαβάζετε καλά - τσεκάριζε τα εισιτήρια αυτού του πλήθους των επισκεπτών, ένα προς ένα.<br />
Ο κόσμος έβραζε κάτω από τη αφόρητη ζέστη και τον ήλιο. Η ουρά έφτανε στο Ηρώδειο.<br />
ΕΝΑΣ λοιπόν, φυλακάκος τσεκάριζε τα εισιτήρια ένα προς ένα. Μιλούσε αγγλικά του τύπου me Τarzan you Jane δηλ. δεν ήταν καν σε θέση με υποτυπώδη, έστω, αγγλικά να κατευθύνει τον κόσμο.<br />
Σε ερώτηση που του κάναμε “γιατί δεν ανοίγουν τα άλλα μηχανήματα;” απαξίωσε να απαντήσει.<br />
Σε δεύτερη ερώτησή μας γιατί οι συνάδελφοι του βρίσκονται στο φυλάκιο και όχι στην είσοδο με τα εισιτήρια απάντησε: “κυρία μου πηγαίνετε πιο κει, εμποδίζετε τη ροή”. (Εμποδίζαμε τη ροή γιατί του μιλούσαμε και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί για να κόψει τα εισιτήρια.)<br />
<br />
10.000 άτομα περίμεναν 1 ΩΡΑ για να μπουν. Σε παρατήρησή μας ότι τα πλοία φεύγουν συγκεκριμένη ώρα και οι άνθρωποι δεν θα προλάβουν να δουν την Ακρόπολη πληρώνοντας 12 ευρώ για την είσοδο, απαξίωσε να δώσει απάντηση αφού σα γνήσιο δημοσιοϋπαλληλάκι δεν τον αφορούσε.<br />
<span style="color: #999999;"><b><span style="font-size: x-small;"><br />
traveldailynews.gr</span></b></span></span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3237060152303388540.post-29858984165947834892013-08-07T17:26:00.000+03:002013-08-07T17:27:35.524+03:00Αξιολογήσεις δημοσίων υπαλλήλων πριν από 180 χρόνια, μετατάξεις και άρση της μονιμότητας από τον Ελ. Βενιζέλο που την καθιέρωσε!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-qRLgcrvb41g/UgJUqPoujMI/AAAAAAAACwI/tTmbPC6bHAI/s1600/%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3%CE%99%CE%91_%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9B%CE%9F%CE%A3.+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-qRLgcrvb41g/UgJUqPoujMI/AAAAAAAACwI/tTmbPC6bHAI/s1600/%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3%CE%99%CE%91_%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9B%CE%9F%CE%A3.+1.jpg" height="300" width="400" /></a></span></span></div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">Όταν κάποτε θα γραφτεί με αντικειμενικότητα και μεράκι η ιστορία των «δημοσίων υπηρετών», όπως αποκαλούσαν τους δημοσίους υπαλλήλους στα χρόνια του Όθωνα, θα αποτελέσει το πιο σπαρταριστό ανάγνωσμα όλων των εποχών. Πώς να περιγραφεί το γεγονός ότι από τις πρώτες ημέρες που άρχισε τη λειτουργία του το ελληνικό κράτος υπό τις οδηγίες της βαυαρικής αντιβασιλείας γίνεται προσπάθεια να αξιολογούνται αντικειμενικά οι δημόσιοι υπάλληλοι και 180 χρόνια αργότερα ακόμη δεν τα έχουμε καταφέρει; Ή πώς να παρουσιαστεί η πολιτεία αλλά και τα καμώματα του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος, αφού φρόντισε να κατοχυρώσει συνταγματικά τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, λίγα χρόνια αργότερα ο ίδιος υπέγραψε Νομοθετικό Διάταγμα για την –επιλεκτική– άρση της; Αλλά και η προϊστορία του μέτρου των μετατάξεων παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ιστορίες δημοσιοϋπαλληλικής τρέλας, με γραφικότητες, πολιτικά τερτίπια και εκλογικά παιχνίδια.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-aKi2-hfixYQ/UgJVJrEyvtI/AAAAAAAACwY/R-oamUCoDPY/s1600/%CE%91%CE%A1%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%A3%CE%9C%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%9A.jpg2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-aKi2-hfixYQ/UgJVJrEyvtI/AAAAAAAACwY/R-oamUCoDPY/s1600/%CE%91%CE%A1%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%A3%CE%9C%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%9A.jpg2.jpg" height="400" width="355" /></a></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο Κόμης Άρμανσμπεργκ</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><b> Η «ποιότης των δημοσίων υπηρετών»</b><br />
<br />
Ένα από τα πρώτα διατάγματα που έσπευδε να υπογράψει –πριν 180 χρόνια- η Αντιβασιλεία του Όθωνα, υπό την Προεδρία του Κόμητα Άρμανσμπεργκ και με τη συμμετοχή του περίφημου νομομαθούς Μάουρερ, αφορούσε την καθιέρωση βιβλίων μέσω των οποίων θα γινόταν ταυτοχρόνως ετήσια απογραφή και αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η Αντιβασιλεία ζήτησε απ’ όλους τους κλάδους της δημόσιας υπηρεσίας να τηρούν βιβλία μέσω των οποίων η Κυβέρνηση θα γνώριζε, ανά πάσα στιγμή, την προσωπική κατάσταση κάθε υπαλλήλου. Για τις γνώσεις, τις ικανότητες και τις εκδουλεύσεις τους.<br />
<br />
Οι υπάλληλοι ανάλογα με την απόδοσή τους κατατάσσονταν σε τέσσερις κατηγορίες οι οποίες ήταν: «εξαίρετος», «καλή», «μετρία» ή «κακή». Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονταν οι υπάλληλοι που ήταν επιμελείς και δραστήριοι, με ιδιαίτερο πνεύμα και γνώσεις ή χειρίζονταν τα υπηρεσιακά θέματα με επιδεξιότητα. Στη δεύτερη κατηγορία, «καλή», χαρακτηριζόταν η απόδοση ενός υπαλλήλου όταν επαρκούσε για τις απαιτήσεις της υπηρεσίας και «μετρία» αν η επιμέλεια, η δραστηριότητα, το πνεύμα, οι γνώσεις και η επιδεξιότητα του υπαλλήλου «ευαρεστώσι μεν κατά πολλά, κατά πολλά δε ου»! Στην τελευταία κατηγορία, την «κακή», υπαγόταν κάποιος υπάλληλος «αν δεν επαρκή παντελώς εις τας απαιτήσεις της υπηρεσίας».</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Οι πρώτες καταχωρήσεις ήταν εξαντλητικές, οι λεπτομέρειες που καταγράφονταν αφορούσαν την εργασία αλλά και την προσωπική και οικογενειακή ζωή των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και την κοινωνικο-οικονομική τους κατάσταση. Με το πέρασμα του χρόνου οι απαιτήσεις αμβλύνθηκαν, η νομοθεσία τροποποιήθηκε μέχρι που φτάσαμε στα «φύλλα ποιότητος» που συντάσσονταν σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-YZd2fQww_XQ/UgJVkx6JyvI/AAAAAAAACwg/kMXOYmjH408/s1600/%CE%96%CE%91%CE%92%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A3_%CE%9A%CE%A9%CE%9D%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%9D%CE%9F%CE%A3.jpg3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-YZd2fQww_XQ/UgJVkx6JyvI/AAAAAAAACwg/kMXOYmjH408/s1600/%CE%96%CE%91%CE%92%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A3_%CE%9A%CE%A9%CE%9D%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%9D%CE%9F%CE%A3.jpg3.jpg" height="400" width="245" /></a></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Κωνσταντίνος Ζαβιτσάνος (1879 -1951)</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><b><br />
Τα …τερτίπια του Βενιζέλου</b><br />
<br />
Είναι γνωστό πως η πρώτη συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων οφείλεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος τη συμπεριέλαβε στη συνταγματική αναθεώρηση του 1911. <span style="color: blue;"><i>Σκοπός υποτίθεται ότι ήταν η εξασφάλιση της απρόσκοπτης εργασίας τους και η πάταξη του πελατειακού συστήματος.</i> </span>Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν αντιδράσεις εκ μέρους των βενιζελικών πως θα μονιμοποιούνταν «τα δημιουργήματα του παρελθόντος» ή άλλων πως δεν έπρεπε να επιβραβευθούν δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονταν μόλις δύο ώρες και φέρονταν με απαράδεκτο τρόπο στους πολίτες, όλοι συμφώνησαν στην ανάγκη να νομοθετηθεί το μέτρο. Εντυπωσιακή ήταν μάλιστα η υποδοχή του από τους κύριους εκπροσώπους του πελατειακού συστήματος στη Βουλή των Ελλήνων.<br />
Αλλά δεν άργησε να έρθει ο εθνικός διχασμός κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτέλεσε την αφορμή για να αρθεί, επιλεκτικά, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Εντυπωσιάζει δε το γεγονός πως τις περιπτώσεις άρσης της μονιμότητας έκανε η κυβέρνηση εκείνου που την καθιέρωσε, δηλαδή του Ελευθερίου Βενιζέλου! <i>Το Νομοθετικό Διάταγμα «Περί αναστολής πάσης διατάξεως περί μονιμότητος των δημοσίων λειτουργών και υπηρετών παντός κλάδου» υπέγραψαν ο Βασιλιάς Αλέξανδρος, ο Πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος και σπουδαίοι παράγοντες της πολιτικής ζωής του τόπου όπως ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, ο Νικόλαος Πολίτης, ο Λεωνίδας Εμπειρίκος κ.ά.</i></span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-w0IjH7WHHPg/UgJWA890ksI/AAAAAAAACww/bcUPMCPgpxw/s1600/ZANNA%CE%A3_%CE%92%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%96%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-w0IjH7WHHPg/UgJWA890ksI/AAAAAAAACww/bcUPMCPgpxw/s1600/ZANNA%CE%A3_%CE%92%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%96%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A3.jpg" height="400" width="302" /></a></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost">Ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τον υπουργό Αλέξανδρο Ζάννα.</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Ουσιαστικά εκμεταλλεύθηκαν τις έκτακτες συνθήκες που επικρατούσαν για να διώξουν επιλεκτικά τους αντιπάλους τους. Δηλαδή να κάνουν ό,τι ισχυρίζονταν πως προσπαθούσαν να αποφύγουν όταν έκαναν την συνταγματική ρύθμιση για τη μονιμότητα! Όποιος Υπουργός επιθυμούσε να διορίσει κάποιον δικό του αρκούσε να υπογράψει ένα Διάταγμα διώχνοντας από τη θέση του εκείνον που υπηρετούσε. Ένα από τα γνωστά θύματα αυτής της ρύθμισης υπήρξε και ο γνωστός Αθηναιογράφος Δημήτριος Καμπούρογλους, ο οποίος υπηρετούσε επί 25ετία στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Απολύθηκε το 1917 προκειμένου να τοποθετήσει στη θέση του ένας υπουργός τον γόνο πανίσχυρης οικογένειας των Αθηνών.</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-2zzfEetXF6c/UgJWqhatZ8I/AAAAAAAACw4/fFSFUC1vpE0/s1600/%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3%CE%99%CE%9F%CE%99_%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9B%CE%9F%CE%99.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-2zzfEetXF6c/UgJWqhatZ8I/AAAAAAAACw4/fFSFUC1vpE0/s1600/%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3%CE%99%CE%9F%CE%99_%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9B%CE%9F%CE%99.jpg" height="400" width="361" /></a></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-A84tWGAPo6o/UgJV4si33nI/AAAAAAAACws/78WhdkxY6WI/s1600/%25CE%2594%25CE%2597%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3_%25CE%25A5%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2597%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A3.jpg4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></span></span></div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
<br />
<b>Το στρατιωτικό μέτρο των μετατάξεων</b><br />
<br />
Αλλά και οι μετατάξεις, οι οποίες βρίσκονται στην επικαιρότητα αυτή την εποχή, δεν είναι μέτρο που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια. Η τελευταία πανίσχυρη κυβέρνηση (1928-1932) του Ελευθερίου Βενιζέλου ήταν επίσης εκείνη που εισήγαγε σε ευρεία κλίμακα και για λόγους οικονομίας λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης τον περίφημο θεσμό των μετατάξεων που εφαρμόζεται στις ημέρες μας. Μόνον που τότε αφορούσε μόνον μετατάξεις από τη Χωροφυλακή στην Αστυνομία και από ένα σώμα στρατού σε άλλο. Προκειμένου να ελεγχθούν οι προσφυγικοί συνοικισμοί στην Αττική και λόγω αδυναμίας προσλήψεως αστυνομικών ο Υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος (1879-1951) μετακίνησε άνδρες από την Χωροφυλακή στην ουσιαστικά νεοσύστατη (1925) Αστυνομία Πόλεων. Υπήρξε ο πρωτεργάτης της θέσπισης του περίφημου ιδιώνυμου για την προστασία του «κοινωνικού καθεστώτος».</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
Φανατικός υποστηρικτής του μέτρου υπήρξε και ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο δευτερότοκος γιος του Πρωθυπουργού, ο οποίος εκείνη την εποχή υπηρετούσε ως στρατιωτικός ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι. Αντιγράφοντας όσα ίσχυαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως στη Γαλλία, η ελληνική κυβέρνηση σε περίοδο οικονομικής κρίσης αποφάσιζε το 1930 να μετατάξει ανώτερους αξιωματικούς του στρατού από τα άλλα Σώματα στην Αεροπορία. Το αρχικό νομοσχέδιο έφερε την υπογραφή του πρώτου (1930) Υπουργού Αεροπορίας Αλέξανδρου Ζάννα, ο οποίος αναγκάσθηκε να το αποσύρει μετά τις σφοδρές αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν και τις πληροφορίες πως αν τολμούσε να το εισαγάγει στη Βουλή θα ξεσπούσε στρατιωτικό κίνημα!</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-A84tWGAPo6o/UgJV4si33nI/AAAAAAAACws/78WhdkxY6WI/s1600/%25CE%2594%25CE%2597%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3_%25CE%25A5%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2597%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A3.jpg4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-A84tWGAPo6o/UgJV4si33nI/AAAAAAAACws/78WhdkxY6WI/s1600/%25CE%2594%25CE%2597%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3_%25CE%25A5%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2597%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A3.jpg4.jpg" height="400" width="230" /></a></span></span></div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span class="fullpost" style="font-size: large;">Αργότερα ωστόσο ο Αλ. Ζάννας ψήφισε ιδιαίτερο νόμο με τον οποίο απέφυγε τη γενική εφαρμογή του μέτρου και περιορίστηκε στην μετάταξη έξι αξιωματικών από το Ναυτικό στην Αεροπορία εγκαινιάζοντας έτσι το νέο μέτρο. Από τότε το μέτρο επεκτάθηκε, αφορώντας πάντα μετατάξεις αξιωματικών άλλων σωμάτων στην Αεροπορία και κατοχυρώθηκε με νόμο το καλοκαίρι του 1931 έχοντας ως χαρακτηριστικά στοιχεία αφενός την εθελούσια συμμετοχή των αξιωματικών στη διαδικασία και αφετέρου την παροχή κινήτρων. Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν εκείνη την εποχή, απέτυχε η επέκταση του μέτρου των μετατάξεων γενικότερα στο δημόσιο τομέα. <br />
<br />
<span style="color: #999999;"><b><span style="font-size: x-small;"><a href="http://mikros-romios.gr/3951/%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B9/">mikros-romios.gr</a></span></b></span></span></span>ginortohttp://www.blogger.com/profile/04891601187449817245noreply@blogger.com0