Εκτός από ιδρυτής του χριστιανισμού, ο Ιησούς υπήρξε ιστορικό πρόσωπο. Η ανάλυση των αρχαίων κειμένων μάς αποκαλύπτει σήμερα μια απροσδόκητη προσωπογραφία Του, συχνά πολύ διαφορετική από εκείνη που μας κληροδότησε η θρησκευτική παράδοση.Όνομα: Γεχοσού’α. Επίθετο (από το όνομα του πατέρα): μπεν-Γιοζέφ.
Μητέρα: Μίριαμ.
Τόπος γέννησης: Bηθλεέμ.
Επάγγελμα: Περιπλανώμενος ραβίνος.
Κατηγορία εναντίον του: Υποκίνηση ταραχών. Ίσως έτσι να συνοψίστηκαν στα εβραϊκά τα στοιχεία ενός κήρυκα του θείου λόγου, ο οποίος καταδικάστηκε στην Ιερουσαλήμ πριν από 1.970 χρόνια και έμελλε να περάσει στην ιστορία. Σήμερα, το ένα τρίτο του πληθυσμού της Γης πιστεύει στα μηνύματα του Ιησού της Ναζαρέτ. Είναι πιο διάσημος από τον Μέγα Αλέξανδρο ή από τον Πλάτωνα.
Οι χριστιανοί ήταν μισητοί στη Ρώμη του Νέρωνα
Αναφέρθηκε ποτέ ο Ιησούς από τους Ρωμαίους ιστορικούς; Ναι, αλλά όχι πριν από το 110 μ.Χ., ογδόντα χρόνια μετά τη σταύρωσή Του. Ο Τάκιτος, στο βιβλίο 15 των Χρονικών του, μιλά για τον εμπρησμό της Ρώμης. Αναφέρει ότι ο Νέρωνας ενοχοποίησε τους χριστιανούς βασιζόμενος στο γεγονός ότι ήταν ήδη μισητοί στο λαό, συκοφαντημένοι για "ακόλαστες πράξεις". Ο Τάκιτος προσθέτει ότι αποκαλούνταν χριστιανοί ακριβώς επειδή σχετίζονταν με τον Χριστό, ο οποίος είχε δικαστεί την εποχή του Τιβέριου. Ο Σουητώνιος αναφέρει ότι οι χριστιανοί εκδιώχθηκαν από τη Ρώμη λόγω των αναταραχών που προκαλούσαν στο όνομα του Χριστού. Όμως, τα ρωμαϊκά στοιχεία για τον Ιησού είναι πολύ φτωχά. Περισσότερες πληροφορίες δίνει ο Ιώσηπος Φλάβιος, συγγραφέας του έργου Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ο οποίος το 75 μ.Χ. σημειώνει: "Ο Ιησούς ήταν ένας σοφός άνθρωπος, αν βέβαια μπορούμε να τον ονομάσουμε άνθρωπο, καθώς έκανε απίθανα πράγματα. Μετά την καταδίκη του σε σταύρωση από τον Πιλάτο δε λιγόστεψαν εκείνοι που εξαρχής τον αγαπούσαν. Μάλιστα, τους παρουσιάστηκε την τρίτη μέρα μετά το θάνατό Του αναστημένος.. ". Στο σημείο αυτό μπορεί να έγινε μια μεταγενέστερη προσθήκη από τους χριστιανούς μοναχούς, αντιγραφείς του έργου, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική μαρτυρία. Στο βιβλίο Σανχεντρίν του βαβυλωνιακού Ταλμούδ καταγράφονται τα εξής: "Tην παραμονή του Πάσχα σταυρώθηκε ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (...) επειδή ήταν μάγος, είχε παραπλανήσει και σύρει σε περιπέτειες το Ισραήλ"
Μόνο με μια χούφτα από ιστορικές μαρτυρίες στη διάθεσή τους, οι ερευνητές χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα: στην κριτική σχολή, η οποία αναζητούσε βιογραφικά στοιχεία για να ερμηνεύσει τους λόγους της επιτυχίας του Ιησού, και στη σχολή της μυθικής παράδοσης, για την οποία ο χριστιανισμός βασίζεται κυρίως στο μύθο, γι’ αυτό δεν ωφελεί ν’ ασχολούμαστε πολύ με τη ζωή του πραγματικού ανθρώπου που αναδείχθηκε σε ιδρυτή μιας παγκόσμιας και διαχρονικής θρησκείας.
Πιο αξιόπιστες είναι αφηγήσεις αντίθετες προς τα τότε έθιμα
Αν μια ρήση του Ιησού συναντάται σε διαφορετικές ευαγγελικές πηγές, τότε μάλλον αυτή αντικατοπτρίζει την αυθεντική του σκέψη. Το ίδιο ισχύει για μια ρήση ή μια πράξη συμβατή με το εβραϊκό πολιτισμικό υπόβαθρο της εποχής, καθώς δε θα έχει αλλοιωθεί από τις μεταγενέστερες χριστιανικές επιδράσεις. Όμως, αξιοπρόσεκτο είναι κι εκείνο που αντιτίθεται προς τους εβραϊκούς κανόνες της εποχής, γιατί τονίζει την πρωτοτυπία της διδασκαλίας Του. Ένα ακόμα στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη είναι ότι εκείνη την εποχή η ιστορία έμοιαζε με μια συνεχή εκπλήρωση προφητειών. Έτσι, πολλές από τις πράξεις του Ιησού, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων θαυμάτων, θεωρούνται ως επινοήσεις των ευαγγελιστών, οι οποίοι ήθελαν να δείξουν την εκπλήρωση θείων σχεδίων που είχαν ξεκινήσει γενιές πριν από τον Ιησού. Ποια είναι λοιπόν τα αληθινά γεγονότα που ανακαλύπτονται στα ευαγγέλια μ’ αυτή τη μέθοδο έρευνας;
Αναφέρουμε αυτά στα οποία συμφωνεί η πλειοψηφία των ερευνητών. Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, όχι όμως την πρώτη χρονιά της ισχύουσας χρονολόγησης, η οποία αρχίζει με τη γέννησή Του, αλλά μεταξύ του 7 και του 4 π.Χ. Γιατί; Θεωρείται ότι οι ευαγγελιστές Λουκάς και Ματθαίος δε συμπίπτουν τυχαία ως προς τη χρονολογία του θανάτου του Ηρώδη του Μεγάλου, κάτι που δεν έλαβε υπόψη του ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός, δημιουργός του λειτουργικού ημερολογίου τον 6ο αιώνα. Ο Ιησούς πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή στη Ναζαρέτ. Στα τριάντα του χρόνια βαφτίστηκε πράγματι από τον Ιωάννη το Βαπτιστή, πρόσωπο πραγματικό, το οποίο αναφέρεται από τον Ιώσηπο Φλάβιο. Από την ιστορική μελέτη των ευαγγελίων προκύπτει ότι η μόρφωση του Ιησού ήταν μέσου επιπέδου, σίγουρα όχι αριστοκρατική. Κήρυσσε σχεδόν αποκλειστικά στην ύπαιθρο, μιλούσε τα αραμαϊκά και τα εβραϊκά και είχε πλούσιες πρακτικές γνώσεις για τη φύση και τη ζωή. Από τις λεπτομέρειες σχετικά με το περιβάλλον κι από τον αριθμό των Πάσχα που αναφέρονται στα ευαγγέλια, προκύπτει ότι η αποστολή του διήρκεσε τουλάχιστον 18 μήνες έως, το πολύ, τρία χρόνια. Ο Ιησούς έδρασε σχεδόν αποκλειστικά στη Γαλιλαία, όπου δυσκολεύτηκε στην αρχή να βρει οπαδούς. Μετά έμεινε για λίγες μέρες στην Ιουδαία, που βρισκόταν τότε υπό τον έλεγχο της ρωμαϊκής διοίκησης, μέχρι το κρίσιμο επεισόδιο της αποπομπής των εμπόρων από το ναό
Καταδικάστηκε επειδή προκάλεσε αναταραχή στο ναό
Ο αρχιερέας Καϊάφας συνέλαβε τον Ιησού για να εξασφαλιστεί η τάξη κατά τις γιορτές του Πάσχα, όταν ο κόσμος κατέκλυζε την Ιερουσαλήμ και το ναό. Ο Ιησούς προκάλεσε αναταραχή ακριβώς εκεί, στο επίκεντρο της θεοκρατικής ισχύος. Είναι αυτό το γεγονός, περισσότερο κι από τους υποτιθέμενους ισχυρισμούς του ότι ήταν Υιός του Θεού, που θα τον οδηγήσει στο σταυρό - ποινή που οι Ρωμαίοι επέβαλαν μόνο στους σκλάβους και στους ληστές (στους τελευταίους συμπεριλαμβάνονταν και οι στασιαστές). Οι ψευδοπροφήτες, γενικά, λιθοβολούνταν από τους ίδιους τους Εβραίους, αφού πρώτα δικάζονταν από τη ρωμαϊκή διοίκηση.
Εφόσον ο Ιησούς εμπιστεύεται κατά την εκτέλεσή Του τη μητέρα Του στους μαθητές Του - δεν αναφέρει άλλες γυναίκες- θεωρείται βέβαιο ότι ήταν ανύπαντρος. Αντίθετα, φαίνεται πιθανό να είχε αδέρφια. Ο Ιώσηπος αναφέρει έναν αδερφό του Ιησού με το όνομα Ιάκωβος ο Μικρός. Ένα ακόμα ιστορικό στοιχείο που προκύπτει από τα ευαγγέλια είναι ότι ο Ιησούς είχε και μαθήτριες, πηγαίνοντας αντίθετα προς το ρεύμα σε μια κοινωνία θρησκευόμενη που έβλεπε τη γυναίκα ως φορέα μιαρότητας, ακατάλληλη για εκκλησιαστική αποστολή. Ο Ιησούς απευθυνόταν επίσης και στους ειδωλολάτρες, δηλαδή στο μη εβραϊκό πληθυσμό της Παλαιστίνης, γεγονός που δε συμφωνούσε με τις εβραϊκές αντιλήψεις της εποχής.
focusmag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου