Ήρθε η μέρα που ντύθηκε και η Αθήνα στα λευκά και είδαμε μικρούς και μεγάλους να βγαίνουν στους δρόμους για να παίξουν σαν παιδιά. Υπάρχουν όμως κάποιοι συνάνθρωποι μας που δεν έχουν την ιδια ευκαιρία, γιατί είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν και μάλιστα ορισμένοι κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ειδικότερα λόγος έγινε αυτές τις ημέρες για τους διανομείς με μηχανάκι, αλλιώς γνωστούς σε ολους μας κι ως ντελιβεράδες.
Πολλοί θεώρησαν κατάφορη αδικία μεχρι και απάνθρωπο να βλέπουν ντελιβεράδες να πραγματοποιούν διανομές σε έντονες καιρικές συνθήκες, όπως δυνατές βροχές ή βαριά χιονόπτωση. Είναι όμως έτσι η πραγματικότητα;
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ακουστεί διαφορά για τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις και για τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητας κάτω από τον οποίο εργάζονται οι ντελιβεράδες.
Πρόσφατα, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας συνόψισε τα βασικά σημεία της εγκυκλίου που αφορούν τις υποχρεώσεις των εργοδοτών στο χώρο της εστίασης που απασχολούν διανομείς με μηχανάκι. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «κάθε επιχείρηση πρέπει να διαθέτει γραπτή εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου καθώς και ότι ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει τα μέσα ατομικής προστασίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την ασφαλή εκτέλεση του επαγγέλματος, εκτός από το κράνος που εμπίπτει στην υποχρέωση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Τέλος, ο εργοδότης είναι υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία της μηχανής με την οποία ασκεί το επάγγελμά του ο διανομέας».
Έχετε υπόψη σας πόσοι είναι οι εργοδότες που τηρούν οτιδήποτε από τα παραπάνω; Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Οι εργοδότες πολλές φορές λειτουργούν από θέση ισχύος μιας και το υπάρχων θεσμικό πλαίσιο είναι ανεπαρκές αφού επιτρέπει να επιβάλλουν στους εργαζόμενους υπό ποιο καθεστως θα εργαστούν.
Από την άλλη πλευρά, λόγω και των χαμηλών ποσοστών των προσφερόμενων θέσεων στην αγορά εργασίας οι εργαζόμενοι διανομείς αποδέχονται τις εργασιακές συνθήκες που τους επιβάλλονται.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως οι εργαζόμενοι διανομείς δεν έχουν επιλογές εκτός από ελάχιστες. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η οικονομική πολιτική που ακολουθείτε από την κυβέρνηση με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Επίσης, όπως υπάρχουν καλοί εργοδότες έτσι ακριβώς υπάρχουν και κακοί. Οι τελευταίοι εκμεταλλευόμενοι το δυσμενές εργασιακό περιβάλλον απομυζούν σε βάρος των εργαζομένων.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως σε μια φιλελεύθερη κοινωνία η ύψιστη αρχή είναι η Ελευθερία. Δεν είναι ούτε θα είναι ποτέ η ισχύς ή οτιδήποτε άλλο.
Η ισχύς που αποκτά ο εργοδότης εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και του ελλιπούς θεσμικού πλαισίου δεν μπορούν να αποτελέσουν προϋποθέσεις για να αποδεχτεί ο ντελιβεράς να εργάζεται σε συνθήκες που βάζουν σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή και ταυτόχρονα προσβάλλουν έμμεσα την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του. Ούτε είναι βέβαια και κόστος ευκαιρίας να θυσιάσει οποιαδήποτε από τα δικαιώματα του, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδια του η ζωή για να συνεχίσει να εργάζεται.
Σίγουρα, η ανεργία οδηγεί σταδιακά σε κοινωνικό αποκλεισμό και σε αυτοταπείνωση. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό κι ως τέτοιο προστατεύεται από τον νόμο με την ανάλογη συνέπεια και βαρύτητα.
Συνεπώς, όταν οι καιρικές συνθήκες καθιστούν την εργασία του ντελιβερά απαγορευτική, εμείς δεν θα παραγγείλουμε το φαγητό μας πιστεύοντας μάλιστα ότι σώζουμε κιόλας μια θέση εργασίας. Αντιθέτως, κατ’ αυτό τον τρόπο επιβραβεύουμε την ισχύ του εργοδότη εις βάρος των ελευθεριών του εργαζομένου.
Επιπλέον, οι διαδικτυακές δράσεις υποστήριξης των διανομέων εστίασης είναι πολύ καλές, αλλά προσφέρουν ελάχιστα. Και ίσως κάποιες φορές οδηγούμαστε στο άλλο άκρο όταν διαβάζουμε πως δεν θα πρέπει να εργάζονται ούτε με ένα ψιλόβρΉρθε η μέρα που ντύθηκε και η Αθήνα στα λευκά και είδαμε μικρούς και μεγάλους να βγαίνουν στους δρόμους για να παίξουν σαν παιδιά. Υπάρχουν όμως κάποιοι συνάνθρωποι μας που δεν έχουν την ιδια ευκαιρία, γιατί είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν και μάλιστα ορισμένοι κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ειδικότερα λόγος έγινε αυτές τις ημέρες για τους διανομείς με μηχανάκι, αλλιώς γνωστούς σε ολους μας κι ως ντελιβεράδες.
Πολλοί θεώρησαν κατάφορη αδικία μεχρι και απάνθρωπο να βλέπουν ντελιβεράδες να πραγματοποιούν διανομές σε έντονες καιρικές συνθήκες, όπως δυνατές βροχές ή βαριά χιονόπτωση. Είναι όμως έτσι η πραγματικότητα;
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ακουστεί διαφορά για τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις και για τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητας κάτω από τον οποίο εργάζονται οι ντελιβεράδες.
Πρόσφατα, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας συνόψισε τα βασικά σημεία της εγκυκλίου που αφορούν τις υποχρεώσεις των εργοδοτών στο χώρο της εστίασης που απασχολούν διανομείς με μηχανάκι. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «κάθε επιχείρηση πρέπει να διαθέτει γραπτή εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου καθώς και ότι ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει τα μέσα ατομικής προστασίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την ασφαλή εκτέλεση του επαγγέλματος, εκτός από το κράνος που εμπίπτει στην υποχρέωση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Τέλος, ο εργοδότης είναι υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία της μηχανής με την οποία ασκεί το επάγγελμά του ο διανομέας».
Έχετε υπόψη σας πόσοι είναι οι εργοδότες που τηρούν οτιδήποτε από τα παραπάνω; Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Οι εργοδότες πολλές φορές λειτουργούν από θέση ισχύος μιας και το υπάρχων θεσμικό πλαίσιο είναι ανεπαρκές αφού επιτρέπει να επιβάλλουν στους εργαζόμενους υπό ποιο καθεστως θα εργαστούν.
Από την άλλη πλευρά, λόγω και των χαμηλών ποσοστών των προσφερόμενων θέσεων στην αγορά εργασίας οι εργαζόμενοι διανομείς αποδέχονται τις εργασιακές συνθήκες που τους επιβάλλονται.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως οι εργαζόμενοι διανομείς δεν έχουν επιλογές εκτός από ελάχιστες. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η οικονομική πολιτική που ακολουθείτε από την κυβέρνηση με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Επίσης, όπως υπάρχουν καλοί εργοδότες έτσι ακριβώς υπάρχουν και κακοί. Οι τελευταίοι εκμεταλλευόμενοι το δυσμενές εργασιακό περιβάλλον απομυζούν σε βάρος των εργαζομένων.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως σε μια φιλελεύθερη κοινωνία η ύψιστη αρχή είναι η Ελευθερία. Δεν είναι ούτε θα είναι ποτέ η ισχύς ή οτιδήποτε άλλο.
Η ισχύς που αποκτά ο εργοδότης εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και του ελλιπούς θεσμικού πλαισίου δεν μπορούν να αποτελέσουν προϋποθέσεις για να αποδεχτεί ο ντελιβεράς να εργάζεται σε συνθήκες που βάζουν σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή και ταυτόχρονα προσβάλλουν έμμεσα την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του. Ούτε είναι βέβαια και κόστος ευκαιρίας να θυσιάσει οποιαδήποτε από τα δικαιώματα του, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδια του η ζωή για να συνεχίσει να εργάζεται.
Σίγουρα, η ανεργία οδηγεί σταδιακά σε κοινωνικό αποκλεισμό και σε αυτοταπείνωση. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό κι ως τέτοιο προστατεύεται από τον νόμο με την ανάλογη συνέπεια και βαρύτητα.
Συνεπώς, όταν οι καιρικές συνθήκες καθιστούν την εργασία του ντελιβερά απαγορευτική, εμείς δεν θα παραγγείλουμε το φαγητό μας πιστεύοντας μάλιστα ότι σώζουμε κιόλας μια θέση εργασίας. Αντιθέτως, κατ’ αυτό τον τρόπο επιβραβεύουμε την ισχύ του εργοδότη εις βάρος των ελευθεριών του εργαζομένου.
Επιπλέον, οι διαδικτυακές δράσεις υποστήριξης των διανομέων εστίασης είναι πολύ καλές, αλλά προσφέρουν ελάχιστα. Και ίσως κάποιες φορές οδηγούμαστε στο άλλο άκρο όταν διαβάζουμε πως δεν θα πρέπει να εργάζονται ούτε με ένα ψιλόβροχο.
Αν θελουμε λοιπόν να παίρνουμε τα δικαιώματα σοβαρά σε ένα φιλελεύθερο κράτος δικαίου οι ανισορροπίες πρέπει να προστατεύονται εξισορροπώντας την ασυμμετρία ισχύος μέσα στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου